< ੧ ਕਰਿਨ੍ਥਿਨਃ 3 >
1 ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਅਹਮਾਤ੍ਮਿਕੈਰਿਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਮੰ ਸਮ੍ਭਾਸ਼਼ਿਤੁੰ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨਵੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਾਰਿਭਿਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਧਰ੍ੰਮੇ ਸ਼ਿਸ਼ੁਤੁਲ੍ਯੈਸ਼੍ਚ ਜਨੈਰਿਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਹ ਸਮਭਾਸ਼਼ੇ|
I ja, bracia, nie mogłem do was mówić jak do [ludzi] duchowych, ale jak do cielesnych, jak do niemowląt w Chrystusie.
2 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਕਠਿਨਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਨ ਭੋਜਯਨ੍ ਦੁਗ੍ਧਮ੍ ਅਪਾਯਯੰ ਯਤੋ ਯੂਯੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਤਦਾ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨੁਤ ਇਦਾਨੀਮਪਿ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ, ਯਤੋ ਹੇਤੋਰਧੁਨਾਪਿ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਾਰਿਣ ਆਧ੍ਵੇ|
Karmiłem was mlekiem, a nie [stałym] pokarmem, bo jeszcze nie mogliście go [przyjąć], a nawet teraz jeszcze nie możecie;
3 ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਮਾਤ੍ਸਰ੍ੱਯਵਿਵਾਦਭੇਦਾ ਭਵਨ੍ਤਿ ਤਤਃ ਕਿੰ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਾਰਿਣੋ ਨਾਧ੍ਵੇ ਮਾਨੁਸ਼਼ਿਕਮਾਰ੍ਗੇਣ ਚ ਨ ਚਰਥ?
Gdyż jeszcze jesteście cieleśni. Skoro bowiem [jest] między wami zazdrość, kłótnie i podziały, to czyż nie jesteście cieleśni i nie postępujecie na sposób ludzki?
4 ਪੌਲਸ੍ਯਾਹਮਿਤ੍ਯਾਪੱਲੋਰਹਮਿਤਿ ਵਾ ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕੈਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਕੈਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਕਥ੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਾਰਿਣ ਨ ਭਵਥ?
Skoro ktoś mówi: Ja jestem Pawła, a inny: Ja Apollosa, to czyż nie jesteście cieleśni?
5 ਪੌਲਃ ਕਃ? ਆਪੱਲੋ ਰ੍ਵਾ ਕਃ? ਤੌ ਪਰਿਚਾਰਕਮਾਤ੍ਰੌ ਤਯੋਰੇਕੈਕਸ੍ਮੈ ਚ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਯਾਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਫਲਮਦਦਾਤ੍ ਤਦ੍ਵਤ੍ ਤਯੋਰ੍ਦ੍ਵਾਰਾ ਯੂਯੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨੋ ਜਾਤਾਃ|
Kim bowiem jest Paweł? Kim Apollos? Tylko sługami, przez których uwierzyliście, a to tak, jak każdemu dał Pan.
6 ਅਹੰ ਰੋਪਿਤਵਾਨ੍ ਆਪੱਲੋਸ਼੍ਚ ਨਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ਼੍ਚਾਵਰ੍ੱਧਯਤ੍|
Ja siałem, Apollos podlewał, ale Bóg dał wzrost.
7 ਅਤੋ ਰੋਪਯਿਤ੍ਰੁʼਸੇਕ੍ਤਾਰਾਵਸਾਰੌ ਵਰ੍ੱਧਯਿਤੇਸ਼੍ਵਰ ਏਵ ਸਾਰਃ|
Tak więc ani ten, który sieje, ani ten, który podlewa, nic nie znaczą, tylko Bóg, który daje wzrost.
8 ਰੋਪਯਿਤ੍ਰੁʼਸੇਕ੍ਤਾਰੌ ਚ ਸਮੌ ਤਯੋਰੇਕੈਕਸ਼੍ਚ ਸ੍ਵਸ਼੍ਰਮਯੋਗ੍ਯੰ ਸ੍ਵਵੇਤਨੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤੇ|
Ten zaś, który sieje, i ten, który podlewa, stanowią jedno, a każdy otrzyma swoją zapłatę stosownie do swojej pracy.
9 ਆਵਾਮੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸਹ ਕਰ੍ੰਮਕਾਰਿਣੌ, ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਯਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਯਾ ਨਿਰ੍ੰਮਿਤਿਃ ਸਾ ਯੂਯਮੇਵ|
Jesteśmy bowiem współpracownikami Bożymi; wy jesteście Bożą rolą i Bożą budowlą.
10 ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਸਾਦਾਤ੍ ਮਯਾ ਯਤ੍ ਪਦੰ ਲਬ੍ਧੰ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਜ੍ਞਾਨਿਨਾ ਗ੍ਰੁʼਹਕਾਰਿਣੇਵ ਮਯਾ ਭਿੱਤਿਮੂਲੰ ਸ੍ਥਾਪਿਤੰ ਤਦੁਪਰਿ ਚਾਨ੍ਯੇਨ ਨਿਚੀਯਤੇ| ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇਨ ਯੰਨਿਚੀਯਤੇ ਤਤ੍ ਤੇਨ ਵਿਵਿਚ੍ਯਤਾਂ|
Według łaski Boga, która została mi dana, jak mądry budowniczy położyłem fundament, a inny na nim buduje. Jednak każdy niech uważa, jak na nim buduje.
11 ਯਤੋ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਰੂਪੰ ਯਦ੍ ਭਿੱਤਿਮੂਲੰ ਸ੍ਥਾਪਿਤੰ ਤਦਨ੍ਯਤ੍ ਕਿਮਪਿ ਭਿੱਤਿਮੂਲੰ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁੰ ਕੇਨਾਪਿ ਨ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ|
Nikt bowiem nie może położyć innego fundamentu niż ten, który jest położony, którym jest Jezus Chrystus.
12 ਏਤਦ੍ਭਿੱਤਿਮੂਲਸ੍ਯੋਪਰਿ ਯਦਿ ਕੇਚਿਤ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਣਰੂਪ੍ਯਮਣਿਕਾਸ਼਼੍ਠਤ੍ਰੁʼਣਨਲਾਨ੍ ਨਿਚਿਨ੍ਵਨ੍ਤਿ,
A czy ktoś na tym fundamencie buduje [ze] złota, srebra, z drogich kamieni, drewna, siana [czy ze] słomy;
13 ਤਰ੍ਹ੍ਯੇਕੈਕਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਯਤਃ ਸ ਦਿਵਸਸ੍ਤਤ੍ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਯਤੋ ਹਤੋਸ੍ਤਨ ਦਿਵਸੇਨ ਵਹ੍ਨਿਮਯੇਨੋਦੇਤਵ੍ਯੰ ਤਤ ਏਕੈਕਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮੇਤਸ੍ਯ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾ ਬਹ੍ਨਿਨਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Dzieło każdego będzie jawne. Dzień [ten] bowiem to pokaże, gdyż przez ogień zostanie objawione i ogień wypróbuje, jakie jest dzieło każdego.
14 ਯਸ੍ਯ ਨਿਚਯਨਰੂਪੰ ਕਰ੍ੰਮ ਸ੍ਥਾਸ੍ਨੁ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਵੇਤਨੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤੇ|
Jeśli czyjeś dzieło budowane na tym [fundamencie] przetrwa, ten otrzyma zapłatę.
15 ਯਸ੍ਯ ਚ ਕਰ੍ੰਮ ਧਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ਤਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਹ੍ਨੇ ਰ੍ਨਿਰ੍ਗਤਜਨ ਇਵ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ|
Jeśli [zaś] czyjeś dzieło spłonie, [ten] poniesie szkodę. Lecz on sam będzie zbawiony, tak jednak, jak przez ogień.
16 ਯੂਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਾ ਨਿਵਸਤੀਤਿ ਕਿੰ ਨ ਜਾਨੀਥ?
Czyż nie wiecie, że jesteście świątynią Boga i że Duch Boży w was mieszka?
17 ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਯੇਨ ਵਿਨਾਸ਼੍ਯਤੇ ਸੋ(ਅ)ਪੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਵਿਨਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਪਵਿਤ੍ਰਮੇਵ ਯੂਯੰ ਤੁ ਤਨ੍ਮਨ੍ਦਿਰਮ੍ ਆਧ੍ਵੇ|
A jeśli ktoś niszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg, bo świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście.
18 ਕੋਪਿ ਸ੍ਵੰ ਨ ਵਞ੍ਚਯਤਾਂ| ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਸ਼੍ਚਨ ਚੇਦਿਹਲੋਕਸ੍ਯ ਜ੍ਞਾਨੇਨ ਜ੍ਞਾਨਵਾਨਹਮਿਤਿ ਬੁਧ੍ਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਯਤ੍ ਜ੍ਞਾਨੀ ਭਵੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਮੂਢੋ ਭਵਤੁ| (aiōn )
Niech nikt nie oszukuje samego siebie. Jeśli komuś spośród was wydaje się, że jest mądry na tym świecie, niech się stanie głupim, aby stał się mądrym. (aiōn )
19 ਯਸ੍ਮਾਦਿਹਲੋਕਸ੍ਯ ਜ੍ਞਾਨਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਮੂਢਤ੍ਵਮੇਵ| ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਲਿਖਿਤਮਪ੍ਯਾਸ੍ਤੇ, ਤੀਕ੍ਸ਼਼੍ਣਾ ਯਾ ਜ੍ਞਾਨਿਨਾਂ ਬੁੱਧਿਸ੍ਤਯਾ ਤਾਨ੍ ਧਰਤੀਸ਼੍ਵਰਃ|
Mądrość bowiem tego świata jest głupstwem u Boga. Bo jest napisane: On chwyta mądrych w ich przebiegłości.
20 ਪੁਨਸ਼੍ਚ| ਜ੍ਞਾਨਿਨਾਂ ਕਲ੍ਪਨਾ ਵੇੱਤਿ ਪਰਮੇਸ਼ੋ ਨਿਰਰ੍ਥਕਾਃ|
I znowu: Pan zna myśli mądrych [i wie], że są marnością.
21 ਅਤਏਵ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਮਨੁਜੈਰਾਤ੍ਮਾਨੰ ਨ ਸ਼੍ਲਾਘਤਾਂ ਯਤਃ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੇਵ,
Niech się więc nikt nie chlubi ludźmi. Wszystko bowiem jest wasze:
22 ਪੌਲ ਵਾ ਆਪੱਲੋ ਰ੍ਵਾ ਕੈਫਾ ਵਾ ਜਗਦ੍ ਵਾ ਜੀਵਨੰ ਵਾ ਮਰਣੰ ਵਾ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨੰ ਵਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵਾਣ੍ਯੇਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ,
Czy Paweł, czy Apollos, czy Kefas, czy świat, czy życie, czy śmierć, czy [to, co] teraźniejsze, czy [to, co] przyszłe – wszystko [jest] wasze;
23 ਯੂਯਞ੍ਚ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ, ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ਼੍ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ|
Wy zaś jesteście Chrystusa, a Chrystus Boga.