Salmos 104
1 Louva, minha alma, ao SENHOR; ó SENHOR meu Deus, tu és grandioso; de majestade e de glória estás vestido.
Benu, ho mia animo, la Eternulon. Ho Eternulo, mia Dio, Vi estas tre granda, De majesto kaj beleco Vi estas vestita;
2 Tu estás coberto de luz, como que uma roupa; estendes os céus como cortinas.
Vi, kiu estas ĉirkaŭkovrita de lumo kiel de vesto, Kiu sternas la ĉielon kiel tapiŝon;
3 Ele, que fixou seus cômodos sobre as águas; que faz das nuvens sua carruagem; que se move sobre as asas do vento.
Kiu aranĝas sur la akvo Siajn ĉambrojn, Kiu faras la nubojn Lia veturilo; Kiu iras sur la flugiloj de la vento;
4 Que faz de seus anjos ventos, e de seus servos fogo flamejante.
Kiu faras la ventojn Liaj senditoj, Flamantan fajron Liaj servantoj;
5 Ele fundou a terra sobre suas bases; ela jamais se abalará.
Kiu fondis la teron sur ĝiaj fundamentoj, Ke ĝi neniam ŝanceliĝos.
6 Com o abismo, como um vestido, tu a cobriste; sobre os montes estavam as águas.
La abismon Vi kovris kiel per vesto, Sur la montoj staras akvo;
7 Elas fugiram de tua repreensão; pela voz de teu trovão elas se recolheram apressadamente.
De Via minaco ĝi kuras, De la voĉo de Via tondro ĝi forrapidas.
8 Os montes subiram [e] os vales desceram ao lugar que tu lhes tinha fundado.
Ĝi leviĝas sur montojn, malleviĝas sur valojn, Al tiu loko, kiun Vi destinis por ĝi.
9 Tu [lhes] puseste um limite, que não ultrapassarão; não voltarão mais a cobrir a terra.
Vi faris limon, kiun ĝi ne superpaŝos, Por ke ĝi ne revenu por kovri la teron.
10 Ele envia fontes aos vales, para que corram por entre os montes.
Vi sendas fontojn al la riveroj, Kiuj iras inter montoj;
11 Elas dão de beber a todos os animais do campo; os asnos selvagens matam a sede [com elas].
Ili trinkigas ĉiujn kampajn bestojn; Sovaĝaj azenoj kvietigas sian soifon.
12 Junto a elas habitam as aves dos céus, que dão [sua] voz dentre os ramos.
Apud ili loĝas la birdoj ĉielaj, El inter la branĉoj ili sonigas sian voĉon.
13 Ele rega os montes desde seus cômodos; a terra se farta do fruto de tuas obras.
Vi trinkigas la montojn el Viaj ĉambroj; Per la produktoj de Viaj faroj satiĝas la tero.
14 Ele faz brotar a erva para os animais, e as plantas para o trabalho do homem, fazendo da terra produzir o pão,
Vi kreskigas herbon por la bruto, Kaj verdaĵon, kiu servas al la homo, Por elirigi panon el la tero.
15 E o vinho, que alegra o coração do homem, [e] faz o rosto brilhar o rosto com o azeite; com o pão, que fortalece o coração do homem.
Kaj la vino gajigas la koron de la homo, La vizaĝo brilas de la oleo, Kaj la pano fortikigas la koron de la homo.
16 As árvores do SENHOR são fartamente [nutridas], os cedros do Líbano, que ele plantou.
Satiĝas la arboj de la Eternulo, La cedroj de Lebanon, kiujn Li plantis;
17 Onde as aves fazem ninhos, e os pinheiros são as casas para as cegonhas.
Kaj tie nestas birdoj; Cikonio havas sian loĝejon sur abioj;
18 Os altos montes são para as cabras selvagens; as rochas, refúgio para os coelhos.
La altaj montoj estas por la ibeksoj, La rokoj estas rifuĝejo por la hirakoj.
19 Ele fez a lua para [marcar] os tempos, e o sol sobre seu poente.
Li aranĝis la lunon laŭ la partoj de tempo; La suno scias sian subiron.
20 Ele dá ordens à escuridão, e faz haver noite, quando saem todos os animais do mato.
Vi sendas mallumon, kaj fariĝas nokto, Dum kiu vagas ĉiuj arbaraj bestoj;
21 Os filhos dos leões, rugindo pela presa, e para buscar de Deus sua comida.
La leonidoj krias pri rabakiro, Por peti de Dio sian manĝaĵon.
22 Quando o sol volta a brilhar, [logo] se recolhem, e vão se deitar em suas tocas.
Kiam leviĝas la suno, Ili sin kaŝas kaj kuŝiĝas en siaj loĝejoj.
23 Então o homem sai para seu trabalho e sua obra até o entardecer.
Eliras homo por sia okupiĝo, Por sia laboro ĝis la vespero.
24 Como são muitas as suas obras, SENHOR! Tu fizeste todas com sabedoria; a terra está cheia de teus bens.
Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Ĉion Vi faris kun saĝo; La tero estas plena de Viaj faritaĵoj.
25 Este grande e vasto mar, nele há inúmeros seres, animais pequenos e grandes.
Jen la maro, granda kaj vasta: Tie estas rampaĵoj sennombraj, Bestoj malgrandaj kaj grandaj;
26 Por ali andam os navios e o Leviatã que formastes, para que te alegrasses nele.
Tie iras ŝipoj; Tie estas la levjatano, kiun Vi kreis, ke ĝi tie ludu.
27 Todos eles aguardam por ti, que [lhes] dês seu alimento a seu tempo [devido].
Ĉiuj ili atendas de Vi, Ke Vi donu al ili manĝon en ĝia tempo.
28 O que tu dás, eles recolhem; tu abres tua mão, [e] eles se fartam de coisas boas.
Vi donas al ili, ili kolektas; Vi malfermas Vian manon, kaj ili satiĝas de bonaĵo.
29 [Quando] tu escondes teu rosto, eles ficam perturbados; [quando] tu tiras o fôlego deles, [logo] eles morrem, e voltam ao seu pó.
Vi kaŝas Vian vizaĝon, tiam ili ektimas; Vi forprenas ilian spiriton, Tiam ili mortas kaj revenas al sia polvo.
30 Tu envias o teu fôlego, e logo são criados; e [assim] tu renovas a face da terra.
Vi sendas Vian spiriton, tiam ili kreiĝas; Kaj Vi renovigas la vizaĝon de la tero.
31 A glória do SENHOR será para sempre; alegre-se o SENHOR em suas obras.
Gloro al la Eternulo estu eterne; La Eternulo ĝoju pri Siaj faritaĵoj.
32 [Quando] ele olha para a terra, [logo] ela treme; [quando] ele toca nos montes, eles soltam fumaça.
Li ekrigardas la teron, kaj ĝi tremas; Li ektuŝas la montojn, kaj ili fumiĝas.
33 Cantarei ao SENHOR em [toda] a minha vida; tocarei música ao meu Deus enquanto eu existir.
Mi kantados al la Eternulo, dum mi vivos; Mi muzikados al mia Dio, dum mi estos.
34 Meus pensamentos lhe serão agradáveis; eu me alegrarei no SENHOR.
Agrabla estu al Li mia meditado; Mi ĝojos pri la Eternulo.
35 Os pecadores serão consumidos da terra, e os maus não existirão mais. Bendizei, ó minha alma, ao SENHOR! Aleluia!
Malaperu pekuloj de sur la tero, Kaj malvirtuloj ne plu ekzistu. Benu, ho mia animo, la Eternulon. Haleluja!
