Деяния 16
1 Дошел он до Дервии и Листры. И вот, там был некоторый ученик, именем Тимофей, которого мать была Иудеянка уверовавшая, а отец Еллин,
បៅលោ ទព៌្ពីលុស្ត្រានគរយោរុបស្ថិតោភវត៑ តត្រ តីមថិយនាមា ឝិឞ្យ ឯក អាសីត៑; ស វិឝ្វាសិន្យា យិហូទីយាយា យោឞិតោ គព៌្ភជាតះ កិន្តុ តស្យ បិតាន្យទេឝីយលោកះ។
2 и о котором свидетельствовали братия, находившиеся в Листре и Иконии.
ស ជនោ លុស្ត្រា-ឥកនិយនគរស្ថានាំ ភ្រាត្ឫណាំ សមីបេបិ សុខ្យាតិមាន៑ អាសីត៑។
3 Его пожелал Павел взять с собою; и, взяв, обрезал его ради Иудеев, находившихся в тех местах; ибо все знали об отце его, что он был Еллин.
បៅលស្តំ ស្វសង្គិនំ កត៌្តុំ មតិំ ក្ឫត្វា តំ គ្ឫហីត្វា តទ្ទេឝនិវាសិនាំ យិហូទីយានាម៑ អនុរោធាត៑ តស្យ ត្វក្ឆេទំ ក្ឫតវាន៑ យតស្តស្យ បិតា ភិន្នទេឝីយលោក ឥតិ សវ៌្វៃរជ្ញាយត។
4 Проходя же по городам, они предавали верным соблюдать определения, постановленные Апостолами и пресвитерами в Иерусалиме.
តតះ បរំ តេ នគរេ នគរេ ភ្រមិត្វា យិរូឝាលមស្ថៃះ ប្រេរិតៃ រ្លោកប្រាចីនៃឝ្ច និរូបិតំ យទ៑ វ្យវស្ថាបត្រំ តទនុសារេណាចរិតុំ លោកេភ្យស្តទ៑ ទត្តវន្តះ។
5 И церкви утверждались верою и ежедневно увеличивались числом.
តេនៃវ សវ៌្វេ ធម៌្មសមាជាះ ខ្រីឞ្ដធម៌្មេ សុស្ថិរាះ សន្តះ ប្រតិទិនំ វទ៌្ធិតា អភវន៑។
6 Пройдя через Фригию и Галатийскую страну, они не были допущены Духом Святым проповедывать слово в Асии.
តេឞុ ផ្រុគិយាគាលាតិយាទេឝមធ្យេន គតេឞុ សត្សុ បវិត្រ អាត្មា តាន៑ អាឝិយាទេឝេ កថាំ ប្រកាឝយិតុំ ប្រតិឞិទ្ធវាន៑។
7 Дойдя до Мисии, предпринимали идти в Вифинию; но Дух не допустил их.
តថា មុសិយាទេឝ ឧបស្ថាយ ពិថុនិយាំ គន្តុំ តៃរុទ្យោគេ ក្ឫតេ អាត្មា តាន៑ នាន្វមន្យត។
8 Миновав же Мисию, сошли они в Троаду.
តស្មាត៑ តេ មុសិយាទេឝំ បរិត្យជ្យ ត្រោយានគរំ គត្វា សមុបស្ថិតាះ។
9 И было ночью видение Павлу: предстал некий муж, Македонянин, прося его и говоря: приди в Македонию и помоги нам.
រាត្រៅ បៅលះ ស្វប្នេ ទ្ឫឞ្ដវាន៑ ឯកោ មាកិទនិយលោកស្តិឞ្ឋន៑ វិនយំ ក្ឫត្វា តស្មៃ កថយតិ, មាកិទនិយាទេឝម៑ អាគត្យាស្មាន៑ ឧបកុវ៌្វិតិ។
10 После сего видения тотчас мы положили отправиться в Македонию, заключая, что призывал нас Господь благовествовать там.
តស្យេត្ថំ ស្វប្នទឝ៌នាត៑ ប្រភុស្តទ្ទេឝីយលោកាន៑ ប្រតិ សុសំវាទំ ប្រចារយិតុម៑ អស្មាន៑ អាហូយតីតិ និឝ្ចិតំ ពុទ្ធ្វា វយំ តូណ៌ំ មាកិទនិយាទេឝំ គន្តុម៑ ឧទ្យោគម៑ អកុម៌្ម។
11 Итак, отправившись из Троады, мы прямо прибыли в Самофракию, а на другой день в Неаполь,
តតះ បរំ វយំ ត្រោយានគរាទ៑ ប្រស្ថាយ ឫជុមាគ៌េណ សាមថ្រាកិយោបទ្វីបេន គត្វា បរេៜហនិ និយាបលិនគរ ឧបស្ថិតាះ។
12 оттуда же в Филиппы: это первый город в той части Македонии, колония. В этом городе мы пробыли несколько дней.
តស្មាទ៑ គត្វា មាកិទនិយាន្តវ៌្វត៌្តិ រោមីយវសតិស្ថានំ យត៑ ផិលិបីនាមប្រធាននគរំ តត្រោបស្ថាយ កតិបយទិនានិ តត្រ ស្ថិតវន្តះ។
13 В день же субботний мы вышли за город к реке, где, по обыкновению, был молитвенный дом, и, сев, разговаривали с собравшимися там женщинами.
វិឝ្រាមវារេ នគរាទ៑ ពហិ រ្គត្វា នទីតដេ យត្រ ប្រាត៌្ហនាចារ អាសីត៑ តត្រោបវិឝ្យ សមាគតា នារីះ ប្រតិ កថាំ ប្រាចារយាម។
14 И одна женщина из города Фиатир, именем Лидия, торговавшая багряницею, чтущая Бога, слушала; и Господь отверз сердце ее внимать тому, что говорил Павел.
តតះ ថុយាតីរានគរីយា ធូឞរាម្ពរវិក្រាយិណី លុទិយានាមិកា យា ឦឝ្វរសេវិកា យោឞិត៑ ឝ្រោត្រីណាំ មធ្យ អាសីត៑ តយា បៅលោក្តវាក្យានិ យទ៑ គ្ឫហ្យន្តេ តទត៌្ហំ ប្រភុស្តស្យា មនោទ្វារំ មុក្តវាន៑។
15 Когда же крестилась она и домашние ее, то просила нас, говоря: если вы признали меня верною Господу, то войдите в дом мой и живите у меня. И убедила нас.
អតះ សា យោឞិត៑ សបរិវារា មជ្ជិតា សតី វិនយំ ក្ឫត្វា កថិតវតី, យុឞ្មាកំ វិចារាទ៑ យទិ ប្រភៅ វិឝ្វាសិនី ជាតាហំ តហ៌ិ មម គ្ឫហម៑ អាគត្យ តិឞ្ឋត។ ឥត្ថំ សា យត្នេនាស្មាន៑ អស្ថាបយត៑។
16 Случилось, что, когда мы шли в молитвенный дом, встретилась нам одна служанка, одержимая духом прорицательным, которая через прорицание доставляла большой доход господам своим.
យស្យា គណនយា តទធិបតីនាំ ពហុធនោបាជ៌នំ ជាតំ តាទ្ឫឝី គណកភូតគ្រស្តា កាចន ទាសី ប្រាត៌្ហនាស្ថានគមនកាល អាគត្យាស្មាន៑ សាក្ឞាត៑ ក្ឫតវតី។
17 Идя за Павлом и за нами, она кричала, говоря: сии человеки - рабы Бога Всевышнего, которые возвещают нам путь спасения.
សាស្មាកំ បៅលស្យ ច បឝ្ចាទ៑ ឯត្យ ប្រោច្ចៃះ កថាមិមាំ កថិតវតី, មនុឞ្យា ឯតេ សវ៌្វោបរិស្ថស្យេឝ្វរស្យ សេវកាះ សន្តោៜស្មាន៑ ប្រតិ បរិត្រាណស្យ មាគ៌ំ ប្រកាឝយន្តិ។
18 Это она делала много дней. Павел, вознегодовав, обратился и сказал духу: именем Иисуса Христа повелеваю тебе выйти из нее. И дух вышел в тот же час.
សា កន្យា ពហុទិនានិ តាទ្ឫឝម៑ អករោត៑ តស្មាត៑ បៅលោ ទុះខិតះ សន៑ មុខំ បរាវត៌្យ តំ ភូតមវទទ៑, អហំ យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ នាម្នា ត្វាមាជ្ញាបយាមិ ត្វមស្យា ពហិគ៌ច្ឆ; តេនៃវ តត្ក្ឞណាត៑ ស ភូតស្តស្យា ពហិគ៌តះ។
19 Тогда господа ее, видя, что исчезла надежда дохода их, схватили Павла и Силу и повлекли на площадь к начальникам.
តតះ ស្វេឞាំ លាភស្យ ប្រត្យាឝា វិផលា ជាតេតិ វិលោក្យ តស្យាះ ប្រភវះ បៅលំ សីលញ្ច ធ្ឫត្វាក្ឫឞ្យ វិចារស្ថានេៜធិបតីនាំ សមីបម៑ អានយន៑។
20 И, приведя их к воеводам, сказали: сии люди, будучи Иудеями, возмущают наш город
តតះ ឝាសកានាំ និកដំ នីត្វា រោមិលោកា វយម៑ អស្មាកំ យទ៑ វ្យវហរណំ គ្រហីតុម៑ អាចរិតុញ្ច និឞិទ្ធំ,
21 и проповедуют обычаи, которых нам, Римлянам, не следует ни принимать, ни исполнять.
ឥមេ យិហូទីយលោកាះ សន្តោបិ តទេវ ឝិក្ឞយិត្វា នគរេៜស្មាកម៑ អតីវ កលហំ កុវ៌្វន្តិ,
22 Народ также восстал на них, а воеводы, сорвав с них одежды, велели бить их палками
ឥតិ កថិតេ សតិ លោកនិវហស្តយោះ ប្រាតិកូល្យេនោទតិឞ្ឋត៑ តថា ឝាសកាស្តយោ រ្វស្ត្រាណិ ឆិត្វា វេត្រាឃាតំ កត៌្តុម៑ អាជ្ញាបយន៑។
23 и, давим много ударов, ввергли в темницу, приказав темничному стражу крепко стеречь их.
អបរំ តេ តៅ ពហុ ប្រហាយ៌្យ ត្វមេតៅ ការាំ នីត្វា សាវធានំ រក្ឞយេតិ ការារក្ឞកម៑ អាទិឝន៑។
24 Получив такое приказание, он ввергнул их во внутреннюю темницу и ноги их забил в колоду.
ឥត្ថម៑ អាជ្ញាំ ប្រាប្យ ស តាវភ្យន្តរស្ថការាំ នីត្វា បាទេឞុ បាទបាឝីភិ រ្ពទ្ធ្វា ស្ថាបិតាវាន៑។
25 Около полуночи Павел и Сила, молясь, воспевали Бога; узники же слушали их.
អថ និឝីថសមយេ បៅលសីលាវីឝ្វរមុទ្ទិឝ្យ ប្រាថនាំ គានញ្ច ក្ឫតវន្តៅ, ការាស្ថិតា លោកាឝ្ច តទឝ្ឫណ្វន្
26 Вдруг сделалось великое землетрясение, так что поколебалось основание темницы; тотчас отворились все двери, и у всех узы ослабели.
តទាកស្មាត៑ មហាន៑ ភូមិកម្បោៜភវត៑ តេន ភិត្តិមូលេន សហ ការា កម្បិតាភូត៑ តត្ក្ឞណាត៑ សវ៌្វាណិ ទ្វារាណិ មុក្តានិ ជាតានិ សវ៌្វេឞាំ ពន្ធនានិ ច មុក្តានិ។
27 Темничный же страж, пробудившись и увидев, что двери темницы отворены, извлек меч и хотел умертвить себя, думая, что узники убежали.
អតឯវ ការារក្ឞកោ និទ្រាតោ ជាគរិត្វា ការាយា ទ្វារាណិ មុក្តានិ ទ្ឫឞ្ដ្វា ពន្ទិលោកាះ បលាយិតា ឥត្យនុមាយ កោឞាត៑ ខង្គំ ពហិះ ក្ឫត្វាត្មឃាតំ កត៌្តុម៑ ឧទ្យតះ។
28 Но Павел возгласил громким голосом, говоря: не делай себе никакого зла, ибо все мы здесь.
កិន្តុ បៅលះ ប្រោច្ចៃស្តមាហូយ កថិតវាន៑ បឝ្យ វយំ សវ៌្វេៜត្រាស្មហេ, ត្វំ និជប្រាណហិំសាំ មាកាឞ៌ីះ។
29 Он потребовал огня, вбежал в темницу и в трепете припал к Павлу и Силе,
តទា ប្រទីបម៑ អានេតុម៑ ឧក្ត្វា ស កម្បមានះ សន៑ ឧល្លម្ប្យាភ្យន្តរម៑ អាគត្យ បៅលសីលយោះ បាទេឞុ បតិតវាន៑។
30 и, выведя их вон, сказал: государи мои! что мне делать, чтобы спастись?
បឝ្ចាត៑ ស តៅ ពហិរានីយ ប្ឫឞ្ដវាន៑ ហេ មហេច្ឆៅ បរិត្រាណំ ប្រាប្តុំ មយា កិំ កត៌្តវ្យំ?
31 Они же сказали: веруй в Господа Иисуса Христа и спасешься ты и весь дом твой.
បឝ្ចាត៑ តៅ ស្វគ្ឫហមានីយ តយោះ សម្មុខេ ខាទ្យទ្រវ្យាណិ ស្ថាបិតវាន៑ តថា ស ស្វយំ តទីយាះ សវ៌្វេ បរិវារាឝ្ចេឝ្វរេ វិឝ្វសន្តះ សានន្ទិតា អភវន៑។
32 И проповедали слово Господне ему и всем, бывшим в доме его.
តស្មៃ តស្យ គ្ឫហស្ថិតសវ៌្វលោកេភ្យឝ្ច ប្រភោះ កថាំ កថិតវន្តៅ។
33 И, взяв их в тот час ночи, он омыл раны их и немедленно крестился сам и все домашние его.
តថា រាត្រេស្តស្មិន្នេវ ទណ្ឌេ ស តៅ គ្ឫហីត្វា តយោះ ប្រហារាណាំ ក្ឞតានិ ប្រក្ឞាលិតវាន៑ តតះ ស ស្វយំ តស្យ សវ៌្វេ បរិជនាឝ្ច មជ្ជិតា អភវន៑។
34 И, приведя их в дом свой, предложил трапезу и возрадовался со всем домом своим, что уверовал в Бога.
បឝ្ចាត៑ តៅ ស្វគ្ឫហមានីយ តយោះ សម្មុខេ ខាទ្យទ្រវ្យាណិ ស្ថាបិតវាន៑ តថា ស ស្វយំ តទីយាះ សវ៌្វេ បរិវារាឝ្ចេឝ្វរេ វិឝ្វសន្តះ សានន្ទិតា អភវន៑។
35 Когда же настал день, воеводы послали городских служителей сказать: отпусти тех людей.
ទិន ឧបស្ថិតេ តៅ លោកៅ មោចយេតិ កថាំ កថយិតុំ ឝាសកាះ បទាតិគណំ ប្រេឞិតវន្តះ។
36 Темничный страж объявил о сем Павлу: воеводы прислали отпустить вас; итак выйдите теперь и идите с миром.
តតះ ការារក្ឞកះ បៅលាយ តាំ វាត៌្តាំ កថិតវាន៑ យុវាំ ត្យាជយិតុំ ឝាសកា លោកាន ប្រេឞិតវន្ត ឥទានីំ យុវាំ ពហិ រ្ភូត្វា កុឝលេន ប្រតិឞ្ឋេតាំ។
37 Но Павел сказал к ним: нас, Римских граждан, без суда всенародно били и бросили в темницу, а теперь тайно выпускают? нет, пусть придут и сами выведут нас.
កិន្តុ បៅលស្តាន៑ អវទត៑ រោមិលោកយោរាវយោះ កមបិ ទោឞម៑ ន និឝ្ចិត្យ សវ៌្វេឞាំ សមក្ឞម៑ អាវាំ កឝយា តាឌយិត្វា ការាយាំ ពទ្ធវន្ត ឥទានីំ កិមាវាំ គុប្តំ វិស្ត្រក្ឞ្យន្តិ? តន្ន ភវិឞ្យតិ, ស្វយមាគត្យាវាំ ពហិះ ក្ឫត្វា នយន្តុ។
38 Городские служители пересказали эти слова воеводам, и те испугались, услышав, что это Римские граждане.
តទា បទាតិភិះ ឝាសកេភ្យ ឯតទ្វាត៌្តាយាំ កថិតាយាំ តៅ រោមិលោកាវិតិ កថាំ ឝ្រុត្វា តេ ភីតាះ
39 И, придя, извинились перед ними и, выведя, просили удалиться из города.
សន្តស្តយោះ សន្និធិមាគត្យ វិនយម៑ អកុវ៌្វន៑ អបរំ ពហិះ ក្ឫត្វា នគរាត៑ ប្រស្ថាតុំ ប្រាត៌្ហិតវន្តះ។
40 Они же, выйдя из темницы, пришли к Лидии и, увидев братьев, поучали их, и отправились.
តតស្តៅ ការាយា និគ៌ត្យ លុទិយាយា គ្ឫហំ គតវន្តៅ តត្រ ភ្រាត្ឫគណំ សាក្ឞាត្ក្ឫត្យ តាន៑ សាន្ត្វយិត្វា តស្មាត៑ ស្ថានាត៑ ប្រស្ថិតៅ។
