< ੨ ਕਰਿਨ੍ਥਿਨਃ 1 >

1 ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯੇੱਛਯਾ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਃ ਪੌਲਸ੍ਤਿਮਥਿਰ੍ਭ੍ਰਾਤਾ ਚ ਦ੍ਵਾਵੇਤੌ ਕਰਿਨ੍ਥਨਗਰਸ੍ਥਾਯੈ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਸਮਿਤਯ ਆਖਾਯਾਦੇਸ਼ਸ੍ਥੇਭ੍ਯਃ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯਃ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚ ਪਤ੍ਰੰ ਲਿਖਤਃ|
Paweł, z woli Boga apostoł Jezusa Chrystusa, i Tymoteusz, brat, do kościoła Bożego, który jest w Koryncie, ze wszystkimi świętymi, którzy są w całej Achai.
2 ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਤਾਤਸ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੋਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਚਾਨੁਗ੍ਰਹਃ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਵਰ੍ੱਤਤਾਂ|
Łaska wam i pokój od Boga, naszego Ojca, i Pana Jezusa Chrystusa.
3 ਕ੍ਰੁʼਪਾਲੁਃ ਪਿਤਾ ਸਰ੍ੱਵਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਕਾਰੀਸ਼੍ਵਰਸ਼੍ਚ ਯੋ(ਅ)ਸ੍ਮਤ੍ਪ੍ਰਭੋਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਤਾਤ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ ਧਨ੍ਯੋ ਭਵਤੁ|
Błogosławiony [niech będzie] Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy;
4 ਯਤੋ ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤਯਾ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਯਾ ਯਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਵਿਧਕ੍ਲਿਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ ਲੋਕਾਨ੍ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਯਾਮ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵਕ੍ਲੇਸ਼ਸਮਯੇ(ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਯਤਿ|
Który nas pociesza w każdym naszym utrapieniu, abyśmy i my mogli pocieszać tych, którzy są w jakimkolwiek ucisku, taką pociechą, jaką sami jesteśmy pocieszani przez Boga.
5 ਯਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਕ੍ਲੇਸ਼ਾ ਯਦ੍ਵਦ੍ ਬਾਹੁਲ੍ਯੇਨਾਸ੍ਮਾਸੁ ਵਰ੍ੱਤਨ੍ਤੇ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਵਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਬਹੁਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਢ੍ਯਾ ਅਪਿ ਭਵਾਮਃ|
Jak bowiem w nas obfitują utrapienia Chrystusa, tak też przez Chrystusa obfituje nasza pociecha.
6 ਵਯੰ ਯਦਿ ਕ੍ਲਿਸ਼੍ਯਾਮਹੇ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਪਰਿਤ੍ਰਾਣਯੋਃ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਕ੍ਲਿਸ਼੍ਯਾਮਹੇ ਯਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਨਿ ਦੁਃਖਾਨਿ ਸਹ੍ਯਨ੍ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਦੁਃਖਾਨਾਂ ਸਹਨੇਨ ਤੌ ਸਾਧਯਿਸ਼਼੍ਯੇਤੇ ਇਤ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਧਿ ਮਮ ਦ੍ਰੁʼਢਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਭਵਤਿ|
Jeśli więc doznajemy ucisku – [to] dla waszego pocieszenia i zbawienia, które sprawia, że znosicie te same utrapienia, które i my cierpimy; i jeśli doznajemy pociechy – [to] dla waszego pocieszenia i zbawienia.
7 ਯਦਿ ਵਾ ਵਯੰ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਂ ਲਭਾਮਹੇ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਪਰਿਤ੍ਰਾਣਯੋਃ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਤਾਮਪਿ ਲਭਾਮਹੇ| ਯਤੋ ਯੂਯੰ ਯਾਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਦੁਃਖਾਨਾਂ ਭਾਗਿਨੋ(ਅ)ਭਵਤ ਤਾਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਯਾ ਅਪਿ ਭਾਗਿਨੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥੇਤਿ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ|
A nasza nadzieja co do was [jest] mocna, bo wiemy, że jak jesteście uczestnikami utrapienia, tak i pociechy.
8 ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਆਸ਼ਿਯਾਦੇਸ਼ੇ ਯਃ ਕ੍ਲੇਸ਼ੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਆਕ੍ਰਾਮ੍ਯਤ੍ ਤੰ ਯੂਯੰ ਯਦ੍ ਅਨਵਗਤਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ ਤਨ੍ਮਯਾ ਭਦ੍ਰੰ ਨ ਮਨ੍ਯਤੇ| ਤੇਨਾਤਿਸ਼ਕ੍ਤਿਕ੍ਲੇਸ਼ੇਨ ਵਯਮਤੀਵ ਪੀਡਿਤਾਸ੍ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਜੀਵਨਰਕ੍ਸ਼਼ਣੇ ਨਿਰੁਪਾਯਾ ਜਾਤਾਸ਼੍ਚ,
Nie chcemy bowiem, bracia, abyście nie wiedzieli o ucisku, który nas spotkał w Azji, że byliśmy obciążeni ponad miarę [i] ponad siły, tak że zaczęliśmy wątpić, czy przeżyjemy.
9 ਅਤੋ ਵਯੰ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ੁ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਮ੍ਰੁʼਤਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਉੱਥਾਪਯਿਤਰੀਸ਼੍ਵਰੇ ਯਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਕੁਰ੍ੰਮਸ੍ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਪ੍ਰਾਣਦਣ੍ਡੋ ਭੋਕ੍ਤਵ੍ਯ ਇਤਿ ਸ੍ਵਮਨਸਿ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ|
Więcej, sami w sobie mieliśmy wyrok śmierci, abyśmy nie ufali samym sobie, lecz Bogu, który wskrzesza umarłych.
10 ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਭਯਙ੍ਕਰਾਤ੍ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੋ ਰ੍ਯੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਅਤ੍ਰਾਯਤੇਦਾਨੀਮਪਿ ਤ੍ਰਾਯਤੇ ਸ ਇਤਃ ਪਰਮਪ੍ਯਸ੍ਮਾਨ੍ ਤ੍ਰਾਸ੍ਯਤੇ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
On to wyrwał nas z tak wielkiej śmierci i [jeszcze] wyrywa. W nim [też] mamy nadzieję, że nadal będzie wyrywać;
11 ਏਤਦਰ੍ਥਮਸ੍ਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਯਾ ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰੁਪਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਾਸ੍ਤਥਾ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਬਹੁਭਿ ਰ੍ਯਾਚਿਤੋ ਯੋ(ਅ)ਨੁਗ੍ਰਹੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਸੁ ਵਰ੍ੱਤਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਬਹੁਭਿਰੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਧਨ੍ਯਵਾਦੋ(ਅ)ਪਿ ਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
Także przy waszej pomocy poprzez modlitwę za nas, aby dar, który [otrzymaliśmy] dzięki wielu, stał się dla wielu powodem dziękczynienia za nas.
12 ਅਪਰਞ੍ਚ ਸੰਸਾਰਮਧ੍ਯੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਵਯੰ ਸਾਂਸਾਰਿਕ੍ਯਾ ਧਿਯਾ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੇਣਾਕੁਟਿਲਤਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਸਾਰਲ੍ਯਞ੍ਚਾਚਰਿਤਵਨ੍ਤੋ(ਅ)ਤ੍ਰਾਸ੍ਮਾਕੰ ਮਨੋ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਦਾਤਿ ਤੇਨ ਵਯੰ ਸ਼੍ਲਾਘਾਮਹੇ|
To bowiem jest naszą chlubą: świadectwo naszego sumienia, że w prostocie i w szczerości Bożej, nie w cielesnej mądrości, ale w łasce Boga postępowaliśmy na świecie, a szczególnie względem was.
13 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਦ੍ ਯਤ੍ ਪਠ੍ਯਤੇ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਤੇ ਚ ਤਦਨ੍ਯਤ੍ ਕਿਮਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਲਿਖ੍ਯਤੇ ਤੱਚਾਨ੍ਤੰ ਯਾਵਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਗ੍ਰਹੀਸ਼਼੍ਯਤ ਇਤ੍ਯਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਆਸ਼ਾ|
Nie piszemy wam [nic] innego, jak tylko to, co czytacie albo rozumiecie. Spodziewam się zaś, że też do końca zrozumiecie;
14 ਯੂਯਮਿਤਃ ਪੂਰ੍ੱਵਮਪ੍ਯਸ੍ਮਾਨ੍ ਅੰਸ਼ਤੋ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਨ੍ਤਃ, ਯਤਃ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਦਿਨੇ ਯਦ੍ਵਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸ੍ਵਸ੍ਮਾਕੰ ਸ਼੍ਲਾਘਾ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਸੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਪਿ ਸ਼੍ਲਾਘਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Jak już po części nas zrozumieliście, że jesteśmy waszą chlubą, jak i wy naszą w dniu Pana Jezusa.
15 ਅਪਰੰ ਯੂਯੰ ਯਦ੍ ਦ੍ਵਿਤੀਯੰ ਵਰੰ ਲਭਧ੍ਵੇ ਤਦਰ੍ਥਮਿਤਃ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤਯਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਯਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸਮੀਪੰ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ
Z tą ufnością chciałem przybyć do was wcześniej, abyście otrzymali powtórne dobrodziejstwo;
16 ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਦੇਸ਼ੇਨ ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਦੇਸ਼ੰ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਪੁਨਸ੍ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸਮੀਪਮ੍ ਏਤ੍ਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਿਹੂਦਾਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਸ਼਼੍ਯੇ ਚੇਤਿ ਮਮ ਵਾਞ੍ਛਾਸੀਤ੍|
A od was udać się do Macedonii, a z Macedonii znowu przybyć do was i zostać przez was wyprawionym do Judei.
17 ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾ ਮਯਾ ਕਿੰ ਚਾਞ੍ਚਲ੍ਯੇਨ ਕ੍ਰੁʼਤਾ? ਯਦ੍ ਯਦ੍ ਅਹੰ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯੇ ਤਤ੍ ਕਿੰ ਵਿਸ਼਼ਯਿਲੋਕਇਵ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯਾਣ ਆਦੌ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਅਸ੍ਵੀਕੁਰ੍ੱਵੇ?
Czy więc tak postanawiając, postąpiłem lekkomyślnie? Albo [czy] to, co postanawiam, postanawiam według ciała, aby było u mnie „tak, tak” i „nie, nie”?
18 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਮਯਾ ਕਥਿਤਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨ੍ਯਗ੍ਰੇ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਾਨਿ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ(ਅ)ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਾਨਿ ਨਾਭਵਨ੍ ਏਤੇਨੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਤਤਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ|
Lecz [jak] Bóg jest wierny, tak nasze słowa do was nie były „tak” i „nie”.
19 ਮਯਾ ਸਿਲ੍ਵਾਨੇਨ ਤਿਮਥਿਨਾ ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰੋ ਯੋ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਘੋਸ਼਼ਿਤਃ ਸ ਤੇਨ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਃ ਪੁਨਰਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਸ਼੍ਚ ਤੰਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤਸ੍ਯ ਸ੍ਵੀਕਾਰਸ੍ਵਰੂਪਏਵ|
Ponieważ Syn Boży, Jezus Chrystus, który wśród was głoszony był przez nas, [to znaczy] przeze mnie, Sylwana i Tymoteusza, nie był „tak” i „nie”, lecz było w nim „tak”.
20 ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਹਿਮਾ ਯਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ੇਤ ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਯਦ੍ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਤੰ ਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤੰ ਸਤ੍ਯੀਭੂਤਞ੍ਚ|
Ile jest bowiem obietnic Boga, w nim [są] „tak” i w nim [są] „Amen”, ku chwale Boga przez nas.
21 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਸ੍ਮਾਂਸ਼੍ਚਾਭਿਸ਼਼ਿਚ੍ਯ ਯਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਸ੍ਥਾਸ੍ਨੂਨ੍ ਕਰੋਤਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰ ਏਵ|
Tym zaś, który utwierdza nas [razem] z wami w Chrystusie i który nas namaścił, [jest] Bóg;
22 ਸ ਚਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਮੁਦ੍ਰਾਙ੍ਕਿਤਾਨ੍ ਅਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍ ਸਤ੍ਯਾਙ੍ਕਾਰਸ੍ਯ ਪਣਖਰੂਪਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਅਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣੇਸ਼਼ੁ ਨਿਰਕ੍ਸ਼਼ਿਪੱਚ|
Który też zapieczętował nas i dał do naszych serc Ducha [jako] zadatek.
23 ਅਪਰੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਕਰੁਣਾਂ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਅਹਮ੍ ਏਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਯਾਵਤ੍ ਕਰਿਨ੍ਥਨਗਰੰ ਨ ਗਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਸਤ੍ਯਮੇਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਮਯਾ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਾਨਾਂ ਸ਼ਪਥਃ ਕ੍ਰਿਯਤੇ|
A ja wzywam Boga na świadka mojej duszy, że aby was oszczędzić, nie przybyłem dotąd do Koryntu.
24 ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਯ ਨਿਯਨ੍ਤਾਰੋ ਨ ਭਵਾਮਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਆਨਨ੍ਦਸ੍ਯ ਸਹਾਯਾ ਭਵਾਮਃ, ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਥਿਤਿ ਰ੍ਭਵਤਿ|
Nie dlatego, że panujemy nad waszą wiarą, ale jesteśmy pomocnikami waszej radości; wiarą bowiem stoicie.

< ੨ ਕਰਿਨ੍ਥਿਨਃ 1 >