< Provérbios 8 >

1 Por acaso a sabedoria não clama, e a inteligência não solta sua voz?
Eikö viisaus huuda, ja toimi julista ääntänsä?
2 Nos lugares mais altos, junto ao caminho, nas encruzilhadas das veredas, ela se põe.
Korkialla paikalla seisoo hän, teiden ja kujain vieressä.
3 Ao lado das portas, à entrada da cidade; na entrada dos portões, ela grita:
Porteilla, kaupungin ovilla, joista sisälle käydään, hän huutaa:
4 Varões, eu vos clamo; [dirijo] minha voz aos filhos dos homens.
Te miehet! minä huudan teitä, ja minun ääneni on teidän tykönne, te ihmisten lapset;
5 Vós que sois ingênuos, entendei a prudência; e vós que sois loucos, entendei [de] coração.
Ymmärtäkäät te tyhmät viisautta, ja te houkkiot pankaat sydämiinne.
6 Ouvi, porque falarei coisas nobres; e abro meus lábios para a justiça.
Kuulkaat, sillä minä puhun sitä, mikä korkia on, opetan sitä, mikä oikia on.
7 Porque minha boca declarará a verdade; e meus lábios abominam a maldade.
Sillä minun suuni puhuu totuutta, ja minun huuleni vihaa jamalatointa.
8 Todas as coisas que digo com minha boca são justas; não há nelas coisa alguma [que seja] distorcida ou perversa.
Kaikki minun puheeni ovat oikiat: ei ole siinä mitään petosta eli vääryyttä.
9 Todas elas são corretas para aquele que as entende; e justas para os que encontram conhecimento.
Ne kaikki ovat selkiät niille, jotka niitä ymmärtävät, ja oikiat niille, jotka taidon löytävät.
10 Aceitai minha correção, e não prata; e o conhecimento mais que o ouro fino escolhido.
Ottakaat minun kuritukseni ennenkuin hopia, ja pitäkäät korkiampana minun oppini kuin kallein kulta.
11 Porque a sabedoria é melhor do que rubis; e todas as coisas desejáveis nem sequer podem ser comparadas a ela.
Sillä viisaus on parempi kuin päärlyt, ja kaikki, mitä ihminen itsellensä toivottaa, ei ole hänen vertaisensa.
12 Eu, a Sabedoria, moro com a Prudência; e tenho o conhecimento do conselho.
Minä viisaus asun toimen tykönä, ja minä taidan antaa hyvän neuvon.
13 O temor ao SENHOR é odiar o mal: a soberba e a arrogância, o mal caminho e a boca perversa, eu [os] odeio.
Se on Herran pelko: vihata pahaa, ylpeyttä, tuimuutta ja pahoja teitä; sentähden vihaan minä petollista suuta.
14 A mim pertence o conselho e a verdadeira sabedoria; eu [tenho] prudência e poder.
Minun on neuvo ja voima, minun on toimi ja väkevyys.
15 Por meio de mim os reis governam, e os príncipes decretam justiça.
Minun kauttani kuninkaat hallitsevat, ja neuvonantajat oikeutta saattavat;
16 Por meio de mim os governantes dominam; e autoridades, todos os juízes justos.
Minun kauttani päämiehet vallitsevat, valtamiehet ja kaikki maan tuomarit.
17 Eu amo os que me amam; e os que me buscam intensamente me acharão.
Minä rakastan niitä, jotka minua rakastavat, jotka varhain minua etsivät, ne löytävät minun.
18 Bens e honra estão comigo; [assim como] a riqueza duradoura e a justiça.
Rikkaus ja kunnia on minun tykönäni, pysyväinen tavara ja vanhurskaus.
19 Meu fruto é melhor que o ouro, melhor que o ouro refinado; e meus produtos melhores que a prata escolhida.
Minun hedelmäni on parempi kuin kulta ja rikkain kulta, ja minun tuloni parempi kuin valittu hopia.
20 Eu faço andar pelo caminho da justiça, no meio das veredas do juízo;
Minä vaellan vanhurskaudentietä ja oikeuden askeleilla,
21 Para eu dar herança aos que me amam, e encher seus tesouros.
Että minä pysyväisen perinnön saattaisin niille, jotka minua rakastavat, ja täyttäisin heidän tavaransa.
22 O SENHOR me adquiriu no princípio de seu caminho; desde antes de suas obras antigas.
Minä olen ollut Herran oma hänen teidensä alussa: ennenkuin mitään tehty oli, olin minä.
23 Desde a eternidade eu fui ungida; desde o princípio; desde antes do surgimento da terra.
Jo ijankaikkisuudesta olen minä asetettu, alussa, ennenkuin maa oli.
24 Quando ainda não havia abismos, eu fui gerada; quando ainda não havia fontes providas de muitas águas.
Kuin ei syvyys vielä ollut, silloin minä olin jo syntynyt, kuin ei lähteet vielä vettä kuohuneet.
25 Antes que os montes fossem firmados; antes dos morros, eu fui gerada.
Ennen kuin vuoret olivat perustetut, ja kukkulat valmistetut, olen minä syntynyt;
26 Quando ele ainda não tinha feito a terra, nem os campos; nem o princípio da poeira do mundo.
Ei hän ollut vielä maata luonut, ja mitä sen päällä on, eikä maan piirin vuoria.
27 Quando preparava os céus, ali eu estava; quando ele desenhava ao redor da face do abismo.
Kuin hän valmisti taivaan, olin minä siellä, kuin hän syvyyden visusti mittasi.
28 Quando firmava as nuvens de cima, quando fortificava as fontes do abismo.
Kuin hän pilvet rakensi ylhäällä, ja sääsi syvyyden lähteet;
29 Quando colocava ao mar o seu limite, para que as águas não ultrapassassem seu mandado; quando estabelecia os fundamentos da terra.
Kuin hän meren ääret määräsi, ja vetten eteen asetti määrän, ettei he astuisi rantansa ylitse; kuin hän maan perustukset laski,
30 Então eu estava com ele como um pupilo; e eu era seu agrado a cada dia, alegrando perante ele em todo tempo.
Silloin minä hänen kanssansa vaikutin, ja iloitsin joka päivä, ja leikitsin hänen hänen edessänsä joka aika;
31 Alegrando na habitação de sua terra; e [concedendo] meus agrados aos filhos dos homens.
Ja leikitsin maan piirin päällä; ja minun iloni on olla ihmisten lasten kanssa.
32 Portanto agora, filhos, ouvi-me; porque bem-aventurados serão [os que] guardarem meus caminhos.
Niin kuulkaat siis minua, te lapset: autuaat ovat ne, jotka minun tieni pitävät.
33 Ouvi a correção, e sede sábios; e não a rejeiteis.
Kuulkaat kuritusta, olkaat viisaat, ja älkäät hyljätkö sitä.
34 Bem-aventurado [é] o homem que me ouve; que vigia em minhas portas diariamente, que guarda as ombreiras de minhas entradas.
Autuas on se ihminen, joka minua kuulee, joka minun ovellani valvoo joka päivä, ja vartioitsee minun pihtipielissäni.
35 Porque aquele que me encontrar, encontrará a vida; e obterá o favor do SENHOR.
Sillä joka minun löytää, hän elämän löytää, ja on Herralle otollinen;
36 Mas aquele que pecar contra mim fará violência à sua [própria] alma; todos os que me odeiam amam a morte.
Mutta, joka minua vastaan syntiä tekee, hän vahingoitsee sielunsa: jokainen joka minua vihaa, hän rakastaa kuolemaa.

< Provérbios 8 >