Песни Песней 2

1 Я нарцисс Саронский, лилия долин!

"Minä olen Saaronin kukkanen, olen laaksojen lilja."

2 Что лилия между тернами, то возлюбленная моя между девицами.

"Niinkuin lilja orjantappurain keskellä, niin on minun armaani neitosten keskellä."

3 Что яблоня между лесными деревьями, то возлюбленный мой между юношами. В тени ее люблю я сидеть, и плоды ее сладки для гортани моей.

"Niinkuin omenapuu metsäpuitten keskellä, niin on minun rakkaani nuorukaisten keskellä; minä halajan istua sen varjossa, ja sen hedelmä on minun suussani makea.

4 Он ввел меня в дом пира, и знамя его надо мною - любовь.

Hän on vienyt minut viinimajaan; rakkaus on hänen lippunsa minun ylläni.

5 Подкрепите меня вином, освежите меня яблоками, ибо я изнемогаю от любви.

Vahvistakaa minua rypälekakuilla, virvoittakaa minua omenilla, sillä minä olen rakkaudesta sairas."

6 Левая рука его у меня под головою, а правая обнимает меня.

Hänen vasen kätensä on minun pääni alla, ja hänen oikea kätensä halaa minua.

7 Заклинаю вас, дщери Иерусалимские, сернами или полевыми ланями: не будите и не тревожьте возлюбленной, доколе ей угодно.

Minä vannotan teitä, te Jerusalemin tyttäret, gasellien tai kedon peurojen kautta: älkää herätelkö, älkää häiritkö rakkautta, ennenkuin se itse haluaa.

8 Голос возлюбленного моего! вот, он идет, скачет по горам, прыгает по холмам.

Kuule! Rakkaani tulee! Katso, tuolla hän tulee hyppien vuorilla, kiitäen kukkuloilla.

9 Друг мой похож на серну или на молодого оленя. Вот, он стоит у нас за стеною, заглядывает в окно, мелькает сквозь решетку.

Rakkaani on gasellin kaltainen tai nuoren peuran. Katso, tuolla hän seisoo seinämme takana, katsellen ikkunasta sisään, kurkistellen ristikoista.

10 Возлюбленный мой начал говорить мне: встань, возлюбленная моя, прекрасная моя, выйди!

Rakkaani lausuu ja sanoo minulle: "Nouse, armaani, sinä kaunoiseni, ja tule.

11 Вот, зима уже прошла; дождь миновал, перестал;

Sillä katso, talvi on väistynyt, sateet ovat ohitse, ovat menneet menojaan.

12 цветы показались на земле; время пения настало, и голос горлицы слышен в стране нашей;

Kukkaset ovat puhjenneet maahan, laulun aika on tullut, ja metsäkyyhkysen ääni kuuluu maassamme.

13 смоковницы распустили свои почки, и виноградные лозы, расцветая, издают благовоние. Встань, возлюбленная моя, прекрасная моя, выйди!

Viikunapuu tekee keväthedelmää, viiniköynnökset ovat kukassa ja tuoksuavat. Nouse, armaani, sinä kaunoiseni, ja tule.

14 Голубица моя в ущелье скалы под кровом утеса! покажи мне лице твое, дай мне услышать голос твой, потому что голос твой сладок и лице твое приятно.

Kyyhkyseni, joka piilet kallionkoloissa, vuorenpengermillä anna minun nähdä kasvosi, anna minun kuulla äänesi, sillä suloinen on sinun äänesi ja ihanat ovat sinun kasvosi."

15 Ловите нам лисиц, лисенят, которые портят виноградники, а виноградники наши в цвете.

Ottakaamme ketut kiinni, pienet ketut, jotka viinitarhoja turmelevat, sillä viinitarhamme ovat kukassa.

16 Возлюбленный мой принадлежит мне, а я ему; он пасет между лилиями.

Rakkaani on minun, ja minä hänen-hänen, joka paimentaa liljojen keskellä.

17 Доколе день дышит прохладою, и убегают тени, возвратись, будь подобен серне или молодому оленю на расселинах гор.

Kunnes päivä viilenee ja varjot pakenevat, kiertele, rakkaani, kuin gaselli, kuin nuori peura tuoksuisilla vuorilla.