От Иоанна 12
1 За шесть дней до Пасхи пришел Иисус в Вифанию, где был Лазарь умерший, которого Он воскресил из мертвых.
និស្តារោត្សវាត៑ បូវ៌្វំ ទិនឞដ្កេ ស្ថិតេ យីឝុ រ្យំ ប្រមីតម៑ ឥលិយាសរំ ឝ្មឝានាទ៑ ឧទស្ថាបរត៑ តស្យ និវាសស្ថានំ ពៃថនិយាគ្រាមម៑ អាគច្ឆត៑។
2 Там приготовили Ему вечерю, и Марфа служила, и Лазарь был одним из возлежавших с Ним.
តត្រ តទត៌្ហំ រជន្យាំ ភោជ្យេ ក្ឫតេ មត៌្ហា បយ៌្យវេឞយទ៑ ឥលិយាសរ៑ ច តស្យ សង្គិភិះ សាទ៌្ធំ ភោជនាសន ឧបាវិឝត៑។
3 Мария же, взяв фунт нардового чистого драгоценного мира, помазала ноги Иисуса и отерла волосами своими ноги Его; и дом наполнился благоуханием от мира.
តទា មរិយម៑ អទ៌្ធសេដកំ ពហុមូល្យំ ជដាមាំសីយំ តៃលម៑ អានីយ យីឝោឝ្ចរណយោ រ្មទ៌្ទយិត្វា និជកេឝ រ្មាឞ៌្ដុម៑ អារភត; តទា តៃលស្យ បរិមលេន គ្ឫហម៑ អាមោទិតម៑ អភវត៑។
4 Тогда один из учеников Его, Иуда Симонов Искариот, который хотел предать Его, сказал:
យះ ឝិមោនះ បុត្រ រិឞ្ករិយោតីយោ យិហូទានាមា យីឝុំ បរករេឞុ សមប៌យិឞ្យតិ ស ឝិឞ្យស្តទា កថិតវាន៑,
5 Для чего бы не продать это миро за триста динариев и не раздать нищим?
ឯតត្តៃលំ ត្រិភិះ ឝតៃ រ្មុទ្រាបទៃ រ្វិក្រីតំ សទ៑ ទរិទ្រេភ្យះ កុតោ នាទីយត?
6 Сказал же он это не потому, чтобы заботился о нищих, но потому, что был вор. Он имел при себе денежный ящик и носил, что туда опускали.
ស ទរិទ្រលោកាត៌្ហម៑ អចិន្តយទ៑ ឥតិ ន, កិន្តុ ស ចៅរ ឯវំ តន្និកដេ មុទ្រាសម្បុដកស្ថិត្យា តន្មធ្យេ យទតិឞ្ឋត៑ តទបាហរត៑ តស្មាត៑ ការណាទ៑ ឥមាំ កថាមកថយត៑។
7 Иисус же сказал: оставьте ее; она сберегла это на день погребения Моего.
តទា យីឝុរកថយទ៑ ឯនាំ មា វារយ សា មម ឝ្មឝានស្ថាបនទិនាត៌្ហំ តទរក្ឞយត៑។
8 Ибо нищих всегда имеете с собою, а Меня не всегда.
ទរិទ្រា យុឞ្មាកំ សន្និធៅ សវ៌្វទា តិឞ្ឋន្តិ កិន្ត្វហំ សវ៌្វទា យុឞ្មាកំ សន្និធៅ ន តិឞ្ឋាមិ។
9 Многие из Иудеев узнали, что Он там, и пришли не только для Иисуса, но чтобы видеть и Лазаря, которого Он воскресил из мертвых.
តតះ បរំ យីឝុស្តត្រាស្តីតិ វាត៌្តាំ ឝ្រុត្វា ពហវោ យិហូទីយាស្តំ ឝ្មឝានាទុត្ថាបិតម៑ ឥលិយាសរញ្ច ទ្រឞ្ដុំ តត៑ ស្ថានម៑ អាគច្ឆន។
10 Первосвященники же положили убить и Лазаря,
តទា ប្រធានយាជកាស្តម៑ ឥលិយាសរមបិ សំហត៌្តុម៑ អមន្ត្រយន៑;
11 потому что ради него многие из Иудеев приходили и веровали в Иисуса.
យតស្តេន ពហវោ យិហូទីយា គត្វា យីឝៅ វ្យឝ្វសន៑។
12 На другой день множество народа, пришедшего на праздник, услышав, что Иисус идет в Иерусалим,
អនន្តរំ យីឝុ រ្យិរូឝាលម៑ នគរម៑ អាគច្ឆតីតិ វាត៌្តាំ ឝ្រុត្វា បរេៜហនិ ឧត្សវាគតា ពហវោ លោកាះ
13 взяли пальмовые ветви, вышли навстречу Ему и восклицали: осанна! благословен грядущий во имя Господне, Царь Израилев!
ខជ៌្ជូរបត្រាទ្យានីយ តំ សាក្ឞាត៑ កត៌្តុំ ពហិរាគត្យ ជយ ជយេតិ វាចំ ប្រោច្ចៃ រ្វក្តុម៑ អារភន្ត, ឥស្រាយេលោ យោ រាជា បរមេឝ្វរស្យ នាម្នាគច្ឆតិ ស ធន្យះ។
14 Иисус же, найдя молодого осла, сел на него, как написано:
តទា "ហេ សិយោនះ កន្យេ មា ភៃឞីះ បឝ្យាយំ តវ រាជា គទ៌្ទភឝាវកម៑ អារុហ្យាគច្ឆតិ"
15 Не бойся, дщерь Сионова! се, Царь твой грядет, сидя на молодом осле.
ឥតិ ឝាស្ត្រីយវចនានុសារេណ យីឝុរេកំ យុវគទ៌្ទភំ ប្រាប្យ តទុបយ៌្យារោហត៑។
16 Ученики Его сперва не поняли этого; но когда прославился Иисус, тогда вспомнили, что так было о Нем написано, и это сделали Ему.
អស្យាះ ឃដនាយាស្តាត្បយ៌្យំ ឝិឞ្យាះ ប្រថមំ នាពុធ្យន្ត, កិន្តុ យីឝៅ មហិមានំ ប្រាប្តេ សតិ វាក្យមិទំ តស្មិន អកថ្យត លោកាឝ្ច តម្ប្រតីត្ថម៑ អកុវ៌្វន៑ ឥតិ តេ ស្ម្ឫតវន្តះ។
17 Народ, бывший с Ним прежде, свидетельствовал, что Он вызвал из гроба Лазаря и воскресил его из мертвых.
ស ឥលិយាសរំ ឝ្មឝានាទ៑ អាគន្តុម៑ អាហ្វតវាន៑ ឝ្មឝានាញ្ច ឧទស្ថាបយទ៑ យេ យេ លោកាស្តត្កម៌្យ សាក្ឞាទ៑ អបឝ្យន៑ តេ ប្រមាណំ ទាតុម៑ អារភន្ត។
18 Потому и встретил Его народ, ибо слышал, что Он сотворил это чудо.
ស ឯតាទ្ឫឝម៑ អទ្ភុតំ កម៌្មករោត៑ តស្យ ជនឝ្រុតេ រ្លោកាស្តំ សាក្ឞាត៑ កត៌្តុម៑ អាគច្ឆន៑។
19 Фарисеи же говорили между собою: видите ли, что не успеваете ничего? весь мир идет за Ним.
តតះ ផិរូឝិនះ បរស្បរំ វក្តុម៑ អារភន្ត យុឞ្មាកំ សវ៌្វាឝ្ចេឞ្ដា វ្ឫថា ជាតាះ, ឥតិ កិំ យូយំ ន ពុធ្យធ្វេ? បឝ្យត សវ៌្វេ លោកាស្តស្យ បឝ្ចាទ្វត៌្តិនោភវន៑។
20 Из пришедших на поклонение в праздник были некоторые Еллины.
ភជនំ កត៌្តុម៑ ឧត្សវាគតានាំ លោកានាំ កតិបយា ជនា អន្យទេឝីយា អាសន៑,
21 Они подошли к Филиппу, который был из Вифсаиды Галилейской, и просили его, говоря: господин! нам хочется видеть Иисуса.
តេ គាលីលីយពៃត្សៃទានិវាសិនះ ផិលិបស្យ សមីបម៑ អាគត្យ វ្យាហរន៑ ហេ មហេច្ឆ វយំ យីឝុំ ទ្រឞ្ដុម៑ ឥច្ឆាមះ។
22 Филипп идет и говорит о том Андрею; и потом Андрей и Филипп сказывают о том Иисусу.
តតះ ផិលិបោ គត្វា អាន្ទ្រិយម៑ អវទត៑ បឝ្ចាទ៑ អាន្ទ្រិយផិលិបៅ យីឝវេ វាត៌្តាម៑ អកថយតាំ។
23 Иисус же сказал им в ответ: пришел час прославиться Сыну Человеческому.
តទា យីឝុះ ប្រត្យុទិតវាន៑ មានវសុតស្យ មហិមប្រាប្តិសមយ ឧបស្ថិតះ។
24 Истинно, истинно говорю вам: если пшеничное зерно, пав в землю, не умрет, то останется одно; а если умрет, то принесет много плода.
អហំ យុឞ្មានតិយថាត៌្ហំ វទាមិ, ធាន្យពីជំ ម្ឫត្តិកាយាំ បតិត្វា យទិ ន ម្ឫយតេ តហ៌្យេកាកី តិឞ្ឋតិ កិន្តុ យទិ ម្ឫយតេ តហ៌ិ ពហុគុណំ ផលំ ផលតិ។
25 Любящий душу свою погубит ее; а ненавидящий душу свою в мире сем сохранит ее в жизнь вечную. (aiōnios g166)
យោ ជនេ និជប្រាណាន៑ ប្រិយាន៑ ជានាតិ ស តាន៑ ហារយិឞ្យតិ កិន្តុ យេ ជន ឥហលោកេ និជប្រាណាន៑ អប្រិយាន៑ ជានាតិ សេនន្តាយុះ ប្រាប្តុំ តាន៑ រក្ឞិឞ្យតិ។ (aiōnios g166)
26 Кто Мне служит, Мне да последует; и где Я, там и слуга Мой будет. И кто Мне служит, того почтит Отец Мой.
កឝ្ចិទ៑ យទិ មម សេវកោ ភវិតុំ វាញ្ឆតិ តហ៌ិ ស មម បឝ្ចាទ្គាមី ភវតុ, តស្មាទ៑ អហំ យត្រ តិឞ្ឋាមិ មម សេវកេបិ តត្រ ស្ថាស្យតិ; យោ ជនោ មាំ សេវតេ មម បិតាបិ តំ សម្មំស្យតេ។
27 Душа Моя теперь возмутилась; и что Мне сказать? Отче! избавь Меня от часа сего! Но на сей час Я и пришел.
សាម្ប្រតំ មម ប្រាណា វ្យាកុលា ភវន្តិ, តស្មាទ៑ ហេ បិតរ ឯតស្មាត៑ សមយាន៑ មាំ រក្ឞ, ឥត្យហំ កិំ ប្រាត៌្ហយិឞ្យេ? កិន្ត្វហម៑ ឯតត្សមយាត៌្ហម៑ អវតីណ៌វាន៑។
28 Отче! прославь имя Твое. Тогда пришел с неба глас: и прославил и еще прославлю.
ហេ បិត: ស្វនាម្នោ មហិមានំ ប្រកាឝយ; តនៃវ ស្វនាម្នោ មហិមានម៑ អហំ ប្រាកាឝយំ បុនរបិ ប្រកាឝយិឞ្យាមិ, ឯឞា គគណីយា វាណី តស្មិន៑ សមយេៜជាយត។
29 Народ, стоявший и слышавший то, говорил: это гром; а другие говорили: Ангел говорил Ему.
តច្ឝ្រុត្វា សមីបស្ថលោកានាំ កេចិទ៑ អវទន៑ មេឃោៜគជ៌ីត៑, កេចិទ៑ អវទន៑ ស្វគ៌ីយទូតោៜនេន សហ កថាមចកថត៑។
30 Иисус на это сказал: не для Меня был глас сей, но для народа.
តទា យីឝុះ ប្រត្យវាទីត៑, មទត៌្ហំ ឝព្ទោយំ នាភូត៑ យុឞ្មទត៌្ហមេវាភូត៑។
31 Ныне суд миру сему; ныне князь мира сего изгнан будет вон.
អធុនា ជគតោស្យ វិចារ: សម្បត្ស្យតេ, អធុនាស្យ ជគត: បតី រាជ្យាត៑ ច្យោឞ្យតិ។
32 И когда Я вознесен буду от земли, всех привлеку к Себе.
យទ្យឦ ប្ឫថិវ្យា ឩទ៌្វ្វេ ប្រោត្ថាបិតោស្មិ តហ៌ិ សវ៌្វាន៑ មានវាន៑ ស្វសមីបម៑ អាកឞ៌ិឞ្យាមិ។
33 Сие говорил Он, давая разуметь, какою смертью Он умрет.
កថំ តស្យ ម្ឫតិ រ្ភវិឞ្យតិ, ឯតទ៑ ពោធយិតុំ ស ឥមាំ កថាម៑ អកថយត៑។
34 Народ отвечал Ему: мы слышали из закона, что Христос пребывает вовек; как же Ты говоришь, что должно вознесену быть Сыну Человеческому? кто Этот Сын Человеческий? (aiōn g165)
តទា លោកា អកថយន៑ សោភិឞិក្តះ សវ៌្វទា តិឞ្ឋតីតិ វ្យវស្ថាគ្រន្ថេ ឝ្រុតម៑ អស្មាភិះ, តហ៌ិ មនុឞ្យបុត្រះ ប្រោត្ថាបិតោ ភវិឞ្យតីតិ វាក្យំ កថំ វទសិ? មនុឞ្យបុត្រោយំ កះ? (aiōn g165)
35 Тогда Иисус сказал им: еще на малое время свет есть с вами; ходите, пока есть свет, чтобы не объяла вас тьма: а ходящий во тьме не знает, куда идет.
តទា យីឝុរកថាយទ៑ យុឞ្មាភិះ សាទ៌្ធម៑ អល្បទិនានិ ជ្យោតិរាស្តេ, យថា យុឞ្មាន៑ អន្ធការោ នាច្ឆាទយតិ តទត៌្ហំ យាវត្កាលំ យុឞ្មាភិះ សាទ៌្ធំ ជ្យោតិស្តិឞ្ឋតិ តាវត្កាលំ គច្ឆត; យោ ជនោៜន្ធការេ គច្ឆតិ ស កុត្រ យាតីតិ ន ជានាតិ។
36 Доколе свет с вами, веруйте в свет, да будете сынами света. Сказав это, Иисус отошел и скрылся от них.
អតឯវ យាវត្កាលំ យុឞ្មាកំ និកដេ ជ្យោតិរាស្តេ តាវត្កាលំ ជ្យោតីរូបសន្តានា ភវិតុំ ជ្យោតិឞិ វិឝ្វសិត; ឥមាំ កថាំ កថយិត្វា យីឝុះ ប្រស្ថាយ តេភ្យះ ស្វំ គុប្តវាន៑។
37 Столько чудес сотворил Он пред ними, и они не веровали в Него,
យទ្យបិ យីឝុស្តេឞាំ សមក្ឞម៑ ឯតាវទាឝ្ចយ៌្យកម៌្មាណិ ក្ឫតវាន៑ តថាបិ តេ តស្មិន៑ ន វ្យឝ្វសន៑។
38 да сбудется слово Исаии пророка: Господи! кто поверил слышанному от нас? и кому открылась мышца Господня?
អតឯវ កះ ប្រត្យេតិ សុសំវាទំ បរេឝាស្មត៑ ប្រចារិតំ? ប្រកាឝតេ បរេឝស្យ ហស្តះ កស្យ ច សន្និធៅ? យិឝយិយភវិឞ្យទ្វាទិនា យទេតទ៑ វាក្យមុក្តំ តត៑ សផលម៑ អភវត៑។
39 Потому не могли они веровать, что, как еще сказал Исаия,
តេ ប្រត្យេតុំ នាឝន្កុវន៑ តស្មិន៑ យិឝយិយភវិឞ្យទ្វាទិ បុនរវាទីទ៑,
40 народ сей ослепил глаза свои и окаменил сердце свое, да не видят глазами, и не уразумеют сердцем, и не обратятся, чтобы Я исцелил их.
យទា, "តេ នយនៃ រ្ន បឝ្យន្តិ ពុទ្ធិភិឝ្ច ន ពុធ្យន្តេ តៃ រ្មនះសុ បរិវត៌្តិតេឞុ ច តានហំ យថា ស្វស្ថាន៑ ន ករោមិ តថា ស តេឞាំ លោចនាន្យន្ធានិ ក្ឫត្វា តេឞាមន្តះករណានិ គាឍានិ ករិឞ្យតិ។ "
41 Сие сказал Исаия, когда видел славу Его и говорил о Нем.
យិឝយិយោ យទា យីឝោ រ្មហិមានំ វិលោក្យ តស្មិន៑ កថាមកថយត៑ តទា ភវិឞ្យទ្វាក្យម៑ ឦទ្ឫឝំ ប្រកាឝយត៑។
42 Впрочем, и из начальников многие уверовали в Него; но ради фарисеев не исповедывали, чтобы не быть отлученными от синагоги,
តថាប្យធិបតិនាំ ពហវស្តស្មិន៑ ប្រត្យាយន៑។ កិន្តុ ផិរូឝិនស្តាន៑ ភជនគ្ឫហាទ៑ ទូរីកុវ៌្វន្តីតិ ភយាត៑ តេ តំ ន ស្វីក្ឫតវន្តះ។
43 ибо возлюбили больше славу человеческую, нежели славу Божию.
យត ឦឝ្វរស្យ ប្រឝំសាតោ មានវានាំ ប្រឝំសាយាំ តេៜប្រិយន្ត។
44 Иисус же возгласил и сказал: верующий в Меня не в Меня верует, но в Пославшего Меня.
តទា យីឝុរុច្ចៃះការម៑ អកថយទ៑ យោ ជនោ មយិ វិឝ្វសិតិ ស កេវលេ មយិ វិឝ្វសិតីតិ ន, ស មត្ប្រេរកេៜបិ វិឝ្វសិតិ។
45 И видящий Меня видит Пославшего Меня.
យោ ជនោ មាំ បឝ្យតិ ស មត្ប្រេរកមបិ បឝ្យតិ។
46 Я свет пришел в мир, чтобы всякий верующий в Меня не оставался во тьме.
យោ ជនោ មាំ ប្រត្យេតិ ស យថាន្ធការេ ន តិឞ្ឋតិ តទត៌្ហម៑ អហំ ជ្យោតិះស្វរូបោ ភូត្វា ជគត្យស្មិន៑ អវតីណ៌វាន៑។
47 И если кто услышит Мои слова и не поверит, Я не сужу его, ибо Я пришел не судить мир, но спасти мир.
មម កថាំ ឝ្រុត្វា យទិ កឝ្ចិន៑ ន វិឝ្វសិតិ តហ៌ិ តមហំ ទោឞិណំ ន ករោមិ, យតោ ហេតោ រ្ជគតោ ជនានាំ ទោឞាន៑ និឝ្ចិតាន៑ កត៌្តុំ នាគត្យ តាន៑ បរិចាតុម៑ អាគតោស្មិ។
48 Отвергающий Меня и не принимающий слов Моих имеет судью себе: слово, которое Я говорил, оно будет судить его в последний день.
យះ កឝ្ចិន៑ មាំ ន ឝ្រទ្ធាយ មម កថំ ន គ្ឫហ្លាតិ, អន្យស្តំ ទោឞិណំ ករិឞ្យតិ វស្តុតស្តុ យាំ កថាមហម៑ អចកថំ សា កថា ចរមេៜន្ហិ តំ ទោឞិណំ ករិឞ្យតិ។
49 Ибо Я говорил не от Себя; но пославший Меня Отец, Он дал Мне заповедь, что сказать и что говорить.
យតោ ហេតោរហំ ស្វតះ កិមបិ ន កថយាមិ, កិំ កិំ មយា កថយិតវ្យំ កិំ សមុបទេឞ្ដវ្យញ្ច ឥតិ មត្ប្រេរយិតា បិតា មាមាជ្ញាបយត៑។
