< Salmos 94 >

1 Ó Deus das vinganças, SENHOR Deus das vinganças, mostra-te com teu brilho!
Psalmus ipsi David, Quarta sabbati. Deus ultionum Dominus: Deus ultionum libere egit.
2 Exalta-te, ó Juiz da terra! Retribui com punição aos arrogantes.
Exaltare qui iudicas terram: redde retributionem superbis.
3 Até quando os perversos, SENHOR, até quando os perversos se alegrarão?
Usquequo peccatores Domine: usquequo peccatores gloriabuntur:
4 Eles falam [demais], e dizem palavras soberbas; todos os que praticam a maldade se orgulham.
Effabuntur, et loquentur iniquitatem: loquentur omnes, qui operantur iniustitiam?
5 Eles despedaçam ao teu povo, SENHOR, e humilham a tua herança.
Populum tuum Domine humiliaverunt: et hereditatem tuam vexaverunt.
6 Eles matam a viúva e o estrangeiro, e tiram a vida dos órfãos.
Viduam, et advenam interfecerunt: et pupillos occiderunt.
7 E dizem: O SENHOR não vê [isso], e o Deus de Jacó não está prestando atenção.
Et dixerunt: Non videbit Dominus, nec intelliget Deus Iacob.
8 Entendei, ó tolos dentre o povo; e vós [que sois] loucos, quando sereis sábios?
Intelligite insipientes in populo: et stulti aliquando sapite.
9 Por acaso aquele que criou os ouvidos não ouviria? Aquele que formou os olhos não veria?
Qui plantavit aurem, non audiet? aut qui finxit oculum, non considerat?
10 Aquele que disciplina as nações não castigaria? É ele o que ensina o conhecimento ao homem.
Qui corripit gentes, non arguet: qui docet hominem scientiam?
11 O SENHOR conhece os pensamentos do homem, que são inúteis.
Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanæ sunt.
12 Bem-aventurado é o homem a quem tu disciplinas, SENHOR, e em tua Lei o ensinas;
Beatus homo, quem tu erudieris Domine: et de lege tua docueris eum.
13 Para tu lhe dares descanso dos dias de aflição, até que seja cavada a cova para o perverso.
Ut mitiges ei a diebus malis: donec fodiatur peccatori fovea.
14 Pois o SENHOR não abandonará o seu povo, nem desamparará a sua herança.
Quia non repellet Dominus plebem suam: et hereditatem suam non derelinquet.
15 Porque o juízo restaurará a justiça, e todos os corretos de coração o seguirão.
Quoadusque iustitia convertatur in iudicium: et qui iuxta illam omnes qui recto sunt corde.
16 Quem se levantará em meu favor contra os malfeitores? Quem se porá em meu favor contra os praticantes de perversidade?
Quis consurget mihi adversus malignantes? aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem?
17 Se o SENHOR não tivesse sido meu socorro, minha alma logo teria vindo a morar no silêncio [da morte].
Nisi quia Dominus adiuvit me: paulominus habitasset in inferno anima mea. (questioned)
18 Quando eu dizia: Meu pé está escorregando; Tua bondade, ó SENHOR, me sustentava.
Si dicebam: Motus est pes meus: misericordia tua Domine adiuvabat me.
19 Quando minhas preocupações se multiplicavam dentro de mim, teus consolos confortaram a minha alma.
Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo: consolationes tuæ lætificaverunt animam meam.
20 Por acaso teria comunhão contigo o trono da maldade, que faz leis opressivas?
Numquid adhæret tibi sedes iniquitatis: qui fingis laborem in præcepto?
21 Muitos se juntam contra a alma do justo, e condenam o sangue inocente.
Captabunt in animam iusti: et sanguinem innocentem condemnabunt.
22 Mas o SENHOR é meu alto retiro, e meu Deus a rocha de meu refúgio.
Et factus est mihi Dominus in refugium: et Deus meus in adiutorium spei meæ.
23 E ele fará voltar sobre eles suas próprias perversidades, e por suas maldades ele os destruirá; o SENHOR nosso Deus os destruirá.
Et reddet illis iniquitatem ipsorum: et in malitia eorum disperdet eos: disperdet illos Dominus Deus noster.

< Salmos 94 >