От Луки 23
1 И поднялось все множество их, и повели Его к Пилату,
តតះ សភាស្ថាះ សវ៌្វលោកា ឧត្ថាយ តំ បីលាតសម្មុខំ នីត្វាប្រោទ្យ វក្តុមារេភិរេ,
2 и начали обвинять Его, говоря: мы нашли, что Он развращает народ наш и запрещает давать подать кесарю, называя Себя Христом Царем.
ស្វមភិឞិក្តំ រាជានំ វទន្តំ កៃមររាជាយ ករទានំ និឞេធន្តំ រាជ្យវិបយ៌្យយំ កុត៌្តុំ ប្រវត៌្តមានម៑ ឯន ប្រាប្តា វយំ។
3 Пилат спросил Его: Ты Царь Иудейский? Он сказал ему в ответ: ты говоришь.
តទា បីលាតស្តំ ប្ឫឞ្ដវាន៑ ត្វំ កិំ យិហូទីយានាំ រាជា? ស ប្រត្យុវាច ត្វំ សត្យមុក្តវាន៑។
4 Пилат сказал первосвященникам и народу: я не нахожу никакой вины в этом человеке.
តទា បីលាតះ ប្រធានយាជកាទិលោកាន៑ ជគាទ៑, អហមេតស្យ កមប្យបរាធំ នាប្តវាន៑។
5 Но они настаивали, говоря, что Он возмущает народ, уча по всей Иудее, начиная от Галилеи до сего места.
តតស្តេ បុនះ សាហមិនោ ភូត្វាវទន៑, ឯឞ គាលីល ឯតត្ស្ថានបយ៌្យន្តេ សវ៌្វស្មិន៑ យិហូទាទេឝេ សវ៌្វាល្លោកានុបទិឝ្យ កុប្រវ្ឫត្តិំ គ្រាហីតវាន៑។
6 Пилат, услышав о Галилее, спросил: разве Он Галилеянин?
តទា បីលាតោ គាលីលប្រទេឝស្យ នាម ឝ្រុត្វា បប្រច្ឆ, កិមយំ គាលីលីយោ លោកះ?
7 И, узнав, что Он из области Иродовой, послал Его к Ироду, который в эти дни был также в Иерусалиме.
តតះ ស គាលីល្ប្រទេឝីយហេរោទ្រាជស្យ តទា ស្ថិតេស្តស្យ សមីបេ យីឝុំ ប្រេឞយាមាស។
8 Ирод, увидев Иисуса, очень обрадовался, ибо давно желал видеть Его, потому что много слышал о Нем, и надеялся увидеть от Него какое-нибудь чудо,
តទា ហេរោទ៑ យីឝុំ វិលោក្យ សន្តុតោឞ, យតះ ស តស្យ ពហុវ្ឫត្តាន្តឝ្រវណាត៑ តស្យ កិញិចទាឝ្ចយ៌្យកម៌្ម បឝ្យតិ ឥត្យាឝាំ ក្ឫត្វា ពហុកាលមារភ្យ តំ ទ្រឞ្ដុំ ប្រយាសំ ក្ឫតវាន៑។
9 и предлагал Ему многие вопросы, но Он ничего не отвечал ему.
តស្មាត៑ តំ ពហុកថាះ បប្រច្ឆ កិន្តុ ស តស្យ កស្យាបិ វាក្យស្យ ប្រត្យុត្តរំ នោវាច។
10 Первосвященники же и книжники стояли и усильно обвиняли Его.
អថ ប្រធានយាជកា អធ្យាបកាឝ្ច ប្រោត្តិឞ្ឋន្តះ សាហសេន តមបវទិតុំ ប្រារេភិរេ។
11 Но Ирод со своими воинами, уничижив Его и насмеявшись над Ним, одел Его в светлую одежду и отослал обратно к Пилату.
ហេរោទ៑ តស្យ សេនាគណឝ្ច តមវជ្ញាយ ឧបហាសត្វេន រាជវស្ត្រំ បរិធាប្យ បុនះ បីលាតំ ប្រតិ តំ ប្រាហិណោត៑។
12 И сделались в тот день Пилат и Ирод друзьями между собою, ибо прежде были во вражде друг с другом.
បូវ៌្វំ ហេរោទ្បីលាតយោះ បរស្បរំ វៃរភាវ អាសីត៑ កិន្តុ តទ្ទិនេ ទ្វយោ រ្មេលនំ ជាតម៑។
13 Пилат же, созвав первосвященников и начальников и народ,
បឝ្ចាត៑ បីលាតះ ប្រធានយាជកាន៑ ឝាសកាន៑ លោកាំឝ្ច យុគបទាហូយ ពភាឞេ,
14 сказал им: вы привели ко мне человека сего, как развращающего народ; и вот, я при вас исследовал и не нашел человека сего виновным ни в чем том, в чем вы обвиняете Его;
រាជ្យវិបយ៌្យយការកោយម៑ ឥត្យុក្ត្វា មនុឞ្យមេនំ មម និកដមានៃឞ្ដ កិន្តុ បឝ្យត យុឞ្មាកំ សមក្ឞម៑ អស្យ វិចារំ ក្ឫត្វាបិ ប្រោក្តាបវាទានុរូបេណាស្យ កោប្យបរាធះ សប្រមាណោ ន ជាតះ,
15 и Ирод также, ибо я посылал Его к нему; и ничего не найдено в Нем достойного смерти;
យូយញ្ច ហេរោទះ សន្និធៅ ប្រេឞិតា មយា តត្រាស្យ កោប្យបរាធស្តេនាបិ ន ប្រាប្តះ។ បឝ្យតានេន វធហេតុកំ កិមបិ នាបរាទ្ធំ។
16 итак, наказав Его, отпущу.
តស្មាទេនំ តាឌយិត្វា វិហាស្យាមិ។
17 А ему и нужно было для праздника отпустить им одного узника.
តត្រោត្សវេ តេឞាមេកោ មោចយិតវ្យះ។
18 Но весь народ стал кричать: смерть Ему! а отпусти нам Варавву.
ឥតិ ហេតោស្តេ ប្រោច្ចៃរេកទា ប្រោចុះ, ឯនំ ទូរីក្ឫត្យ ពរព្ពានាមានំ មោចយ។
19 Варавва был посажен в темницу за произведенное в городе возмущение и убийство.
ស ពរព្ពា នគរ ឧបប្លវវធាបរាធាភ្យាំ ការាយាំ ពទ្ធ អាសីត៑។
20 Пилат снова возвысил голос, желая отпустить Иисуса.
កិន្តុ បីលាតោ យីឝុំ មោចយិតុំ វាញ្ឆន៑ បុនស្តានុវាច។
21 Но они кричали: распни, распни Его!
តថាប្យេនំ ក្រុឝេ វ្យធ ក្រុឝេ វ្យធេតិ វទន្តស្តេ រុរុវុះ។
22 Он в третий раз сказал им: какое же зло сделал Он? я ничего достойного смерти не нашел в Нем; итак, наказав Его, отпущу.
តតះ ស ត្ឫតីយវារំ ជគាទ កុតះ? ស កិំ កម៌្ម ក្ឫតវាន៑? នាហមស្យ កមបិ វធាបរាធំ ប្រាប្តះ កេវលំ តាឌយិត្វាមុំ ត្យជាមិ។
23 Но они продолжали с великим криком требовать, чтобы Он был распят; и превозмог крик их и первосвященников.
តថាបិ តេ បុនរេនំ ក្រុឝេ វ្យធ ឥត្យុក្ត្វា ប្រោច្ចៃទ៌្ឫឍំ ប្រាត៌្ហយាញ្ចក្រិរេ;
24 И Пилат решил быть по прошению их,
តតះ ប្រធានយាជកាទីនាំ កលរវេ ប្រពលេ សតិ តេឞាំ ប្រាត៌្ហនារូបំ កត៌្តុំ បីលាត អាទិទេឝ។
25 и отпустил им посаженного за возмущение и убийство в темницу, которого они просили; а Иисуса предал в их волю.
រាជទ្រោហវធយោរបរាធេន ការាស្ថំ យំ ជនំ តេ យយាចិរេ តំ មោចយិត្វា យីឝុំ តេឞាមិច្ឆាយាំ សមាប៌យត៑។
26 И когда повели Его, то, захватив некоего Симона Киринеянина, шедшего с поля, возложили на него крест, чтобы нес за Иисусом.
អថ តេ យីឝុំ គ្ឫហីត្វា យាន្តិ, ឯតហ៌ិ គ្រាមាទាគតំ ឝិមោននាមានំ កុរីណីយំ ជនំ ធ្ឫត្វា យីឝោះ បឝ្ចាន្នេតុំ តស្យ ស្កន្ធេ ក្រុឝមប៌យាមាសុះ។
27 И шло за Ним великое множество народа и женщин, которые плакали и рыдали о Нем.
តតោ លោការណ្យមធ្យេ ពហុស្ត្រិយោ រុទត្យោ វិលបន្ត្យឝ្ច យីឝោះ បឝ្ចាទ៑ យយុះ។
28 Иисус же, обратившись к ним, сказал: дщери Иерусалимские! не плачьте обо Мне, но плачьте о себе и о детях ваших,
កិន្តុ ស វ្យាឃុដ្យ តា ឧវាច, ហេ យិរូឝាលមោ នាយ៌្យោ យុយំ មទត៌្ហំ ន រុទិត្វា ស្វាត៌្ហំ ស្វាបត្យាត៌្ហញ្ច រុទិតិ;
29 ибо приходят дни, в которые скажут: блаженны неплодные, и утробы неродившие, и сосцы непитавшие!
បឝ្យត យះ កទាបិ គព៌្ហវត្យោ នាភវន៑ ស្តន្យញ្ច នាបាយយន៑ តាទ្ឫឝី រ្វន្ធ្យា យទា ធន្យា វក្ឞ្យន្តិ ស កាល អាយាតិ។
30 тогда начнут говорить горам: падите на нас! и холмам: покройте нас!
តទា ហេ ឝៃលា អស្មាកមុបរិ បតត, ហេ ឧបឝៃលា អស្មានាច្ឆាទយត កថាមីទ្ឫឝីំ លោកា វក្ឞ្យន្តិ។
31 Ибо если с зеленеющим деревом это делают, то с сухим что будет?
យតះ សតេជសិ ឝាខិនិ ចេទេតទ៑ ឃដតេ តហ៌ិ ឝុឞ្កឝាខិនិ កិំ ន ឃដិឞ្យតេ?
32 Вели с Ним на смерть и двух злодеев.
តទា តេ ហន្តុំ ទ្វាវបរាធិនៅ តេន សាទ៌្ធំ និន្យុះ។
33 И когда пришли на место, называемое Лобное, там распяли Его и злодеев, одного по правую, а другого по левую сторону.
អបរំ ឝិរះកបាលនាមកស្ថានំ ប្រាប្យ តំ ក្រុឝេ វិវិធុះ; តទ្ទ្វយោរបរាធិនោរេកំ តស្យ ទក្ឞិណោ តទន្យំ វាមេ ក្រុឝេ វិវិធុះ។
34 Иисус же говорил: Отче! прости им, ибо не знают, что делают. И делили одежды Его, бросая жребий.
តទា យីឝុរកថយត៑, ហេ បិតរេតាន៑ ក្ឞមស្វ យត ឯតេ យត៑ កម៌្ម កុវ៌្វន្តិ តន៑ ន វិទុះ; បឝ្ចាត្តេ គុដិកាបាតំ ក្ឫត្វា តស្យ វស្ត្រាណិ វិភជ្យ ជគ្ឫហុះ។
35 И стоял народ и смотрел. Насмехались же вместе с ними и начальники, говоря: других спасал; пусть спасет Себя Самого, если Он Христос, избранный Божий.
តត្រ លោកសំឃស្តិឞ្ឋន៑ ទទឝ៌; តេ តេឞាំ ឝាសកាឝ្ច តមុបហស្យ ជគទុះ, ឯឞ ឥតរាន៑ រក្ឞិតវាន៑ យទីឝ្វរេណាភិរុចិតោ ៜភិឞិក្តស្ត្រាតា ភវតិ តហ៌ិ ស្វមធុនា រក្ឞតុ។
36 Также и воины ругались над Ним, подходя и поднося Ему уксус
តទន្យះ សេនាគណា ឯត្យ តស្មៃ អម្លរសំ ទត្វា បរិហស្យ ប្រោវាច,
37 и говоря: если Ты Царь Иудейский, спаси Себя Самого.
ចេត្ត្វំ យិហូទីយានាំ រាជាសិ តហ៌ិ ស្វំ រក្ឞ។
38 И была над Ним надпись, написанная словами греческими, римскими и еврейскими: Сей есть Царь Иудейский.
យិហូទីយានាំ រាជេតិ វាក្យំ យូនានីយរោមីយេព្រីយាក្ឞរៃ រ្លិខិតំ តច្ឆិរស ឩទ៌្ធ្វេៜស្ថាប្យត។
39 Один из повешенных злодеев злословил Его и говорил: если Ты Христос, спаси Себя и нас.
តទោភយបាឝ៌្វយោ រ្វិទ្ធៅ យាវបរាធិនៅ តយោរេកស្តំ វិនិន្ទ្យ ពភាឞេ, ចេត្ត្វម៑ អភិឞិក្តោសិ តហ៌ិ ស្វមាវាញ្ច រក្ឞ។
40 Другой же, напротив, унимал его и говорил: или ты не боишься Бога, когда и сам осужден на то же?
កិន្ត្វន្យស្តំ តជ៌យិត្វាវទត៑, ឦឝ្វរាត្តវ កិញ្ចិទបិ ភយំ នាស្តិ កិំ? ត្វមបិ សមានទណ្ឌោសិ,
41 и мы осуждены справедливо, потому что достойное по делам нашим приняли, а Он ничего худого не сделал.
យោគ្យបាត្រេ អាវាំ ស្វស្វកម៌្មណាំ សមុចិតផលំ ប្រាប្នុវះ កិន្ត្វនេន កិមបិ នាបរាទ្ធំ។
42 И сказал Иисусу: помяни меня, Господи, когда приидешь в Царствие Твое!
អថ ស យីឝុំ ជគាទ ហេ ប្រភេ ភវាន៑ ស្វរាជ្យប្រវេឝកាលេ មាំ ស្មរតុ។
43 И сказал ему Иисус: истинно говорю тебе, ныне же будешь со Мною в раю.
តទា យីឝុះ កថិតវាន៑ ត្វាំ យថាត៌្ហំ វទាមិ ត្វមទ្យៃវ មយា សាទ៌្ធំ បរលោកស្យ សុខស្ថានំ ប្រាប្ស្យសិ។
44 Было же около шестого часа дня, и сделалась тьма по всей земле до часа девятого:
អបរញ្ច ទ្វិតីយយាមាត៑ ត្ឫតីយយាមបយ៌្យន្តំ រវេស្តេជសោន្តហ៌ិតត្វាត៑ សវ៌្វទេឝោៜន្ធការេណាវ្ឫតោ
45 и померкло солнце, и завеса в храме разодралась по средине.
មន្ទិរស្យ យវនិកា ច ឆិទ្យមានា ទ្វិធា ពភូវ។
46 Иисус, возгласив громким голосом, сказал: Отче! в руки Твои предаю дух Мой. И, сие сказав, испустил дух.
តតោ យីឝុរុច្ចៃរុវាច, ហេ បិត រ្មមាត្មានំ តវ ករេ សមប៌យេ, ឥត្យុក្ត្វា ស ប្រាណាន៑ ជហៅ។
47 Сотник же, видев происходившее, прославил Бога и сказал: истинно человек этот был праведник.
តទៃតា ឃដនា ទ្ឫឞ្ដ្វា ឝតសេនាបតិរីឝ្វរំ ធន្យមុក្ត្វា កថិតវាន៑ អយំ និតាន្តំ សាធុមនុឞ្យ អាសីត៑។
48 И весь народ, сшедшийся на сие зрелище, видя происходившее, возвращался, бия себя в грудь.
អថ យាវន្តោ លោកា ទ្រឞ្ដុម៑ អាគតាស្តេ តា ឃដនា ទ្ឫឞ្ដ្វា វក្ឞះសុ ករាឃាតំ ក្ឫត្វា វ្យាចុដ្យ គតាះ។
49 Все же, знавшие Его, и женщины, следовавшие за Ним из Галилеи, стояли вдали и смотрели на это.
យីឝោ រ្ជ្ញាតយោ យា យា យោឞិតឝ្ច គាលីលស្តេន សាទ៌្ធមាយាតាស្តា អបិ ទូរេ ស្ថិត្វា តត៑ សវ៌្វំ ទទ្ឫឝុះ។
50 Тогда некто, именем Иосиф, член совета, человек добрый и правдивый,
តទា យិហូទីយានាំ មន្ត្រណាំ ក្រិយាញ្ចាសម្មន្យមាន ឦឝ្វរស្យ រាជត្វម៑ អបេក្ឞមាណោ
51 не участвовавший в совете и в деле их; из Аримафеи, города Иудейского, ожидавший также Царствия Божия,
យិហូទិទេឝីយោ ៜរិមថីយនគរីយោ យូឞផ្នាមា មន្ត្រី ភទ្រោ ធាម៌្មិកឝ្ច បុមាន្
52 пришел к Пилату и просил тела Иисусова;
បីលាតាន្តិកំ គត្វា យីឝោ រ្ទេហំ យយាចេ។
53 и, сняв его, обвил плащаницею и положил его в гробе, высеченном в скале, где еще никто не был положен.
បឝ្ចាទ៑ វបុរវរោហ្យ វាសសា សំវេឞ្ដ្យ យត្រ កោបិ មានុឞោ នាស្ថាប្យត តស្មិន៑ ឝៃលេ ស្វាតេ ឝ្មឝានេ តទស្ថាបយត៑។
54 День тот был пятница, и наступала суббота.
តទ្ទិនមាយោជនីយំ ទិនំ វិឝ្រាមវារឝ្ច សមីបះ។
55 Последовали также и женщины, пришедшие с Иисусом из Галилеи, и смотрели гроб, и как полагалось тело Его;
អបរំ យីឝុនា សាទ៌្ធំ គាលីល អាគតា យោឞិតះ បឝ្ចាទិត្វា ឝ្មឝានេ តត្រ យថា វបុះ ស្ថាបិតំ តច្ច ទ្ឫឞ្ដ្វា
56 возвратившись же, приготовили благовония и масти; и в субботу остались в покое по заповеди.
វ្យាឃុដ្យ សុគន្ធិទ្រវ្យតៃលានិ ក្ឫត្វា វិធិវទ៑ វិឝ្រាមវារេ វិឝ្រាមំ ចក្រុះ។
