< ੧ ਕਰਿਨ੍ਥਿਨਃ 3 >

1 ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਅਹਮਾਤ੍ਮਿਕੈਰਿਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਮੰ ਸਮ੍ਭਾਸ਼਼ਿਤੁੰ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨਵੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਾਰਿਭਿਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਧਰ੍ੰਮੇ ਸ਼ਿਸ਼ੁਤੁਲ੍ਯੈਸ਼੍ਚ ਜਨੈਰਿਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਹ ਸਮਭਾਸ਼਼ੇ|
I ja, bracia, nie mogłem do was mówić jak do [ludzi] duchowych, ale jak do cielesnych, jak do niemowląt w Chrystusie.
2 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਕਠਿਨਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਨ ਭੋਜਯਨ੍ ਦੁਗ੍ਧਮ੍ ਅਪਾਯਯੰ ਯਤੋ ਯੂਯੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਤਦਾ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨੁਤ ਇਦਾਨੀਮਪਿ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ, ਯਤੋ ਹੇਤੋਰਧੁਨਾਪਿ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਾਰਿਣ ਆਧ੍ਵੇ|
Karmiłem was mlekiem, a nie [stałym] pokarmem, bo jeszcze nie mogliście go [przyjąć], a nawet teraz jeszcze nie możecie;
3 ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਮਾਤ੍ਸਰ੍ੱਯਵਿਵਾਦਭੇਦਾ ਭਵਨ੍ਤਿ ਤਤਃ ਕਿੰ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਾਰਿਣੋ ਨਾਧ੍ਵੇ ਮਾਨੁਸ਼਼ਿਕਮਾਰ੍ਗੇਣ ਚ ਨ ਚਰਥ?
Gdyż jeszcze jesteście cieleśni. Skoro bowiem [jest] między wami zazdrość, kłótnie i podziały, to czyż nie jesteście cieleśni i nie postępujecie na sposób ludzki?
4 ਪੌਲਸ੍ਯਾਹਮਿਤ੍ਯਾਪੱਲੋਰਹਮਿਤਿ ਵਾ ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕੈਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਕੈਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਕਥ੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਾਰਿਣ ਨ ਭਵਥ?
Skoro ktoś mówi: Ja jestem Pawła, a inny: Ja Apollosa, to czyż nie jesteście cieleśni?
5 ਪੌਲਃ ਕਃ? ਆਪੱਲੋ ਰ੍ਵਾ ਕਃ? ਤੌ ਪਰਿਚਾਰਕਮਾਤ੍ਰੌ ਤਯੋਰੇਕੈਕਸ੍ਮੈ ਚ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਯਾਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਫਲਮਦਦਾਤ੍ ਤਦ੍ਵਤ੍ ਤਯੋਰ੍ਦ੍ਵਾਰਾ ਯੂਯੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨੋ ਜਾਤਾਃ|
Kim bowiem jest Paweł? Kim Apollos? Tylko sługami, przez których uwierzyliście, a to tak, jak każdemu dał Pan.
6 ਅਹੰ ਰੋਪਿਤਵਾਨ੍ ਆਪੱਲੋਸ਼੍ਚ ਨਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ਼੍ਚਾਵਰ੍ੱਧਯਤ੍|
Ja siałem, Apollos podlewał, ale Bóg dał wzrost.
7 ਅਤੋ ਰੋਪਯਿਤ੍ਰੁʼਸੇਕ੍ਤਾਰਾਵਸਾਰੌ ਵਰ੍ੱਧਯਿਤੇਸ਼੍ਵਰ ਏਵ ਸਾਰਃ|
Tak więc ani ten, który sieje, ani ten, który podlewa, nic nie znaczą, tylko Bóg, który daje wzrost.
8 ਰੋਪਯਿਤ੍ਰੁʼਸੇਕ੍ਤਾਰੌ ਚ ਸਮੌ ਤਯੋਰੇਕੈਕਸ਼੍ਚ ਸ੍ਵਸ਼੍ਰਮਯੋਗ੍ਯੰ ਸ੍ਵਵੇਤਨੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤੇ|
Ten zaś, który sieje, i ten, który podlewa, stanowią jedno, a każdy otrzyma swoją zapłatę stosownie do swojej pracy.
9 ਆਵਾਮੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸਹ ਕਰ੍ੰਮਕਾਰਿਣੌ, ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਯਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਯਾ ਨਿਰ੍ੰਮਿਤਿਃ ਸਾ ਯੂਯਮੇਵ|
Jesteśmy bowiem współpracownikami Bożymi; wy jesteście Bożą rolą i Bożą budowlą.
10 ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਸਾਦਾਤ੍ ਮਯਾ ਯਤ੍ ਪਦੰ ਲਬ੍ਧੰ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਜ੍ਞਾਨਿਨਾ ਗ੍ਰੁʼਹਕਾਰਿਣੇਵ ਮਯਾ ਭਿੱਤਿਮੂਲੰ ਸ੍ਥਾਪਿਤੰ ਤਦੁਪਰਿ ਚਾਨ੍ਯੇਨ ਨਿਚੀਯਤੇ| ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇਨ ਯੰਨਿਚੀਯਤੇ ਤਤ੍ ਤੇਨ ਵਿਵਿਚ੍ਯਤਾਂ|
Według łaski Boga, która została mi dana, jak mądry budowniczy położyłem fundament, a inny na nim buduje. Jednak każdy niech uważa, jak na nim buduje.
11 ਯਤੋ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਰੂਪੰ ਯਦ੍ ਭਿੱਤਿਮੂਲੰ ਸ੍ਥਾਪਿਤੰ ਤਦਨ੍ਯਤ੍ ਕਿਮਪਿ ਭਿੱਤਿਮੂਲੰ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁੰ ਕੇਨਾਪਿ ਨ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ|
Nikt bowiem nie może położyć innego fundamentu niż ten, który jest położony, którym jest Jezus Chrystus.
12 ਏਤਦ੍ਭਿੱਤਿਮੂਲਸ੍ਯੋਪਰਿ ਯਦਿ ਕੇਚਿਤ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਣਰੂਪ੍ਯਮਣਿਕਾਸ਼਼੍ਠਤ੍ਰੁʼਣਨਲਾਨ੍ ਨਿਚਿਨ੍ਵਨ੍ਤਿ,
A czy ktoś na tym fundamencie buduje [ze] złota, srebra, z drogich kamieni, drewna, siana [czy ze] słomy;
13 ਤਰ੍ਹ੍ਯੇਕੈਕਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਯਤਃ ਸ ਦਿਵਸਸ੍ਤਤ੍ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਯਤੋ ਹਤੋਸ੍ਤਨ ਦਿਵਸੇਨ ਵਹ੍ਨਿਮਯੇਨੋਦੇਤਵ੍ਯੰ ਤਤ ਏਕੈਕਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮੇਤਸ੍ਯ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾ ਬਹ੍ਨਿਨਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Dzieło każdego będzie jawne. Dzień [ten] bowiem to pokaże, gdyż przez ogień zostanie objawione i ogień wypróbuje, jakie jest dzieło każdego.
14 ਯਸ੍ਯ ਨਿਚਯਨਰੂਪੰ ਕਰ੍ੰਮ ਸ੍ਥਾਸ੍ਨੁ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਵੇਤਨੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤੇ|
Jeśli czyjeś dzieło budowane na tym [fundamencie] przetrwa, ten otrzyma zapłatę.
15 ਯਸ੍ਯ ਚ ਕਰ੍ੰਮ ਧਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ਤਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਹ੍ਨੇ ਰ੍ਨਿਰ੍ਗਤਜਨ ਇਵ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ|
Jeśli [zaś] czyjeś dzieło spłonie, [ten] poniesie szkodę. Lecz on sam będzie zbawiony, tak jednak, jak przez ogień.
16 ਯੂਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਾ ਨਿਵਸਤੀਤਿ ਕਿੰ ਨ ਜਾਨੀਥ?
Czyż nie wiecie, że jesteście świątynią Boga i że Duch Boży w was mieszka?
17 ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਯੇਨ ਵਿਨਾਸ਼੍ਯਤੇ ਸੋ(ਅ)ਪੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਵਿਨਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਪਵਿਤ੍ਰਮੇਵ ਯੂਯੰ ਤੁ ਤਨ੍ਮਨ੍ਦਿਰਮ੍ ਆਧ੍ਵੇ|
A jeśli ktoś niszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg, bo świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście.
18 ਕੋਪਿ ਸ੍ਵੰ ਨ ਵਞ੍ਚਯਤਾਂ| ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਸ਼੍ਚਨ ਚੇਦਿਹਲੋਕਸ੍ਯ ਜ੍ਞਾਨੇਨ ਜ੍ਞਾਨਵਾਨਹਮਿਤਿ ਬੁਧ੍ਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਯਤ੍ ਜ੍ਞਾਨੀ ਭਵੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਮੂਢੋ ਭਵਤੁ| (aiōn g165)
Niech nikt nie oszukuje samego siebie. Jeśli komuś spośród was wydaje się, że jest mądry na tym świecie, niech się stanie głupim, aby stał się mądrym. (aiōn g165)
19 ਯਸ੍ਮਾਦਿਹਲੋਕਸ੍ਯ ਜ੍ਞਾਨਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਮੂਢਤ੍ਵਮੇਵ| ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਲਿਖਿਤਮਪ੍ਯਾਸ੍ਤੇ, ਤੀਕ੍ਸ਼਼੍ਣਾ ਯਾ ਜ੍ਞਾਨਿਨਾਂ ਬੁੱਧਿਸ੍ਤਯਾ ਤਾਨ੍ ਧਰਤੀਸ਼੍ਵਰਃ|
Mądrość bowiem tego świata jest głupstwem u Boga. Bo jest napisane: On chwyta mądrych w ich przebiegłości.
20 ਪੁਨਸ਼੍ਚ| ਜ੍ਞਾਨਿਨਾਂ ਕਲ੍ਪਨਾ ਵੇੱਤਿ ਪਰਮੇਸ਼ੋ ਨਿਰਰ੍ਥਕਾਃ|
I znowu: Pan zna myśli mądrych [i wie], że są marnością.
21 ਅਤਏਵ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਮਨੁਜੈਰਾਤ੍ਮਾਨੰ ਨ ਸ਼੍ਲਾਘਤਾਂ ਯਤਃ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੇਵ,
Niech się więc nikt nie chlubi ludźmi. Wszystko bowiem jest wasze:
22 ਪੌਲ ਵਾ ਆਪੱਲੋ ਰ੍ਵਾ ਕੈਫਾ ਵਾ ਜਗਦ੍ ਵਾ ਜੀਵਨੰ ਵਾ ਮਰਣੰ ਵਾ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨੰ ਵਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵਾਣ੍ਯੇਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ,
Czy Paweł, czy Apollos, czy Kefas, czy świat, czy życie, czy śmierć, czy [to, co] teraźniejsze, czy [to, co] przyszłe – wszystko [jest] wasze;
23 ਯੂਯਞ੍ਚ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ, ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ਼੍ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ|
Wy zaś jesteście Chrystusa, a Chrystus Boga.

< ੧ ਕਰਿਨ੍ਥਿਨਃ 3 >