មាក៌ះ 4
1 អនន្តរំ ស សមុទ្រតដេ បុនរុបទេឞ្ដុំ ប្រារេភេ, តតស្តត្រ ពហុជនានាំ សមាគមាត៑ ស សាគរោបរិ នៅកាមារុហ្យ សមុបវិឞ្ដះ; សវ៌្វេ លោកាះ សមុទ្រកូលេ តស្ថុះ។
І знову почав Він навчати над морем. І зібралось до Нього багато наро́ду, так що Сам Він до чо́вна на морі ввійшов і сидів, а наро́д увесь був на землі покрай моря.
2 តទា ស ទ្ឫឞ្ដាន្តកថាភិ រ្ពហូបទិឞ្ដវាន៑ ឧបទិឝំឝ្ច កថិតវាន៑,
І багато навчав Він їх при́тчами, і в науці Своїй їм казав:
3 អវធានំ កុរុត, ឯកោ ពីជវប្តា ពីជានិ វប្តុំ គតះ;
„Слухайте, — вийшов сіяч ось, щоб сі́яти.
4 វបនកាលេ កិយន្តិ ពីជានិ មាគ៌បាឝ្វេ បតិតានិ, តត អាកាឝីយបក្ឞិណ ឯត្យ តានិ ចខាទុះ។
І як сі́яв, упало зе́рно одне край дороги, — і налетіли пташки́, і його́ повидзьо́бували.
5 កិយន្តិ ពីជានិ ស្វល្បម្ឫត្តិកាវត្បាឞាណភូមៅ បតិតានិ តានិ ម្ឫទោល្បត្វាត៑ ឝីឃ្រមង្កុរិតានិ;
Друге ж упало на ґрунт кам'яни́стий, де не мало багато землі, — і негайно зійшло, бо земля неглибока була́;
6 កិន្តូទិតេ សូយ៌្យេ ទគ្ធានិ តថា មូលានោ នាធោគតត្វាត៑ ឝុឞ្កាណិ ច។
а як сонце зійшло — то зів'я́ло, і, коріння не мавши, усохло.
7 កិយន្តិ ពីជានិ កណ្ដកិវនមធ្យេ បតិតានិ តតះ កណ្ដកានិ សំវ្ឫទ្វ្យ តានិ ជគ្រសុស្តានិ ន ច ផលិតានិ។
А інше впало між те́рен, і ви́гнався терен, і його поглуши́в, — і пло́ду воно не дало́.
8 តថា កិយន្តិ ពីជាន្យុត្តមភូមៅ បតិតានិ តានិ សំវ្ឫទ្វ្យ ផលាន្យុត្បាទិតានិ កិយន្តិ ពីជានិ ត្រិំឝទ្គុណានិ កិយន្តិ ឞឞ្ដិគុណានិ កិយន្តិ ឝតគុណានិ ផលានិ ផលិតវន្តិ។
Інше ж упало на добрую землю, — і дало плід, що посхо́див і ріс; і видало втри́дцятеро, у шістдеся́т і в сто раз “.
9 អថ ស តានវទត៑ យស្យ ឝ្រោតុំ កណ៌ៅ ស្តះ ស ឝ្ឫណោតុ។
І сказав: „Хто має ву́ха, щоб слухати, — нехай слухає!“
10 តទនន្តរំ និជ៌នសមយេ តត្សង្គិនោ ទ្វាទឝឝិឞ្យាឝ្ច តំ តទ្ទ្ឫឞ្ដាន្តវាក្យស្យាត៌្ហំ បប្រច្ឆុះ។
І, як остався Він насамоті, Його запитали найближчі з Дванадцятьма́ про цю при́тчу.
11 តទា ស តានុទិតវាន៑ ឦឝ្វររាជ្យស្យ និគូឍវាក្យំ ពោទ្ធុំ យុឞ្មាកមធិការោៜស្តិ;
І Він їм відповів: „Вам да́но пізнати таємни́ці Божого Царства, а тим, що за вами, усе відбувається в при́тчах,
12 កិន្តុ យេ វហិព៌្ហូតាះ "តេ បឝ្យន្តះ បឝ្យន្តិ កិន្តុ ន ជានន្តិ, ឝ្ឫណ្វន្តះ ឝ្ឫណ្វន្តិ កិន្តុ ន ពុធ្យន្តេ, ចេត្តៃ រ្មនះសុ កទាបិ បរិវត៌្តិតេឞុ តេឞាំ បាបាន្យមោចយិឞ្យន្ត," អតោហេតោស្តាន៑ ប្រតិ ទ្ឫឞ្ដាន្តៃរេវ តានិ មយា កថិតានិ។
щоб „оком дивились вони — і не бачили, ву́хом слухали — і не зрозуміли, щоб коли вони не наверну́лися, і відпу́щені бу́дуть гріхи їм!“
13 អថ ស កថិតវាន៑ យូយំ កិមេតទ៑ ទ្ឫឞ្ដាន្តវាក្យំ ន ពុធ្យធ្វេ? តហ៌ិ កថំ សវ៌្វាន៑ ទ្ឫឞ្ដាន្តាន ភោត្ស្យធ្វេ?
І Він їх запитав: „Ви не розумієте притчі цієї? І як вам зрозуміти всі притчі!
14 ពីជវប្តា វាក្យរូបាណិ ពីជានិ វបតិ;
Сіяч сіє слово.
15 តត្រ យេ យេ លោកា វាក្យំ ឝ្ឫណ្វន្តិ, កិន្តុ ឝ្រុតមាត្រាត៑ ឝៃតាន៑ ឝីឃ្រមាគត្យ តេឞាំ មនះសូប្តានិ តានិ វាក្យរូបាណិ ពីជាន្យបនយតិ តឯវ ឧប្តពីជមាគ៌បាឝ៌្វេស្វរូបាះ។
А котрі́ край дороги, де сіється слово, — це ті, що як тільки почують, то зараз приходить до них сатана, і забирає слово, посіяне в них.
16 យេ ជនា វាក្យំ ឝ្រុត្វា សហសា បរមានន្ទេន គ្ឫហ្លន្តិ, កិន្តុ ហ្ឫទិ ស្ថៃយ៌្យាភាវាត៑ កិញ្ចិត៑ កាលមាត្រំ តិឞ្ឋន្តិ តត្បឝ្ចាត៑ តទ្វាក្យហេតោះ
Так само й посіяні на кам'яни́стому ґрунті, — вони, як почують те слово, то з радістю зараз приймають його,
17 កុត្រចិត៑ ក្លេឝេ ឧបទ្រវេ វា សមុបស្ថិតេ តទៃវ វិឃ្នំ ប្រាប្នុវន្តិ តឯវ ឧប្តពីជបាឞាណភូមិស្វរូបាះ។
та коріння не мають у собі й непостійні; а зго́дом, як у́тиск або переслі́дування наступає за слово, вони спокушаються зараз.
18 យេ ជនាះ កថាំ ឝ្ឫណ្វន្តិ កិន្តុ សាំសារិកី ចិន្តា ធនភ្រាន្តិ រ្វិឞយលោភឝ្ច ឯតេ សវ៌្វេ ឧបស្ថាយ តាំ កថាំ គ្រសន្តិ តតះ មា វិផលា ភវតិ (aiōn g165)
А між терен посіяне, — це ті, що слухають слово,
19 តឯវ ឧប្តពីជសកណ្ដកភូមិស្វរូបាះ។
але кло́поти цьогосві́тні й омана багатства та різні бажа́ння ввіходять, та й заглушують слово, — і пло́ду воно не дає. (aiōn g165)
20 យេ ជនា វាក្យំ ឝ្រុត្វា គ្ឫហ្លន្តិ តេឞាំ កស្យ វា ត្រិំឝទ្គុណានិ កស្យ វា ឞឞ្ដិគុណានិ កស្យ វា ឝតគុណានិ ផលានិ ភវន្តិ តឯវ ឧប្តពីជោវ៌្វរភូមិស្វរូបាះ។
А посіяне в добрую землю — це ті, що слухають слово й приймають, — і родять утри́дцятеро, у шістдеся́т і в сто раз “.
21 តទា សោៜបរមបិ កថិតវាន៑ កោបិ ជនោ ទីបាធារំ បរិត្យជ្យ ទ្រោណស្យាធះ ខដ្វាយា អធេ វា ស្ថាបយិតុំ ទីបមានយតិ កិំ?
І сказав Він до них: „Чи світло прино́сять на те, щоб поставити його під посу́дину, чи може під ліжко? А не щоб поставити на світи́льнику?
22 អតោហេតោ រ្យន្ន ប្រកាឝយិឞ្យតេ តាទ្ឫគ៑ លុក្កាយិតំ កិមបិ វស្តុ នាស្តិ; យទ៑ វ្យក្តំ ន ភវិឞ្យតិ តាទ្ឫឝំ គុប្តំ កិមបិ វស្តុ នាស្តិ។
Бо немає нічого захованого, що не ви́явиться, і немає таємного, що не вийде ная́в.
23 យស្យ ឝ្រោតុំ កណ៌ៅ ស្តះ ស ឝ្ឫណោតុ។
Хто має ву́ха, щоб слухати, — нехай слухає!“
24 អបរមបិ កថិតវាន៑ យូយំ យទ៑ យទ៑ វាក្យំ ឝ្ឫណុថ តត្រ សាវធានា ភវត, យតោ យូយំ យេន បរិមាណេន បរិមាថ តេនៃវ បរិមាណេន យុឞ្មទត៌្ហមបិ បរិមាស្យតេ; ឝ្រោតារោ យូយំ យុឞ្មភ្យមធិកំ ទាស្យតេ។
І сказав Він до них: „Уважайте, що чуєте: Якою мірою будете міряти, такою відмі́ряють вам, і додаду́ть вам.
25 យស្យាឝ្រយេ វទ៌្ធតេ តស្មៃ អបរមបិ ទាស្យតេ, កិន្តុ យស្យាឝ្រយេ ន វទ៌្ធតេ តស្យ យត៑ កិញ្ចិទស្តិ តទបិ តស្មាន៑ នេឞ្យតេ។
Бо хто має, то дасться йому, хто ж не має, — забереться від нього й те, що він має“.
26 អនន្តរំ ស កថិតវាន៑ ឯកោ លោកះ ក្ឞេត្រេ ពីជាន្យុប្ត្វា
І сказав Він: „Так і Боже Царство, як той чоловік, що кидає в землю насі́ння,
27 ជាគរណនិទ្រាភ្យាំ ទិវានិឝំ គមយតិ, បរន្តុ តទ្វីជំ តស្យាជ្ញាតរូបេណាង្កុរយតិ វទ៌្ធតេ ច;
і чи спить, чи встає він удень та вночі, а насіння пускає па́ростки та росте, хоч не знає він, я́к.
28 យតោហេតោះ ប្រថមតះ បត្រាណិ តតះ បរំ កណិឝានិ តត្បឝ្ចាត៑ កណិឝបូណ៌ានិ ឝស្យានិ ភូមិះ ស្វយមុត្បាទយតិ;
Бо родить земля сама з себе: перше вру́на, потім ко́лос, а тоді повне збіжжя на колосі.
29 កិន្តុ ផលេឞុ បក្កេឞុ ឝស្យច្ឆេទនកាលំ ជ្ញាត្វា ស តត្ក្ឞណំ ឝស្យានិ ឆិនត្តិ, អនេន តុល្យមីឝ្វររាជ្យំ។
А коли плід доспіє, зараз він „посилає серпа́, бо настали жнива́“.
30 បុនះ សោៜកថយទ៑ ឦឝ្វររាជ្យំ កេន សមំ? កេន វស្តុនា សហ វា តទុបមាស្យាមិ?
І сказав Він: „До чого прирівняємо Царство Боже? Або в якій притчі предста́вим його́?
31 តត៑ សឞ៌បៃកេន តុល្យំ យតោ ម្ឫទិ វបនកាលេ សឞ៌បពីជំ សវ៌្វប្ឫថិវីស្ថពីជាត៑ ក្ឞុទ្រំ
Воно — як те зе́рно гірчи́чне, яке, коли сіється в землю, найдрібніше за всі зе́мні насіння.
32 កិន្តុ វបនាត៑ បរម៑ អង្កុរយិត្វា សវ៌្វឝាកាទ៑ ព្ឫហទ៑ ភវតិ, តស្យ ព្ឫហត្យះ ឝាខាឝ្ច ជាយន្តេ តតស្តច្ឆាយាំ បក្ឞិណ អាឝ្រយន្តេ។
Як посіяне ж буде, вироста́є, і стає над усі зілля́ більше, і ві́ття пускає велике таке́, що ку́блитись може в тіні його птаство небесне“.
33 ឥត្ថំ តេឞាំ ពោធានុរូបំ សោៜនេកទ្ឫឞ្ដាន្តៃស្តានុបទិឞ្ដវាន៑,
І такими притчами багатьома́ Він їм слово звіщав, поскільки вони могли слухати.
34 ទ្ឫឞ្ដាន្តំ វិនា កាមបិ កថាំ តេភ្យោ ន កថិតវាន៑ បឝ្ចាន៑ និជ៌នេ ស ឝិឞ្យាន៑ សវ៌្វទ្ឫឞ្ដាន្តាត៌្ហំ ពោធិតវាន៑។
І без притчі нічого Він їм не казав, а учням Своїм самотою вияснював усе.
35 តទ្ទិនស្យ សន្ធ្យាយាំ ស តេភ្យោៜកថយទ៑ អាគច្ឆត វយំ បារំ យាម។
І сказав Він до них того дня, коли вечір настав: „Перепли́ньмо на той бік“.
36 តទា តេ លោកាន៑ វិស្ឫជ្យ តមវិលម្ពំ គ្ឫហីត្វា នៅកយា ប្រតស្ថិរេ; អបរា អបិ នាវស្តយា សហ ស្ថិតាះ។
І, лишивши наро́д, узяли із собою Його, як у чо́вні Він був; і інші човни́ були з Ним.
37 តតះ បរំ មហាឈញ្ភ្ឝគមាត៑ នៅ រ្ទោលាយមានា តរង្គេណ ជលៃះ បូណ៌ាភវច្ច។
І зняла́ся ось буря велика, а хвилі вливалися в чо́вен, аж чо́вен водою вже був перепо́внився!
38 តទា ស នៅកាចឝ្ចាទ្ភាគេ ឧបធានេ ឝិរោ និធាយ និទ្រិត អាសីត៑ តតស្តេ តំ ជាគរយិត្វា ជគទុះ, ហេ ប្រភោ, អស្មាកំ ប្រាណា យាន្តិ កិមត្រ ភវតឝ្ចិន្តា នាស្តិ?
А Він спав на кормі́ на подушці... І вони розбудили Його та й сказали Йому: „Учителю, чи Тобі байдуже́, що ми гинемо?“
39 តទា ស ឧត្ថាយ វាយុំ តជ៌ិតវាន៑ សមុទ្រញ្ចោក្តវាន៑ ឝាន្តះ សុស្ថិរឝ្ច ភវ; តតោ វាយៅ និវ្ឫត្តេៜព្ធិន៌ិស្តរង្គោភូត៑។
Тоді Він устав, і вітрові заборонив, і до моря сказав: „Мовчи, перестань!“І стих вітер, — і тиша велика настала.
40 តទា ស តានុវាច យូយំ កុត ឯតាទ្ឫក្ឝង្កាកុលា ភវត? កិំ វោ វិឝ្វាសោ នាស្តិ?
І сказав Він до них: „Чого́ ви такі полохливі? Чому віри не маєте?“
41 តស្មាត្តេៜតីវភីតាះ បរស្បរំ វក្តុមារេភិរេ, អហោ វាយុះ សិន្ធុឝ្ចាស្យ និទេឝគ្រាហិណៅ កីទ្ឫគយំ មនុជះ។
А вони налякалися стра́хом великим, і говорили один до одно́го: „Хто ж це такий, що вітер і море слухня́ні Йому?“
