Притчи 29

1 Человек, который, будучи обличаем, ожесточает выю свою, внезапно сокрушится, и не будет ему исцеления.

کسی که بعد از تنبیه بسیار، باز سرسختی کند، ناگهان خرد خواهد شد و دیگر علاجی نخواهد داشت.

2 Когда умножаются праведники, веселится народ, а когда господствует нечестивый, народ стенает.

وقتی قدرت در دست نیکان است مردم شادند، اما قدرت که به دست بدان بیفتد مردم می‌نالند.

3 Человек, любящий мудрость, радует отца своего; а кто знается с блудницами, тот расточает имение.

پسر عاقل پدرش را خوشحال می‌کند، اما پسری که به دنبال زنان بدکاره می‌رود اموالش را بر باد می‌دهد.

4 Царь правосудием утверждает землю, а любящий подарки разоряет ее.

پادشاه عاقل به مملکتش ثبات می‌بخشد، اما آنکه رشوه می‌گیرد مملکت خود را نابود می‌کند.

5 Человек, льстящий другу своему, расстилает сеть ногам его.

شخص متملق با چاپلوسی‌های خود به دوستش صدمه می‌زند.

6 В грехе злого человека - сеть для него, а праведник веселится и радуется.

بدکاران در دام گناه خود گرفتار می‌شوند، اما شادی نصیب درستکاران می‌گردد.

7 Праведник тщательно вникает в тяжбу бедных, а нечестивый не разбирает дела.

شخص درستکار نسبت به فقرا با انصاف است، اما آدم بدکار به فکر آنها نیست.

8 Люди развратные возмущают город, а мудрые утишают мятеж.

شخص نادانی که همه را مسخره می‌کند می‌تواند شهری را به آشوب بکشاند، اما شخص دانا تلاش می‌کند صلح و آرامش برقرار نماید.

9 Умный человек, судясь с человеком глупым, сердится ли, смеется ли, - не имеет покоя.

اگر شخص عاقل با آدم نادان به دادگاه بروند، نادان یا خشمگین می‌شود یا مسخره می‌کند، و هیچ نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود.

10 Кровожадные люди ненавидят непорочного, а праведные заботятся о его жизни.

افرادی که تشنهٔ خون هستند از اشخاص درستکار متنفرند و قصد جانشان را دارند.

11 Глупый весь гнев свой изливает, а мудрый сдерживает его.

آدم نادان خشم خود را فوری بروز می‌دهد، اما شخص دانا جلوی خشم خود را می‌گیرد.

12 Если правитель слушает ложные речи, то и все служащие у него нечестивы.

اگر حاکم به حرفهای دروغ گوش کند، تمام افرادش دروغگو خواهند شد.

13 Бедный и лихоимец встречаются друг с другом; но свет глазам того и другого дает Господь.

فقیر و ثروتمند در یک چیز مثل هم هستند: خداوند به هر دو آنها چشم بینا داده است.

14 Если царь судит бедных по правде, то престол его навсегда утвердится.

پادشاهی که نسبت به فقرا با انصاف باشد، سلطنتش همیشه پا برجا خواهد ماند.

15 Розга и обличение дают мудрость; но отрок, оставленный в небрежении, делает стыд своей матери.

برای تربیت بچه، چوب تأدیب لازم است. اگر او را به حال خود واگذاری و ادب نکنی، باعث سرافکندگی مادرش خواهد شد.

16 При умножении нечестивых умножается беззаконие; но праведники увидят падение их.

وقتی اشخاص بدکار به قدرت می‌رسند، فساد زیاد می‌شود؛ ولی قدرت آنها دوامی نخواهد داشت و نیکان سقوط آنها را به چشم خواهند دید.

17 Наказывай сына твоего, и он даст тебе покой, и доставит радость душе твоей.

فرزند خود را تأدیب کن تا باعث شادی و آرامش فکر تو شود.

18 Без откровения свыше народ необуздан, а соблюдающий закон блажен.

در جایی که پیام خدا نیست، مردم سرکش می‌شوند. خوشا به حال قومی که احکام خدا را به جا می‌آورند.

19 Словами не научится раб, потому что, хотя он понимает их, но не слушается.

خدمتکار را نمی‌توان تنها با نصیحت اصلاح کرد، زیرا او هر چند حرفهای تو را بفهمد ولی به آنها توجه نخواهد کرد.

20 Видал ли ты человека опрометчивого в словах своих? на глупого больше надежды, нежели на него.

شخصی که بدون فکر کردن و با عجله جواب می‌دهد از نادان هم بدتر است.

21 Если с детства воспитывать раба в неге, то впоследствии он захочет быть сыном.

غلامی که اربابش او را از کودکی به نازپرورده باشد، برای اربابش غلامی نخواهد کرد.

22 Человек гневливый заводит ссору, и вспыльчивый много грешит.

شخص تندخو نزاع به پا می‌کند و باعث ناراحتی می‌شود.

23 Гордость человека унижает его, а смиренный духом приобретает честь.

تکبر، انسان را به زمین می‌زند، ولی فروتنی منجر به سربلندی می‌شود.

24 Кто делится с вором, тот ненавидит душу свою; слышит он проклятие, но не объявляет о том.

کسی که با دزد رفیق می‌شود، دشمن جان خویش است، زیرا شهادت دروغ می‌دهد و به این ترتیب خود را زیر لعنت قرار می‌دهد.

25 Боязнь пред людьми ставит сеть; а надеющийся на Господа будет безопасен.

کسی که از انسان می‌ترسد گرفتار می‌شود، اما شخصی که به خداوند توکل می‌کند در امان می‌ماند.

26 Многие ищут благосклонного лица правителя, но судьба человека - от Господа.

بسیاری از مردم از حاکم انتظار لطف دارند غافل از اینکه خداوند است که به داد مردم می‌رسد.

27 Мерзость для праведников - человек неправедный, и мерзость для нечестивого - идущий прямым путем.

درستکاران از بدکاران نفرت دارند و بدکاران از درستکاران.