От Иоанна 11
1 Был болен некто Лазарь из Вифании, из селения, где жили Мария и Марфа, сестра ее.
୧ବେଥ୍ନିଆରେନ୍ ମିଆଁଦ୍ ଲାଜାର୍ ନୁତୁମ୍ ହଡ଼ ଉରିୟୁତେ ଦୁକୁତାନ୍ ତାଇକେନାଏ । ମାରିୟାମ୍ ଆଡଃ ଆୟାଃ ମିଶି ମାର୍ଥା ବାରାନ୍କିନ୍ ଏନ୍ ସାହାର୍ରେ ତାଇନ୍ ତାଇନାକିନ୍ ।
2 Мария же, которой брат Лазарь был болен, была та, которая помазала Господа миром и отерла ноги Его волосами своими.
୨ଅକନ୍ କୁଡ଼ିଚି ପ୍ରାଭୁଆଃ କାଟାରେ ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ ସୁନୁମ୍ ଗସଃକିୟାଏ, ଆଡଃ ଇନିୟାଃ କାଟାକେ ଆୟାଃ ଉବ୍ତେ ଜଦ୍କେଦାଏ, ଇନିଃ ଏନ୍ ମାରିୟାମ୍ ତାନିଃ ଆଡଃ ଆୟାଃ ହାଗାତେ ଲାଜାର୍ ଉରିୟୁତାନାଏ ତାଇକେନାଏ ।
3 Сестры послали сказать Ему: Господи! вот, кого Ты любишь, болен.
୩ଏନ୍ତେ ଏନ୍ ମିଶିକିନ୍ ୟୀଶୁତାଃତେ କାଜିକୁଲ୍କେଦାଃକିନ୍, “ହେ ପ୍ରାଭୁ ନେଲେମେ ଆମ୍ ଦୁଲାଡ଼ିତାନ୍ନିଃ ଉରିୟୁତାନାଏ ।”
4 Иисус, услышав то, сказал: эта болезнь не к смерти, но к славе Божией, да прославится через нее Сын Божий.
୪ୟୀଶୁ ନେୟାଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାଃଏ, “ନେ ଦୁକୁ ଲାଜାର୍ଆଃ ଗନଏଃ ନାଗେନ୍ତେଦ କାହା, ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମାଇନାନ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଆଡଃ ଏନାତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ ମାଇନାନ୍ନଃକାଏ ମେନ୍ତେ ଏନା ହବାକାନା ।”
5 Иисус же любил Марфу, и сестру ее, и Лазаря.
୫ୟୀଶୁଦ ମାର୍ଥା ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ମିଶିତେ ମାରିୟାମ୍କେ ଆଡଃ ଲାଜାର୍କେ ଦୁଲାଡ଼୍କତାନ୍ ତାଇକେନାଏ ।
6 Когда же услышал, что он болен, то пробыл два дня на том месте, где находился.
୬ଲାଜାର୍ ଉରିୟୁତେ ଦୁକୁତାନାଏ ତାଇକେନା ନେୟାଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ ରେହଁ ୟୀଶୁ ତାଇକେନ୍ ଠାୟାଦ୍ତାଃରେ ଆଡଃ ବାର୍ସିଙ୍ଗ୍ ତାଇନ୍ୟାନାଏ ।
7 После этого сказал ученикам: пойдем опять в Иудею.
୭ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଦଲା ଯିହୁଦା ନାଗାର୍ତେବୁ ସେନ୍ରୁହାଡ଼ାଃ ।”
8 Ученики сказали Ему: Равви! давно ли Иудеи искали побить Тебя камнями, и Ты опять идешь туда?
୮ଚେଲାକ ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାଃକ, “ହେ ଗୁରୁ, ଚିମିନ୍ ମାହାଁ ସିଦାରେ ଆମ୍କେ ଯିହୁଦୀକ ଦିରି ଚିଦ୍ଗିନାଙ୍ଗ୍କ ସାନାଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନା, ହଲେହଁ ଆମ୍କେ ଏନ୍ତାଃତେ ଆଡଃଗି ସେନଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ମେଁ ତାନା?”
9 Иисус отвечал: не двенадцать ли часов во дне? кто ходит днем, тот не спотыкается, потому что видит свет мира сего;
୯ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ସିଙ୍ଗିସାଟୁବ୍ରେ ବାରା ଘାଣ୍ଟା ବାନଆଃଚି? ଜେତାଏ ସିଙ୍ଗିମାସ୍କାଲ୍ରେ ସେସେନ୍ରେଦ କାଏ ତହଦଃଆ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃ ନେ ଅତେଦିଶୁମ୍ରାଃ ମାସ୍କାଲ୍କେ ନେଲାଏଃ ।
10 а кто ходит ночью, спотыкается, потому что нет света с ним.
୧୦ମେନ୍ଦ ଜେତାଏ ନିଦାରେ ସେସେନ୍ରେଦ ଇନିଃ ତହଦଃଆଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନିୟାଃ ମାର୍ସାଲ୍ ବାନଆଃ ।”
11 Сказав это, говорит им потом: Лазарь, друг наш, уснул; но Я иду разбудить его.
୧୧ନେୟାଁ କାଜିକେଦ୍ ତାୟମ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ ଆଡଃଗି ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆବୁଆଃ ଗାତି ଲାଜାର୍ ଦୁଡ଼ୁମାକାନାଏ, ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଇନିଃକେ ଏୟନ୍ନାଙ୍ଗ୍ ସେନ୍ତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।”
12 Ученики Его сказали: Господи! если уснул, то выздоровеет.
୧୨ଚେଲାକ ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାଃକ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଇନିଃ ଦୁଡ଼ୁମାକାନ୍ରେଦ ବୁଗିୟଃଆଏ ।”
13 Иисус говорил о смерти его, а они думали, что Он говорит о сне обыкновенном.
୧୩ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଗନଏଃ ବିଷାଏରେ କାଜିକେଦାଏ, ମେନ୍ଦ ଚେଲାକ ସାର୍ତିଗି ଦୁଡ଼ୁମ୍ତାନାଏ ମେନ୍ତେକ ଆଟ୍କାର୍କେଦାଃ ।
14 Тогда Иисус сказал им прямо: Лазарь умер;
୧୪ଏନାତେ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ “ଲାଜାର୍ ଗଏଃୟାନାଏ ମେତାଦ୍କଆଏ ।
15 и радуюсь за вас, что Меня не было там, дабы вы уверовали; но пойдем к нему.
୧୫ଆଡଃ ଆପେୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଏନ୍ତାଃରେ କା ତାଇନ୍କେଦ୍ତେ ରାସ୍କାଅଃ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଜେ'ଲେକା ଆପେ ପାତିୟାରେୟାପେ, ମେନ୍ଦ ଦଲା ଇନିଃକେ ନେଲ୍ତେବୁ ସେନା ।”
16 Тогда Фома, иначе называемый Близнец, сказал ученикам: пойдем и мы умрем с ним.
୧୬ଏନ୍ତେ ଦିଦୁମ୍ କାଜିୟଃତାନ୍ ଥୋମା ଆୟାଃ ଗାତିକକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଦଲାବୁ ସବେନ୍କ ଗୁରୁଲଃ ସେନାବୁ ଆଡଃ ଆବୁହଗି ଇନିଃଲଃବୁ ଗଜଃଆ ।”
17 Иисус, придя, нашел, что он уже четыре дня в гробе.
୧୭ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ସେଟେର୍କେଦ୍ତେ, “ଲାଜାର୍କେ ତପାଗାଡ଼ାରେ ତପାତେୟାଃ ଚାର୍ଦିନ୍ ହବାଃଅତାନା” ମେନ୍ତେ ଆୟୁମ୍କେଦାଃଏ ।
18 Вифания же была близ Иерусалима, стадиях в пятнадцати;
୧୮ବେଥ୍ନିଆ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ଏତେ ତିନ୍ କିଲୋମିଟର୍ଏତେହ କାମ୍ତିସାଙ୍ଗିନ୍ରେ ତାଇକେନା ।
19 и многие из Иудеев пришли к Марфе и Марии утешать их в печали о брате их.
୧୯ଆଡଃ ପୁରାଃ ଯିହୁଦୀକ ମାର୍ଥା ଆଡଃ ମାରିୟାମ୍ଆଃ ହାଗା ଲାଜାର୍ ବିଷାଏରେ ଇନ୍କିନ୍କେ ଜୀଉରାଡ଼େଃ ଏମଃ ନାଗେନ୍ତେକ ହିଜୁଃକାନ୍ ତାଇକେନା ।
20 Марфа, услышав, что идет Иисус, пошла навстречу Ему; Мария же сидела дома.
୨୦ଏନ୍ତେ ମାର୍ଥା ୟୀଶୁ ହିଜୁଃତାନାଏ ମେନ୍ତେ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ଚି ଇନିଃକେ ସେନ୍ଦାରମ୍କିୟାଏ, ମେନ୍ଦ ମାରିୟାମ୍ ଅଡ଼ାଃରେଗି ଦୁବାକାନାଏ ତାଇକେନା ।
21 Тогда Марфа сказала Иисусу: Господи! если бы Ты был здесь, не умер бы брат мой.
୨୧ଆଡଃ ମାର୍ଥା ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଆମ୍ ନେତାଃରେମ୍ ତାଇକାନ୍ରେଦ ଆଇଁୟାଃ ହାଗାଇଙ୍ଗ୍ କାଏ ଗଜାକାନ୍ତେୟାଃ ।
22 Но и теперь знаю, что чего Ты попросишь у Бога, даст Тебе Бог.
୨୨ମେନ୍ଦ ଆମ୍ ନାହାଁଃ ହଁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ଆସିତେୟାଃ ସବେନାଃ ଏମାମେୟାଏ, ଏନା ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାରିତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।”
23 Иисус говорит ей: воскреснет брат твой.
୨୩ୟୀଶୁ ମାର୍ଥାକେ କାଜିକିୟାଏ, “ହାଗାମ୍ ତାମାଃ ଜୀଉ ନାମ୍କେଦ୍ତେ ଆଡଃଗି ବିରିଦାଃଏ ।”
24 Марфа сказала Ему: знаю, что воскреснет в воскресение, в последний день.
୨୪ମାର୍ଥା ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଇନିଃ ଟୁଣ୍ଡୁ ଦିପିଲିରେ ଜୀଉବିନିରିଦ୍ରେୟାଃ ନେଡାରେ ଜୀଉବିରିଦାଃଏ, ଏନା ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାରିତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।”
25 Иисус сказал ей: Я есмь воскресение и жизнь; верующий в Меня, если и умрет, оживет.
୨୫ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଜୀଉବିନିରିଦ୍ ଆଡଃ ଜୀଦାନ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍ଗି ତାନିଙ୍ଗ୍, ଜେତାଏ ଆଇଁୟାଃରେ ବିଶ୍ୱାସେତାନ୍ନିଃ ଗଜଃରେୟ ଜୀଉଦଃଆଏ ।
୨୬ଆଡଃ ଜେତାଏ ଜୀହୁଦଃତାନ୍ନିଃ ଆଡଃ ଆଇଁୟାଃରେ ବିଶ୍ୱାସେତାନ୍ନିଃ ଚିଉଲାଅ କାଏ ଗଜଃଆ, ନେଆଁଁ ଚିନାଃ ବିଶ୍ୱାସେତାନାମ୍?” (aiōn g165)
27 Она говорит Ему: так, Господи! я верую, что Ты Христос, Сын Божий, грядущий в мир.
୨୭ଇନିଃ ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଅତେଦିଶୁମ୍ତେ ଅକଏୟାଃ ହିଜୁଃରାଃ ତାଇନ୍କେନା, ଇନିଃ ଆମ୍ଗି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ ମାସି ତାନ୍ମେଁ ନେୟାଁ ଆଇଙ୍ଗ୍ ବିଶ୍ୱାସେତାନା ।”
28 Сказав это, пошла и позвала тайно Марию, сестру свою, говоря: Учитель здесь и зовет тебя.
୨୮ନେୟାଁ କାଜିକେଦ୍ଚି, ମାର୍ଥା ଆୟାଃ ମିଶିତେ ମାରିୟାମ୍କେ ଉକୁକେଦ୍ତେ କେଡ଼ାକିୟାଏ, ଆଡଃ ମେତାଇୟାଏ, “ଗୁରୁ ହିଜୁଃୟାନାଏ ଆଡଃ ଆମ୍କେ କେଡ଼ାମ୍ତାନାଏ ।”
29 Она, как скоро услышала, поспешно встала и пошла к Нему.
୨୯ଇନିଃ ନେୟାଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ଚି, ବିରିଦ୍ ଧାବ୍ୟାନାଏ ଆଡଃ ୟୀଶୁତାଃତେ ସେନଃୟାନାଏ ।
30 Иисус еще не входил в селение, но был на том месте, где встретила Его Марфа.
୩୦ୟୀଶୁ ଇମ୍ତା ଜାକେଦ୍ ହାତୁତେ କାଏ ତେବାଃକାନ୍ ତାଇକେନା, ମେନ୍ଦ ମାର୍ଥା ଦାରମ୍ ଠାୟାଦ୍ତାଃରେଗି ଇନିଃ ତାଇକେନାଏ ।
31 Иудеи, которые были с нею в доме и утешали ее, видя, что Мария поспешно встала и вышла, пошли за нею, полагая, что она пошла на гроб - плакать там.
୩୧ଏନ୍ତେ ଜୀଉରାଡ଼େଃ ନାଙ୍ଗ୍ ଅକନ୍ ଯିହୁଦୀକ ଅଡ଼ାଃରେ ମାରିୟାମ୍ଲଃ ତାଇକେନାକ, ଇନ୍କୁ ମାରିୟାମ୍କେ ଇମ୍ତାଗି ବିରିଦ୍କେଦ୍ତେ ବାହାରି ଅଡଙ୍ଗ୍ତାନ୍ ନେଲ୍କିଃତେ ଇନିଃ ରାଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ତପାଗାଡ଼ାତେ ସେନଃତାନାଏ ମେନ୍ତେ ଆଟ୍କାର୍ତାନ୍ଲଃ ଇନିୟାଃ ଦୟା ଦୟାକ ଅତଙ୍ଗ୍କିୟା ।
32 Мария же, придя туда, где был Иисус, и увидев Его, пала к ногам Его и сказала Ему: Господи! если бы Ты был здесь, не умер бы брат мой.
୩୨ଏନ୍ତେ ମାରିୟାମ୍ ୟୀଶୁ ତାଇକେନ୍ତାଃ ତେବାଃୟାନ୍ଚି, ଇନିଃ ୟୀଶୁକେ ନେଲ୍ତାଇଲଃଗି ଇନିୟାଃ କାଟା ସୁବାରେ ଉୟୁଃୟାନାଏ ଆଡଃ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଆମ୍ ନେତାଃରେମ୍ ତାଇନ୍କାନ୍ରେଦ ହାଗାଇଙ୍ଗ୍ ତାଇୟାଃଁ କାଏ ଗଜାକାନ୍ତେୟାଃ ।”
33 Иисус, когда увидел ее плачущую и пришедших с нею Иудеев плачущих, Сам восскорбел духом, и возмутился,
୩୩ୟୀଶୁ ଇନିଃ ରାଆଃତାନ୍ ଆଡଃ ଇନିଃଲଃ ହିଜୁଃକାନ୍ ଯିହୁଦୀକକେହ ରାଆଃତାନ୍ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ, ପୁରାଃ ଦୁକୁତେ ଆତ୍ମାରେ ବିଲ୍କାଅୟାନାଏ ।
34 и сказал: где вы положили его? Говорят Ему: Господи! пойди и посмотри.
୩୪ଆଡଃ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ଅକ୍ତାଃରେପେ ତପାକିୟା?” ଇନ୍କୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଃକ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଏଲା ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ନେଲିମେ ।”
35 Иисус прослезился.
୩୫ୟୀଶୁ ରାଆଃକେଦାଏ ।
36 Тогда Иудеи говорили: смотри, как Он любил его.
୩୬ଏନ୍ତେ ଯିହୁଦୀକ କାଜିକେଦାଃକ, “ନେଲିପେ, ୟୀଶୁ ଲାଜାର୍କେ ଚିମିନ୍ ଦୁଲାଡ଼ି ତାଇକେନାଏ ।”
37 А некоторые из них сказали: не мог ли Сей, отверзший очи слепому, сделать, чтобы и этот не умер?
୩୭ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁଏତେ ଚିମିନ୍କ କାଜିକେଦା, “ଇନିଃ ଏନ୍ କାଣାଁକାନ୍ ହଡ଼କେ କାଏ ନେଲ୍ରିକାକିୟାଚି? ଚିନାଃ ଇନିଃ ଲାଜାର୍ରାଃ ଗନଏଃ କାଏ ରକାଅଦାଡ଼ିତେୟାଃ?”
38 Иисус же, опять скорбя внутренне, приходит ко гробу. То была пещера, и камень лежал на ней.
୩୮ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆଡଃମିସା ଆୟାଃ ମନ୍ରେ ପୁରାଃ ଖିସ୍କେଦ୍ତେ ତପା ଠାୟାଦ୍ତେ ସେନଃୟାନାଏ, ଏନା ମିଆଁଦ୍ ଲାପାଙ୍ଗା ତାଇକେନା, ଆଡଃ ଏନାରେୟାଃ ଦୁଆର୍ତାଃ ମିଆଁଦ୍ ଦିରି ତାଇକେନା ।
39 Иисус говорит: отнимите камень. Сестра умершего, Марфа, говорит Ему: Господи! уже смердит; ибо четыре дня, как он во гробе.
୩୯ୟୀଶୁ “ଦିରିକେ ବାଟିଆତମେପେ” ମେନ୍ତେ ଆଚୁକେଦ୍କଆ । ଏନ୍ତେ ଗଜାକାନ୍ନିୟାଃ ମିଶିତେ ମାର୍ଥା କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ନାହାଁଃଦ ଇନିଃ ସହାନ୍କାତେୟଃଆଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃ ଗଜାକାନ୍ତେୟାଃ ଚାର୍ଦିନ୍ ହବାଅଃତାନା ।”
40 Иисус говорит ей: не сказал ли Я тебе, что, если будешь веровать, увидишь славу Божию?
୪୦ୟୀଶୁ ମାର୍ଥାକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆମ୍ ବିଶ୍ୱାସେରେଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ନେଲେୟାମ୍, ଚିୟାଃ ନେୟାଁ କାଇଙ୍ଗ୍ କାଜିକାମ୍ତାଇନା?”
41 Итак отняли камень от пещеры, где лежал умерший. Иисус же возвел очи к небу и сказал: Отче! благодарю Тебя, что Ты услышал Меня.
୪୧ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଦିରିକେ ବାଟି ଆତମ୍କେଦାଃକ । ଆଡଃ ୟୀଶୁ ସାଙ୍ଗିଲ୍ ରାକାବ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାଃଏ, “ହେ ଆବା, ଆମ୍ ଆଇଁୟାଃ ବିନ୍ତି ଆୟୁମ୍କେଦାମ୍ ମେନ୍ତେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମାମ୍ ତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।
42 Я и знал, что Ты всегда услышишь Меня; но сказал сие для народа, здесь стоящего, чтобы поверили, что Ты послал Меня.
୪୨ଆମ୍ ଆଇଁୟାଃ ବିନ୍ତି ସବେନ୍ଇମ୍ତା ଆୟୁମାଃମ୍, ଏନା ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟାଇଙ୍ଗ୍, ମେନ୍ଦ ନେ ଚାରିୟସାଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ଆମ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କୁଲାକାଦିୟାଁମ୍ ମେନ୍ତେ ବିଶ୍ୱାସେ ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ନେୟାଁ କାଜିକେଦାଇଙ୍ଗ୍ ।”
43 Сказав это, Он воззвал громким голосом: Лазарь! иди вон.
୪୩ଇନିଃ ନେୟାଁ କାଜିକେଦ୍ଚି, କାଉରିକେଦ୍ତେ ହାକାଅକିୟାଏ, “ଏ ଲାଜାର୍, ଅଡଙ୍ଗ୍ଅଃମେ ।”
44 И вышел умерший, обвитый по рукам и ногам погребальными пеленами, и лице его обвязано было платком. Иисус говорит им: развяжите его, пусть идет.
୪୪ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନା, ଆୟାଃ ତିଃଇ କାଟା ଲିଜାଃତେ ତଲାକାନ୍ ତାଇକେନା ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ମେଦ୍ମୁହାଁଡ଼୍ ଗାମ୍ଛାତେ ତଲ୍ ବିୟୁରାକାନ୍ ତାଇକେନା । ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଇନିଃକେ ତଲାକାନ୍ତେୟାଃ ରାଡ଼ାଇପେ ଆଡଃ ସେନ୍ଇଚିଃପେ ।”
45 Тогда многие из Иудеев, пришедших к Марии и видевших, что сотворил Иисус, уверовали в Него.
୪୫ମାରିୟାମ୍ତାଃ ହିଜୁଃଲେନ୍ ପୁରାଃ ଯିହୁଦୀକ ୟୀଶୁ କାମିକେଦ୍ତେୟାଃ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଇନିଃରେକ ବିଶ୍ୱାସ୍କେଦାଃ ।
46 А некоторые из них пошли к фарисеям и сказали им, что сделал Иисус.
୪୬ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁଏତେ ଚିମିନ୍କ ଫାରୁଶୀକତାଃ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ୟୀଶୁ କାମିକେଦ୍ତେୟାଃ ଉଦୁବାଦ୍କଆକ ।
47 Тогда первосвященники и фарисеи собрали совет и говорили: что нам делать? Этот Человек много чудес творит.
୪୭ଏନାମେନ୍ତେ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଫାରୁଶୀକ ମାରାଙ୍ଗ୍ ପାଞ୍ଚେଟ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାଃକ, “ଆବୁ ଚିନାଃବୁ ଚିକାତାନା? ନେଲିପେ, ଏନ୍ ହଡ଼ଦ ପୁରାଃ ପେଡ଼େୟାନ୍ କାମିକ କାମିତାନାଏ ।
48 Если оставим Его так, то все уверуют в Него и придут Римляне и овладеют и местом нашим и народом.
୪୮ଆବୁ ଇନିଃକେ ନେ ଲେକାଗିବୁ ବାଗିତାଇରେଦ ସବେନ୍ ହଡ଼କ ଇନିଃରେକ ବିଶ୍ୱାସେୟା, ଆଡଃ ରୋମିରେନ୍କ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ଆବୁଆଃ ମାନ୍ଦିର୍ ଆଡଃ ଦିଶୁମ୍ ବାର୍ନାଃକେକ ରେଃକ୍ ଇଦିୟା ।”
49 Один же из них, некто Каиафа, будучи на тот год первосвященником, сказал им: вы ничего не знаете,
୪୯ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁଏତେ ମିଆଁଦ୍ କାୟଫା ନୁତୁମ୍ ହଡ଼, ଏନ୍ ବାରାଷ୍ରେନ୍ ସାଲାକାନ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଆପେ ସବେନ୍ ଚିମିନ୍ ଡଣ୍ଡକ ତାନ୍ପେ,
50 и не подумаете, что лучше нам, чтобы один человек умер за людей, нежели чтобы весь народ погиб.
୫୦ହଡ଼କ ନାଗେନ୍ତେ ମିହୁଡ଼୍ଗି ଗଜଃକାଏ ଆଡଃ ଗଟା ଜାତି ଆଲକାକ ଜିୟନଃକା ଏନା ଆପେୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ପୁରାଃଗି ବୁଗିନାଃ ମେନ୍ତେ କାପେ ଆଟ୍କାରେତାନା ।”
51 Сие же он сказал не от себя, но, будучи на тот год первосвященником, предсказал, что Иисус умрет за народ,
୫୧କାୟଫା ନେ କାଜିଦ ଆଇଃକ୍ତେଗି କାଏ କାଜି, ମେନ୍ଦ ଏନ୍ ବାରାଷ୍ରେନ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ ତାଇନ୍ହରାତେ, ୟୀଶୁ ଏନ୍ ଜାତିକ ନାଗେନ୍ତେ ଗଜଃଆଏ ମେନ୍ତେ ଇନିଃ ନେ ଆୟାର୍କାଜିକ କାଜିକେଦାଃଏ ।
52 и не только за народ, но чтобы и рассеянных чад Божиих собрать воедино.
୫୨ଆଡଃ ଏନ୍ ଜାତିକ ନାଗେନ୍ତେ ଏସ୍କାର୍ କାହା ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ନେତେ ହେନ୍ତେୟାକାନ୍ ହଡ଼କକେ ମିଦ୍ରେ ହୁଣ୍ଡିକ ନାଗେନ୍ତେ କାଜିକେଦାଃଏ ।
53 С этого дня положили убить Его.
୫୩ଏନ୍ହୁଲାଙ୍ଗ୍ତାଃଏତେ ୟୀଶୁକେ ଗଜି ନାଗେନ୍ତେ ଯିହୁଦୀକ ଆକରେକ ରୋଜୋଟକେଦାଃ ।
54 Посему Иисус уже не ходил явно между Иудеями, а пошел оттуда в страну близ пустыни, в город, называемый Ефраим, и там оставался с учениками Своими.
୫୪ଏନାମେନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଯିହୁଦୀକଆଃ ନେପେଲ୍ରେ ଆଡଃ କାଏ ହନର୍କେଦାଃ, ମେନ୍ଦ ଏନ୍ତାଃ ବାଗିକେଦ୍ତେ ବିର୍ରେୟାଃ ନାଡ଼େଃ ଦିଶୁମ୍ ଇଫ୍ରାଇମ୍ ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ସାହାର୍ତେ ସେନଃୟାନାଏ, ଆଡଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକଲଃ ଏନ୍ତାଃରେ ତାଇନ୍ୟାନାଏ ।
55 Приближалась Пасха Иудейская, и многие из всей страны пришли в Иерусалим перед Пасхою, чтобы очиститься.
୫୫ଯିହୁଦୀକଆଃ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ ନାଡ଼େୟାକାନ୍ ତାଇକେନା, ପାରାବ୍ ସିଦାରେ ପୁରାଃ ହଡ଼କ ଆକଆଃ ଫାର୍ଚିୟଃ ନାଗେନ୍ତେ ଦିଶୁମ୍କଏତେ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେକ ସେନଃୟାନା ।
56 Тогда искали Иисуса и, стоя в храме, говорили друг другу: как вы думаете? не придет ли Он на праздник?
୫୬ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁକେ ଦାଣାଁଁବାଡ଼ାତାନ୍ଲଃ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍ ଇମ୍ତା ଆକ ଆକଗିକ କୁପୁଲିୟାନା, “ଆପେ ଚିନାଃପେ ଉଡ଼ୁଃତାନା? ଚିୟାଃ ଇନିଃ ପାରାବ୍ରେ କାଏ ହିଜୁଃଆ?”
57 Первосвященники же и фарисеи дали приказание, что если кто узнает, где Он будет, то объявил бы, дабы взять Его.
୫୭ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଫାରୁଶୀକ ୟୀଶୁକେ ସାବି ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃ କତାଃରିୟା, ଏନା ଜେତାଏ ସାରିରେଦ ଉଦୁବାଲେପେ ମେନ୍ତେ ଆଚୁକାଦ୍ ତାଇକେନାକ ।
