От Иоанна 20
1 В первый же день недели Мария Магдалина приходит ко гробу рано, когда было еще темно, и видит, что камень отвален от гроба.
୧ହାପ୍ତାରେୟାଃ ପାହିଲା ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ସେତାଃ ଇଦାନ୍ ନୁବାଃ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା ମାଗ୍ଦାଲିନି ମାରିୟାମ୍ ତପାଗାଡ଼ା ଠାୟାଦ୍ତେ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ପୁରାଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଦିରିକେ ତପାଗାଡ଼ା ଠାୟାଦ୍ଏତେ ଆତମ୍କାନ୍ ନେଲ୍କେଦାଃଏ ।
2 Итак, бежит и приходит к Симону Петру и к другому ученику, которого любил Иисус, и говорит им: унесли Господа из гроба, и не знаем, где положили Его.
୨ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ନିର୍କେଦ୍ତେ ଶିମୋନ୍ ପାତ୍ରାସ୍ ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଦୁଲାଡ଼ିତାନ୍ ଏନ୍ ଏଟାଃ ଚେଲାତାଃତେ ତେବାଃୟାନା ଆଡଃ ମେତାଦ୍କିନାଏ, “ଇନ୍କୁ ପ୍ରାଭୁକେ ତପାଗାଡ଼ାଏତେ ଇଦିକିୟାକ ଆଡଃ କତାଃରେକ ଦହକିୟା ଏନା କାଲେ ସାରିତାନା ।”
3 Тотчас вышел Петр и другой ученик, и пошли ко гробу.
୩ଏନ୍ତେ ପାତ୍ରାସ୍ ଆଡଃ ଏନ୍ ଏଟାଃ ଚେଲା ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ତେ ତପାଠାୟାଦ୍ତେ ସେନଃୟାନାକିନ୍ ।
4 Они побежали оба вместе; но другой ученик бежал скорее Петра и пришел ко гробу первый.
୪ଆଡଃ ଏନ୍ ବାରାନ୍କିନ୍ ମିଦ୍ତେକିନ୍ ନିର୍କେଦାଃ ମେନ୍ଦ ଏଟାଃ ଚେଲା ପାତ୍ରାସ୍କେ ନିର୍ବାଗିକେଦ୍ତେ ସିଦାରେ ତପାଠାୟାଦ୍ତେ ସେଟେର୍ୟାନାଏ ।
5 И, наклонившись, увидел лежащие пелены; но не вошел во гроб.
୫ଆଡଃ ଇନିଃ ଉଙ୍ଗୁଦ୍କେଦ୍ତେ ପାତ୍ଲା ଲିଜାଃ ଏସ୍କାର୍ ଦହକାନ୍ତେୟାଃ ନେଲ୍କେଦାଏ ମେନ୍ଦ କାଏ ବଲୟାନା ।
6 Вслед за ним приходит Симон Петр, и входит во гроб, и видит одни пелены лежащие
୬ଏନ୍ତେ ଶିମୋନ୍ ପାତ୍ରାସ୍ ଇନିୟାଃ ତାୟମ୍ତେ ସେଟେର୍ୟାନାଏ ଆଡଃ ତପାଠାୟାଦ୍ରେ ବଲକେଦ୍ତେ ଏନ୍ ପାତ୍ଲା ଲିଜାଃ ଉୟୁଗାକାନ୍ ନେଲ୍କେଦାଏ ।
7 и плат, который был на главе Его, не с пеленами лежащий, но особо свитый на другом месте.
୭ଆଡଃ ୟୀଶୁଆଃ ବହଃରେ ତଲ୍ବିହୁରାକାନ୍ ଲିଜାଃ ଏନ୍ ପାତ୍ଲା ଲିଜାଃଲଃ କା ତାଇନ୍କେନା ମେନ୍ଦ ଏଟାଃରେ ପୋଟମାକାନ୍ ତାଇକେନା ।
8 Тогда вошел и другой ученик, прежде пришедший ко гробу, и увидел, и уверовал.
୮ଏନ୍ତେ ସିଦାରେ ତପାଠାୟାଦ୍ତାଃ ସେଟେର୍ୟାନ୍ ଏନ୍ ଏଟାଃ ଚେଲାହ ବଲୟାନାଏ, ଆଡଃ ଇନିଃ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ବିଶ୍ୱାସ୍କେଦାଃଏ ।
9 Ибо они еще не знали из Писания, что Ему надлежало воскреснуть из мертвых.
୯ଇନିଃକେ ଗଏଃକାନ୍କଏତେ ଜୀଉବିରିଦଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ, ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଅଲାକାନ୍ ନେ କାଜିକେ, ଇନ୍କୁ ଇମ୍ତାଜାକେଦ୍ କାକ ଆଟ୍କାର୍ଉରୁମେଁ ତାଇକେନା ।
10 Итак ученики опять возвратились к себе.
୧୦ଏନ୍ତେ ଏନ୍ ବାରାନ୍ ଚେଲାକିନ୍ ଆକିନାଃ ଅଡ଼ାଃତେ ରୁହାଡ଼୍ୟାନାକିନ୍ ।
11 А Мария стояла у гроба и плакала. И, когда плакала, наклонилась во гроб
୧୧ମେନ୍ଦ ମାରିୟାମ୍ ରାଆଃତାନ୍ଲଃ ତପାଠାୟାଦ୍ତାଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନାଏ ତାଇକେନା । ଚିମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ରାଆଃତାନ୍ଲଃ ତପାଠାୟାଦ୍ ଭିତାର୍ତେ ଉଙ୍ଗୁଦ୍କେଦ୍ତେ ନେଲ୍କେଦାଃଏ,
12 и видит двух Ангелов, в белом одеянии сидящих, одного у главы и другого у ног, где лежало тело Иисуса.
୧୨ଇମ୍ତା ପୁଣ୍ଡି ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍ଆଁକାନ୍ ବାରିଆ ଦୁଁତ୍କିନ୍ ୟୀଶୁଆଃ ହଡ଼୍ମ ଦହକାନ୍ ଠାୟାଦ୍ରେ ଦୁବାକାନ୍ ନେଲ୍କେଦ୍କିନାଏ, ମିଆଁଦ୍ନିଃ ବହଃସାଃରେ ଆଡଃ ମିଆଁଦ୍ନିଃ କାଟାସାଃରେ ।
13 И они говорят ей: жена! что ты плачешь? Говорит им: унесли Господа моего, и не знаю, где положили Его.
୧୩ଆଡଃ ଇନ୍କିନ୍ କୁଲିକିୟାଃକିନ୍, “ଏ ମାଈ, ଚିନାଃ ମେନ୍ତେମ୍ ରାଆଃ ତାନା?” ଇନିଃ ଇନ୍କିନ୍କେ କାଜିୟାଦ୍କିନାଏ, “ଇନ୍କୁ ଆଇଁୟାଃ ପ୍ରାଭୁକେ ଇଦିକିୟାଃକ ଆଡଃ ଇନିଃକେ ଅକ୍ତାଃରେ ଦହକିୟାଃକ ଏନା କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିତାନା ।”
14 Сказав сие, обратилась назад и увидела Иисуса стоящего; но не узнала, что это Иисус.
୧୪ଏନ୍ତେ ନେଆଁଁ କାଜିକେଦ୍ଚି ଇନିଃ ଦୟାସାଃତେ ହେତାକେଦାଏ ଆଡଃ ୟୀଶୁକେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍ ନେଲ୍କିୟାଏ, ମେନ୍ଦ ଇନିଃ ୟୀଶୁ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ କାଏ ସାରିକେଦାଃ ।
15 Иисус же говорит ей: жена! что ты плачешь, кого ищешь? Она, думая, что это садовник, говорит Ему: господин! если ты вынес Его, скажи мне, где ты положил Его, и я возьму Его.
୧୫ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ମାଈ, ଆମ୍ ଚିନାଃ ମେନ୍ତେ ରାଆଃତାନାମ୍? ଆଡଃ ଅକଏକେ ଦାଣାଁବାଡ଼ା ତାନାମ୍?” ଏନ୍ କୁଡ଼ି ୟୀଶୁକେ ବାଖ୍ଡ଼ିରେନ୍ ମାଳିହଡ଼ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ଆଟ୍କାର୍କେଦ୍ତେ, କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ଗମ୍କେ, ଆମ୍ ଇନିଃକେ ଇଦିକାଇରେଦ ଇନିଃକେ ଅକ୍ତାଃରେମ୍ ଦହକିୟା ଏନା ଉଦୁବାଇଙ୍ଗ୍ମେଁ ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଇନିଃକେ ଇଦିକିୟାଇଙ୍ଗ୍ ।”
16 Иисус говорит ей: Мария! Она обратившись говорит Ему: Раввуни!- что значит: Учитель!
୧୬ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ମାରିୟାମ୍,” ଇନିଃ ହେତାରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ଏବ୍ରୀ ଜାଗାର୍ତେ କାଜିକିୟାଏ, “ରାବ୍ବୁନି” ନେୟାଁରାଃ ମୁଣ୍ଡି “ହେ ଗୁରୁ” ।
17 Иисус говорит ей: не прикасайся ко Мне, ибо Я еще не восшел к Отцу Моему; а иди к братьям Моим и скажи им: восхожу к Отцу Моему и Отцу вашему и к Богу Моему и к Богу вашему.
୧୭ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଆଲମ୍ ସାବାକାଇଙ୍ଗ୍, ଚିୟାଃଚି ଆଇଙ୍ଗ୍ଦ ନାହାଁଃ ଜାକେଦ୍ ଆପୁଇଙ୍ଗ୍ତାଃତେ ଆଉରି ସେନ୍ରୁହାଡ଼ାଇଙ୍ଗ୍ । ମେନ୍ଦ ହାଗାଇଙ୍ଗ୍ତେକତାଃ ସେନ୍କେଦ୍ତେ କାଜିୟାକମ୍, ‘ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆଇଁୟାଃ ଆପୁ ଆଡଃ ଇନ୍କୁଆଃ ଆପୁ, ଆଇଁୟାଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆଡଃ ଇନ୍କୁଆଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ତାଃତେଇଙ୍ଗ୍ ସେନ୍ରୁହାଡ଼୍ତାନା ।’”
18 Мария Магдалина идет и возвещает ученикам, что видела Господа и что Он это сказал ей.
୧୮ଆଡଃ ମାଗ୍ଦାଲିନି ମାରିୟାମ୍ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ଚେଲାକକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ପ୍ରାଭୁକେ ନେଲାକାଇୟାଇଙ୍ଗ୍, ଆଡଃ ଇନିଃ ନେ କାଜିକ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କାଜିକାଦିୟାଁଏ ।”
19 В тот же первый день недели вечером, когда двери дома, где собирались ученики Его были заперты из опасения от Иудеев, пришел Иисус, стал посреди, и говорит им: мир вам!
୧୯ହାପ୍ତାରେୟାଃ ପାହିଲା ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ଆୟୁବଃତାନ୍ ଇମ୍ତା ଯିହୁଦୀକଆଃ ବରତେ ଚେଲାକ ହୁଣ୍ଡିୟାନାକ ଆଡଃ ମିଆଁଦ୍ ଅଡ଼ାଃରେ ଦୁଆର୍ ହାଣ୍ଡେଦ୍କେଦ୍ତେ ତାଇକେନାକ, ଇମ୍ତା ୟୀଶୁ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ଆକଆଃ ଥାଲାରେ ତିଙ୍ଗୁୟାନାଏ ଆଡଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆପେରେ ଜୀଉସୁକୁ ହବାଅଃକା ।”
20 Сказав это, Он показал им руки (и ноги) и ребра Свои. Ученики обрадовались, увидевши Господа.
୨୦ଇନିଃ ନେଆଁଁ କାଜିକେଦ୍ଚି ଇନ୍କୁକେ ଆୟାଃ ତିଃଇକେ ଆଡଃ ଆୟାଃ ସାଡ଼େଜାଙ୍ଗ୍କେ ଉଦୁବାଦ୍କଆଏ । ଏନ୍ତେ ଚେଲାକ ପ୍ରାଭୁକେ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ପୁରାଃଗି ରାସ୍କାୟାନାକ ।
21 Иисус же сказал им вторично: мир вам! как послал Меня Отец, так и Я посылаю вас.
୨୧ୟୀଶୁ ଆଡଃଗି କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଆପେରେ ଜୀଉସୁକୁ ତାଇନ୍କା, ଆପୁଇଙ୍ଗ୍ କୁଲାକାଇଙ୍ଗ୍ ଲେକା ଆଇଙ୍ଗ୍ହଁ ଆପେକେ କୁଲ୍ପେତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।”
22 Сказав это, дунул, и говорит им: примите Духа Святого;
୨୨ଇନିଃ ନେଆଁଁ କାଜିକେଦ୍ଚି ଇନ୍କୁଆଃ ଚେତାନ୍ରେ ଅମ୍କେଦାଃଏ, ଆଡଃ “ନେ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାକେ ତେଲାଇପେ ମେତାଦ୍କଆଏ ।
23 кому простите грехи, тому простятся; на ком оставите, останутся.
୨୩ଆପେ ହଡ଼କଆଃ ପାପ୍ ଛାମାକରେଦ ଇନ୍କୁଆଃ ପାପ୍ ଛାମାୱାଃ, ଆପେ କାପେ ଛାମାକରେଦ ଇନ୍କୁଆଃ ପାପ୍ କା ଛାମାୱାଃ ।”
24 Фома же, один из двенадцати, называемый Близнец, не был с ними, когда приходил Иисус.
୨୪ଦିଦୁମ୍ କାଜିୟଃତାନ୍ ଥୋମା ଗେଲ୍ବାର୍ ଚେଲାକଏତେ ମିହୁଡ଼୍ ତାଇକେନାଏ । ଇନିଃ ୟୀଶୁ ହିଜୁଃଲେନ୍ ଇମ୍ତା ଚେଲାକଲଃ କାଏ ତାଇକେନା ।
25 Другие ученики сказали ему: мы видели Господа. Но он сказал им: если не увижу на руках Его ран от гвоздей, и не вложу перста моего в раны от гвоздей, и не вложу руки моей в ребра Его, не поверю.
୨୫ଏନ୍ତେ ଏଟାଃ ଚେଲାକ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଃକ, “ଆଲେ ପ୍ରାଭୁକେ, ନେଲାକାଇୟାଃଲେ ।” ମେନ୍ଦ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଇନିୟାଃ ତିଃଇରେ କିଲାରେୟାଃ ଚିହ୍ନାଁ କାଇଙ୍ଗ୍ ନେନେଲ୍ ଜାକେଦ୍ ଆଡଃ ଆଇଁୟାଃ ସାର୍ସାର୍ତେ କିଲାରେୟାଃ ଚିହ୍ନାଁକେ କାଇଙ୍ଗ୍ ଜୁଟିଦେ ଜାକେଦ୍ ଆଡଃ ତିଃଇତେ ଇନିୟାଃ ସାଡ଼େଜାଙ୍ଗ୍ରେ କାଇଙ୍ଗ୍ ଜୁଟିଦେ ଜାକେଦ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ବିଶ୍ୱାସେୟା ।”
26 После восьми дней опять были в доме ученики Его и Фома с ними. Пришел Иисус, когда двери были заперты, стал посреди и сказал: мир вам!
୨୬ମିଦ୍ ହାପ୍ତା ତାୟମ୍ତେ ଇନିୟାଃ ଚେଲାକ ଆଡଃଗି ଅଡ଼ାଃରେକ ତାଇକେନା ଆଡଃ ଥୋମା ଇନ୍କୁଲଃ ତାଇକେନାଏ, ଦୁଆର୍ ହାଣ୍ଡେଦାକାନ୍ ତାଇକେନ୍ରେୟ ୟୀଶୁ ହିଜୁଃୟାନାଏ ଆଡଃ ଥାଲାରେ ତିଙ୍ଗୁକେଦ୍ତେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଆପେରେ ଜୀଉସୁକୁ ତାଇନ୍କା ।”
27 Потом говорит Фоме: подай перст свой сюда и посмотри руки Мои; подай руку твою и вложи в ребра Мои; и не будь неверующим, но верующим.
୨୭ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଥୋମାକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆମାଃ ସାର୍ସାର୍ଲଃ ଜୁଟିଦେମେଁ ଆଡଃ ଆଇଁୟାଃ ତିଃଇ ନେଲେମେ, ଆଡଃ ତିଃଇତାମାଃ ଜିଲିଙ୍ଗ୍ୟେଁମେ ଆଡଃ ସାଡ଼େଜାଙ୍ଗ୍ତାଃରେ ଜୁଟିଜେମେଁ, କା ବିଶ୍ୱାସେନିଃଦ କାହା ମେନ୍ଦ ବିଶ୍ୱାସେନିଃ ହବାଅଃମେଁ ।”
28 Фома сказал Ему в ответ: Господь мой и Бог мой!
୨୮ଥୋମା କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ଆଇଁୟାଃ ପ୍ରାଭୁ ଆଡଃ ଆଇଁୟାଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ।”
29 Иисус говорит ему: ты поверил, потому что увидел; блаженны не видевшие и уверовавшие.
୨୯ୟୀଶୁ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ଥୋମା, ଆମ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ନେଲ୍କେଦ୍ତେମ୍ ବିଶ୍ୱାସୀଙ୍ଗ୍ତାନା, ମେନ୍ଦ କା ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାନ୍କ ସୁକୁତାନ୍ଗିୟାଃ ।”
30 Много сотворил Иисус пред учениками Своими и других чудес, о которых не написано в книге этой;
୩୦ୟୀଶୁ ଚେଲାକଆଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ ନେ'ଲେକା ପୁରାଃ ଏଟାଃ ପେଡ଼େୟାନ୍ କାମିକ କାମିକେଦାଃଏ । ଏନା ସବେନ୍ ନେ ପୁଥିରେ କା ଅଲାକାନା ।
31 Это же написано, дабы вы уверовали, что Иисус есть Христос, Сын Божий, и, веруя, имели жизнь во имя Его.
୩୧ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ ମାସି ତାନିଃ, ନେୟାଁପେ ବିଶ୍ୱାସେକା ଆଡଃ ନେଆଁଁ ବିଶ୍ୱାସ୍କେଦ୍ତେ ଇନିୟାଃ ନୁତୁମ୍ତେ ଆପେ ଜୀଦାନ୍ପେ ନାମେକା ମେନ୍ତେ ନେଆଁଁରେ ଅଲାକାନା ।
