Деяния 21
1 Когда же мы, расставшись с ними, отплыли, то прямо пришли в Кос, на другой день в Родос и оттуда в Патару,
តៃ រ្វិស្ឫឞ្ដាះ សន្តោ វយំ បោតំ ពាហយិត្វា ឫជុមាគ៌េណ កោឞម៑ ឧបទ្វីបម៑ អាគត្យ បរេៜហនិ រោទិយោបទ្វីបម៑ អាគច្ឆាម តតស្តស្មាត៑ បាតារាយាម៑ ឧបាតិឞ្ឋាម។
2 и, найдя корабль, идущий в Финикию, взошли на него и отплыли.
តត្រ ផៃនីកិយាទេឝគាមិនម៑ បោតមេកំ ប្រាប្យ តមារុហ្យ គតវន្តះ។
3 Быв в виду Кипра и оставив его слева, мы плыли в Сирию и пристали в Тире, ибо тут надлежало сложить груз с корабля.
កុប្រោបទ្វីបំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តំ សវ្យទិឝិ ស្ថាបយិត្វា សុរិយាទេឝំ គត្វា បោតស្ថទ្រវ្យាណ្យវរោហយិតុំ សោរនគរេ លាគិតវន្តះ។
4 И, найдя учеников, пробыли там семь дней. Они, по внушению Духа, говорили Павлу, чтобы он не ходил в Иерусалим.
តត្រ ឝិឞ្យគណស្យ សាក្ឞាត្ករណាយ វយំ តត្រ សប្តទិនានិ ស្ថិតវន្តះ បឝ្ចាត្តេ បវិត្រេណាត្មនា បៅលំ វ្យាហរន៑ ត្វំ យិរូឝាលម្នគរំ មា គមះ។
5 Проведя эти дни, мы вышли и пошли, и нас провожали все с женами и детьми даже за город; а на берегу, преклонив колени, помолились.
តតស្តេឞុ សប្តសុ ទិនេឞុ យាបិតេឞុ សត្សុ វយំ តស្មាត៑ ស្ថានាត៑ និជវត៌្មនា គតវន្តះ, តស្មាត៑ តេ សពាលវ្ឫទ្ធវនិតា អស្មាភិះ សហ នគរស្យ បរិសរបយ៌្យន្តម៑ អាគតាះ បឝ្ចាទ្វយំ ជលធិតដេ ជានុបាតំ ប្រាត៌្ហយាមហិ។
6 И, простившись друг с другом, мы вошли в корабль, а они возвратились домой.
តតះ បរស្បរំ វិស្ឫឞ្ដាះ សន្តោ វយំ បោតំ គតាស្តេ តុ ស្វស្វគ្ឫហំ ប្រត្យាគតវន្តះ។
7 Мы же, совершив плавание, прибыли из Тира в Птолемаиду, где, приветствовав братьев, пробыли у них один день.
វយំ សោរនគរាត៑ នាវា ប្រស្ថាយ តលិមាយិនគរម៑ ឧបាតិឞ្ឋាម តត្រាស្មាកំ សមុទ្រីយមាគ៌ស្យាន្តោៜភវត៑ តត្រ ភ្រាត្ឫគណំ នមស្ក្ឫត្យ ទិនមេកំ តៃះ សាទ៌្ធម៑ ឧឞតវន្តះ។
8 А на другой день Павел и мы, бывшие с ним, выйдя, пришли в Кесарию и, войдя в дом Филиппа благовестника, одного из семи диаконов, остались у него.
បរេ ៜហនិ បៅលស្តស្យ សង្គិនោ វយញ្ច ប្រតិឞ្ឋមានាះ កៃសរិយានគរម៑ អាគត្យ សុសំវាទប្រចារកានាំ សប្តជនានាំ ផិលិបនាម្ន ឯកស្យ គ្ឫហំ ប្រវិឝ្យាវតិឞ្ឋាម។
9 У него были четыре дочери девицы, пророчествующие.
តស្យ ចតស្រោ ទុហិតរោៜនូឍា ភវិឞ្យទ្វាទិន្យ អាសន៑។
10 Между тем как мы пребывали у них многие дни, пришел из Иудеи некто пророк, именем Агав,
តត្រាស្មាសុ ពហុទិនានិ ប្រោឞិតេឞុ យិហូទីយទេឝាទ៑ អាគត្យាគាពនាមា ភវិឞ្យទ្វាទី សមុបស្ថិតវាន៑។
11 и, войдя к нам, взял пояс Павлов и, связав себе руки и ноги, сказал: так говорит Дух Святый: мужа, чей этот пояс, так свяжут в Иерусалиме Иудеи и предадут в руки язычников.
សោស្មាកំ សមីបមេត្យ បៅលស្យ កដិពន្ធនំ គ្ឫហីត្វា និជហស្តាបាទាន៑ ពទ្ធ្វា ភាឞិតវាន៑ យស្យេទំ កដិពន្ធនំ តំ យិហូទីយលោកា យិរូឝាលមនគរ ឥត្ថំ ពទ្ធ្វា ភិន្នទេឝីយានាំ ករេឞុ សមប៌យិឞ្យន្តីតិ វាក្យំ បវិត្រ អាត្មា កថយតិ។
12 Когда же мы услышали это, то и мы и тамошние просили, чтобы он не ходил в Иерусалим.
ឯតាទ្ឫឝីំ កថាំ ឝ្រុត្វា វយំ តន្នគរវាសិនោ ភ្រាតរឝ្ច យិរូឝាលមំ ន យាតុំ បៅលំ វ្យនយាមហិ;
13 Но Павел в ответ сказал: что вы делаете? Что плачете и сокрушаете сердце мое? я не только хочу быть узником, но готов умереть в Иерусалиме за имя Господа Иисуса.
កិន្តុ ស ប្រត្យាវាទីត៑, យូយំ កិំ កុរុថ? កិំ ក្រន្ទនេន មមាន្តះករណំ វិទីណ៌ំ ករិឞ្យថ? ប្រភោ រ្យីឝោ រ្នាម្នោ និមិត្តំ យិរូឝាលមិ ពទ្ធោ ភវិតុំ កេវល តន្ន ប្រាណាន៑ ទាតុមបិ សសជ្ជោស្មិ។
14 Когда же мы не могли уговорить его, то успокоились, сказав: да будет воля Господня!
តេនាស្មាកំ កថាយាម៑ អគ្ឫហីតាយាម៑ ឦឝ្វរស្យ យថេច្ឆា តថៃវ ភវត្វិត្យុក្ត្វា វយំ និរស្យាម។
15 После сих дней, приготовившись, пошли мы в Иерусалим.
បរេៜហនិ បាថេយទ្រវ្យាណិ គ្ឫហីត្វា យិរូឝាលមំ ប្រតិ យាត្រាម៑ អកុម៌្ម។
16 С нами шли и некоторые ученики из Кесарии, провожая нас к некоему давнему ученику, Мнасону Кипрянину, у которого можно было бы нам жить.
តតះ កៃសរិយានគរនិវាសិនះ កតិបយាះ ឝិឞ្យា អស្មាភិះ សាទ៌្ធម៑ ឥត្វា ក្ឫប្រីយេន ម្នាសន្នាម្នា យេន ប្រាចីនឝិឞ្យេន សាទ៌្ធម៑ អស្មាភិ រ្វស្តវ្យំ តស្យ សមីបម៑ អស្មាន៑ នីតវន្តះ។
17 По прибытии нашем в Иерусалим братия радушно приняли нас.
អស្មាសុ យិរូឝាលម្យុបស្ថិតេឞុ តត្រស្ថភ្រាត្ឫគណោៜស្មាន៑ អាហ្លាទេន គ្ឫហីតវាន៑។
18 На другой день Павел пришел с нами к Иакову; пришли и все пресвитеры.
បរស្មិន៑ ទិវសេ បៅលេៜស្មាភិះ សហ យាកូពោ គ្ឫហំ ប្រវិឞ្ដេ លោកប្រាចីនាះ សវ៌្វេ តត្រ បរិឞទិ សំស្ថិតាះ។
19 Приветствовав их, Павел рассказывал подробно, что сотворил Бог у язычников служением его.
អនន្តរំ ស តាន៑ នត្វា ស្វីយប្រចារណេន ភិន្នទេឝីយាន៑ ប្រតីឝ្វរោ យានិ កម៌្មាណិ សាធិតវាន៑ តទីយាំ កថាម៑ អនុក្រមាត៑ កថិតវាន៑។
20 Они же, выслушав, прославили Бога и сказали ему: видишь, брат, сколько тысяч уверовавших Иудеев, и все они ревнители закона.
ឥតិ ឝ្រុត្វា តេ ប្រភុំ ធន្យំ ប្រោច្យ វាក្យមិទម៑ អភាឞន្ត, ហេ ភ្រាត រ្យិហូទីយានាំ មធ្យេ ពហុសហស្រាណិ លោកា វិឝ្វាសិន អាសតេ កិន្តុ តេ សវ៌្វេ វ្យវស្ថាមតាចារិណ ឯតត៑ ប្រត្យក្ឞំ បឝ្យសិ។
21 А о тебе наслышались они, что ты всех Иудеев, живущих между язычниками, учишь отступлению от Моисея, говоря, чтобы они не обрезывали детей своих и не поступали по обычаям.
ឝិឝូនាំ ត្វក្ឆេទនាទ្យាចរណំ ប្រតិឞិធ្យ ត្វំ ភិន្នទេឝនិវាសិនោ យិហូទីយលោកាន៑ មូសាវាក្យម៑ អឝ្រទ្ធាតុម៑ ឧបទិឝសីតិ តៃះ ឝ្រុតមស្តិ។
22 Итак, что же? Верно, соберется народ; ибо услышат, что ты пришел.
ត្វមត្រាគតោសីតិ វាត៌្តាំ សមាកណ៌្យ ជននិវហោ មិលិត្វាវឝ្យមេវាគមិឞ្យតិ; អតឯវ កិំ ករណីយម៑? អត្រ វយំ មន្ត្រយិត្វា សមុបាយំ ត្វាំ វទាមស្តំ ត្វមាចរ។
23 Сделай же, что мы скажем тебе: есть у нас четыре человека, имеющие на себе обет.
វ្រតំ កត៌្តុំ ក្ឫតសង្កល្បា យេៜស្មាំក ចត្វារោ មានវាះ សន្តិ
24 Взяв их, очистись сними и возьми на себя издержки на жертву за них, чтобы остригли себе голову, и узнают все, что слышанное ими о тебе несправедливо, но что и сам ты продолжаешь соблюдать закон.
តាន៑ គ្ឫហីត្វា តៃះ សហិតះ ស្វំ ឝុចិំ កុរុ តថា តេឞាំ ឝិរោមុណ្ឌនេ យោ វ្យយោ ភវតិ តំ ត្វំ ទេហិ។ តថា ក្ឫតេ ត្វទីយាចារេ យា ជនឝ្រុតិ រ្ជាយតេ សាលីកា កិន្តុ ត្វំ វិធិំ បាលយន៑ វ្យវស្ថានុសារេណេវាចរសីតិ តេ ភោត្សន្តេ។
25 А об уверовавших язычниках мы писали, положив, чтобы они ничего такого не наблюдали, а только хранили себя от идоложертвенного, от крови, от удавленины и от блуда.
ភិន្នទេឝីយានាំ វិឝ្វាសិលោកានាំ និកដេ វយំ បត្រំ លិខិត្វេត្ថំ ស្ថិរីក្ឫតវន្តះ, ទេវប្រសាទភោជនំ រក្តំ គលបីឌនមារិតប្រាណិភោជនំ វ្យភិចារឝ្ចៃតេភ្យះ ស្វរក្ឞណវ្យតិរេកេណ តេឞាមន្យវិធិបាលនំ ករណីយំ ន។
26 Тогда Павел, взяв тех мужей и очистившись с ними, в следующий день вошел в храм и объявил окончание дней очищения, когда должно быть принесено за каждого из них приношение.
តតះ បៅលស្តាន៑ មានុឞានាទាយ បរស្មិន៑ ទិវសេ តៃះ សហ ឝុចិ រ្ភូត្វា មន្ទិរំ គត្វា ឝៅចកម៌្មណោ ទិនេឞុ សម្បូណ៌េឞុ តេឞាម៑ ឯកៃកាត៌្ហំ នៃវេទ្យាទ្យុត្សគ៌ោ ភវិឞ្យតីតិ ជ្ញាបិតវាន៑។
27 Когда же семь дней оканчивались, тогда Асийские Иудеи, увидев его в храме, возмутили весь народ и наложили на него руки,
តេឞុ សប្តសុ ទិនេឞុ សមាប្តកល្បេឞុ អាឝិយាទេឝនិវាសិនោ យិហូទីយាស្តំ មធ្យេមន្ទិរំ វិលោក្យ ជននិវហស្យ មនះសុ កុប្រវ្ឫត្តិំ ជនយិត្វា តំ ធ្ឫត្វា
28 крича: мужи Израильские, помогите! этот человек всех повсюду учит против народа, и закона, и места сего; притом и Еллинов ввел в храм и осквернил святое место сие.
ប្រោច្ចៃះ ប្រាវោចន៑, ហេ ឥស្រាយេល្លោកាះ សវ៌្វេ សាហាយ្យំ កុរុត។ យោ មនុជ ឯតេឞាំ លោកានាំ មូសាវ្យវស្ថាយា ឯតស្យ ស្ថានស្យាបិ វិបរីតំ សវ៌្វត្រ សវ៌្វាន៑ ឝិក្ឞយតិ ស ឯឞះ; វិឝេឞតះ ស ភិន្នទេឝីយលោកាន៑ មន្ទិរម៑ អានីយ បវិត្រស្ថានមេតទ៑ អបវិត្រមករោត៑។
29 Ибо перед тем они видели с ним в городе Трофима Ефесянина и думали, что Павел его ввел в храм.
បូវ៌្វំ តេ មធ្យេនគរម៑ ឥផិឞនគរីយំ ត្រផិមំ បៅលេន សហិតំ ទ្ឫឞ្ដវន្ត ឯតស្មាត៑ បៅលស្តំ មន្ទិរមធ្យម៑ អានយទ៑ ឥត្យន្វមិមត។
30 Весь город пришел в движение, и сделалось стечение народа; и, схватив Павла, повлекли его вон из храма, и тотчас заперты были двери.
អតឯវ សវ៌្វស្មិន៑ នគរេ កលហោត្បន្នត្វាត៑ ធាវន្តោ លោកា អាគត្យ បៅលំ ធ្ឫត្វា មន្ទិរស្យ ពហិរាក្ឫឞ្យានយន៑ តត្ក្ឞណាទ៑ ទ្វារាណិ សវ៌្វាណិ ច រុទ្ធានិ។
31 Когда же они хотели убить его, до тысяченачальника полка дошла весть, что весь Иерусалим возмутился.
តេឞុ តំ ហន្តុមុទ្យតេឞុ យិរូឝាលម្នគរេ មហានុបទ្រវោ ជាត ឥតិ វាត៌្តាយាំ សហស្រសេនាបតេះ កណ៌គោចរីភូតាយាំ សត្យាំ ស តត្ក្ឞណាត៑ សៃន្យានិ សេនាបតិគណញ្ច គ្ឫហីត្វា ជវេនាគតវាន៑។
32 Он, тотчас взяв воинов и сотников, устремился на них; они же, увидев тысяченачальника и воинов, перестали бить Павла.
តតោ លោកាះ សេនាគណេន សហ សហស្រសេនាបតិម៑ អាគច្ឆន្តំ ទ្ឫឞ្ដ្វា បៅលតាឌនាតោ ន្យវត៌្តន្ត។
33 Тогда тысяченачальник, приблизившись, взял его, и велел сковать двумя цепями, и спрашивал: кто он и что сделал.
ស សហស្រសេនាបតិះ សន្និធាវាគម្យ បៅលំ ធ្ឫត្វា ឝ្ឫង្ខលទ្វយេន ពទ្ធម៑ អាទិឝ្យ តាន៑ ប្ឫឞ្ដវាន៑ ឯឞ កះ? កិំ កម៌្ម ចាយំ ក្ឫតវាន៑?
34 В народе одни кричали одно, а другие другое. Он же, не могши по причине смятения узнать ничего верного, повелел вести его в крепость.
តតោ ជនសមូហស្យ កឝ្ចិទ៑ ឯកប្រការំ កឝ្ចិទ៑ អន្យប្រការំ វាក្យម៑ អរៅត៑ ស តត្រ សត្យំ ជ្ញាតុម៑ កលហការណាទ៑ អឝក្តះ សន៑ តំ ទុគ៌ំ នេតុម៑ អាជ្ញាបយត៑។
35 Когда же он был на лестнице, то воинам пришлось нести его по причине стеснения от народа,
តេឞុ សោបានស្យោបរិ ប្រាប្តេឞុ លោកានាំ សាហសការណាត៑ សេនាគណះ បៅលមុត្តោល្យ នីតវាន៑។
36 ибо множество народа следовало и кричало: смерть ему!
តតះ សវ៌្វេ លោកាះ បឝ្ចាទ្គាមិនះ សន្ត ឯនំ ទុរីកុរុតេតិ វាក្យម៑ ឧច្ចៃរវទន៑។
37 При входе в крепость Павел сказал тысяченачальнику: можно ли мне сказать тебе нечто? А тот сказал: ты знаешь по-гречески?
បៅលស្យ ទុគ៌ានយនសមយេ ស តស្មៃ សហស្រសេនាបតយេ កថិតវាន៑, ភវតះ បុរស្តាត៑ កថាំ កថយិតុំ កិម៑ អនុមន្យតេ? ស តមប្ឫច្ឆត៑ ត្វំ កិំ យូនានីយាំ ភាឞាំ ជានាសិ?
38 Так не ты ли тот Египтянин, который перед сими днями произвел возмущение и вывел в пустыню четыре тысячи человек разбойников?
យោ មិសរីយោ ជនះ បូវ៌្វំ វិរោធំ ក្ឫត្វា ចត្វារិ សហស្រាណិ ឃាតកាន៑ សង្គិនះ ក្ឫត្វា វិបិនំ គតវាន៑ ត្វំ កិំ សឯវ ន ភវសិ?
39 Павел же сказал: я Иудеянин, Тарсянин, гражданин небезызвестного Киликийского города; прошу тебя, позволь мне говорить к народу.
តទា បៅលោៜកថយត៑ អហំ កិលិកិយាទេឝស្យ តាឞ៌នគរីយោ យិហូទីយោ, នាហំ សាមាន្យនគរីយោ មានវះ; អតឯវ វិនយេៜហំ លាកានាំ សមក្ឞំ កថាំ កថយិតុំ មាមនុជានីឞ្វ។
40 Когда же тот позволил, Павел, стоя на лестнице, дал знак рукою народу; и, когда сделалось глубокое молчание, начал говорить на еврейском языке так:
តេនានុជ្ញាតះ បៅលះ សោបានោបរិ តិឞ្ឋន៑ ហស្តេនេង្គិតំ ក្ឫតវាន៑, តស្មាត៑ សវ៌្វេ សុស្ថិរា អភវន៑។ តទា បៅល ឥព្រីយភាឞយា កថយិតុម៑ អារភត,
