Provérbios 7
1 Filho meu, guarda minhas palavras; e deposita em ti meus mandamentos.
Mia filo! konservu miajn vortojn, Kaj gardu ĉe vi miajn moralordonojn.
2 Guarda meus mandamentos, e vive; e minha lei, como as pupilas de teus olhos.
Konservu miajn moralordonojn, kaj vivu; Kaj mian instruon, kiel la pupilon de viaj okuloj.
3 Ata-os aos teus dedos; escreve-os na tábua do teu coração.
Ligu ilin al viaj fingroj; Skribu ilin sur la tabelo de via koro.
4 Dize à sabedoria: Tu és minha irmã; E à prudência chama de parente.
Diru al la saĝo: Vi estas mia fratino; Kaj la prudenton nomu mia parencino;
5 Para que te guardem da mulher alheia, da estranha, [que] lisonjeia com suas palavras.
Por ke vi estu gardata kontraŭ fremda edzino, Kontraŭ fremdulino, kies paroloj estas glataj.
6 Porque da janela de minha casa, pelas minhas grades eu olhei;
Ĉar mi rigardis tra fenestro de mia domo, Tra mia krado;
7 E vi entre os simples, prestei atenção entre os jovens, um rapaz que tinha falta de juízo;
Kaj mi vidis inter la naivuloj, Mi rimarkis inter la nematuruloj junulon senprudentan,
8 Que estava passando pela rua junto a sua esquina, e seguia o caminho da casa dela;
Kiu pasis sur la placo preter ŝia angulo, Kaj iris la vojon al ŝia domo,
9 No crepúsculo, ao entardecer do dia, no escurecer da noite e nas trevas.
En krepusko, en vespero de tago, Kiam fariĝis nokto kaj mallumo.
10 E eis que uma mulher lhe [saiu] ao encontro, com roupas de prostituta, e astuta de coração.
Kaj jen renkonte al li iras virino En ornamo de publikulino, ruzema je la koro.
11 Esta era barulhenta e insubordinada; os pés dela não paravam em sua casa.
Bruema kaj vagema; Ŝiaj piedoj ne loĝas en ŝia domo.
12 De tempos em tempos ela fica fora [de casa], nas ruas, espreitando em todos os cantos.
Jen ŝi estas sur la strato, jen sur la placoj, Kaj apud ĉiu angulo ŝi embuskas.
13 Então ela o pegou, e o beijou; e com atrevimento em seu rosto, disse-lhe:
Kaj ŝi kaptis lin, kaj kisis lin Kun senhonta vizaĝo, kaj diris al li:
14 Sacrifícios pacíficos tenho comigo; hoje paguei meus votos.
Mi devis alporti dankan oferdonon; Hodiaŭ mi plenumis mian solenan promeson.
15 Por isso saí para te encontrar; para buscar apressadamente a tua face, e te achei.
Tial mi eliris al vi renkonte, Por serĉi vian vizaĝon, kaj mi vin trovis.
16 Já preparei minha cama com cobertas; com tecidos de linho fino do Egito.
Mi bele kovris mian liton Per multkoloraj teksaĵoj el Egiptujo.
17 Já perfumei meu leito com mirra, aloés e canela.
Mi parfumis mian kuŝejon Per mirho, aloo, kaj cinamo.
18 Vem [comigo]; iremos nos embebedar de paixões até a manhã, e nos alegraremos de amores.
Venu, ni ĝuu sufiĉe volupton ĝis la mateno, Ni plezuriĝu per la amo.
19 Porque [meu] marido não está em casa; ele viajou para longe.
Ĉar mia edzo ne estas hejme, Li iris en malproksiman vojon;
20 Ele tomou uma bolsa de dinheiro em sua mão; [e só] volta para casa no dia determinado.
La sakon kun mono li prenis kun si; Li revenos hejmen je la plenluno.
21 Ela o convenceu com suas muitas palavras sedutoras; com a lisonja de seus lábios ela o persuadiu.
Ŝi forlogis lin per sia multeparolado, Per sia glata buŝo ŝi lin entiris.
22 Ele foi logo após ela, como o boi vai ao matadouro; e como o louco ao castigo das prisões.
Li tuj iras post ŝi, Kiel bovo iras al la buĉo Kaj kiel katenita malsaĝulo al la puno;
23 Até que uma flecha atravesse seu fígado; como a ave que se apressa para a armadilha, e não sabe que está [armada] contra sua vida.
Ĝis sago fendas al li la hepaton; Kiel birdo rapidas al la kaptilo, Kaj ne scias, ke ĝi pereigas sian vivon.
24 Agora pois, filhos, escutai-me; e prestai atenção às palavras de minha boca.
Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Atentu la vortojn de mia buŝo.
25 Que teu coração não se desvie para os caminhos dela, e não andes perdido pelas veredas dela.
Via koro ne flankiĝu al ŝia vojo, Ne eraru sur ŝia irejo;
26 Porque ela derrubou muitos feridos; e são muitíssimos os que por ela foram mortos.
Ĉar multajn ŝi vundis kaj faligis, Kaj multegaj estas ŝiaj mortigitoj.
