Salmos 109

1 Ó Deus do meu louvor, não te cales,

Боже, хвалы моея не премолчи:

2 Pois a bocca do impio e a bocca do enganador estão abertas contra mim: teem fallado contra mim com uma lingua mentirosa.

яко уста грешнича и уста льстиваго на мя отверзошася, глаголаша на мя языком льстивым,

3 Elles me cercaram com palavras odiosas, e pelejaram contra mim sem causa.

и словесы ненавистными обыдоша мя, и брашася со мною туне.

4 Em recompensa do meu amor são meus adversarios: mas eu faço oração.

Вместо еже любити мя, оболгаху мя, аз же моляхся:

5 E me deram mal pelo bem, e odio pelo meu amor.

и положиша на мя злая за благая, и ненависть за возлюбление мое.

6 Põe sobre elle um impio, e Satanaz esteja á sua direita.

Постави на него грешника, и диавол да станет одесную его:

7 Quando fôr julgado, saia condemnado; e a sua oração se lhe torne em peccado.

внегда судитися ему, да изыдет осужден, и молитва его да будет в грех.

8 Sejam poucos os seus dias, e outro tome o seu officio.

Да будут дние его мали, и епископство его да приимет ин:

9 Sejam orphãos os seus filhos, e viuva sua mulher.

да будут сынове его сири, и жена его вдова:

10 Sejam vagabundos e pedintes os seus filhos, e busquem o pão dos seus logares desolados.

движущеся да преселятся сынове его и воспросят, да изгнани будут из домов своих.

11 Lance o credor a mão a tudo quanto tenha, e despojem os estranhos o seu trabalho.

Да взыщет заимодавец вся, елика суть его: и да восхитят чуждии труды его.

12 Não haja ninguem que se compadeça d'elle, nem haja quem favoreça os seus orphãos.

Да не будет ему заступника, ниже да будет ущедряяй сироты его:

13 Desappareça a sua posteridade, o seu nome seja apagado na seguinte geração.

да будут чада его в погубление, в роде единем да потребится имя его.

14 Esteja na memoria do Senhor a iniquidade de seus paes, e não se apague o peccado de sua mãe.

Да воспомянется беззаконие отец его пред Господем, и грех матере его да не очистится:

15 Antes estejam sempre perante o Senhor, para que faça desapparecer a sua memoria da terra.

да будут пред Господем выну, и да потребится от земли память их:

16 Porquanto não se lembrou de fazer misericordia; antes perseguiu ao varão afflicto e ao necessitado, para que podesse até matar o quebrantado de coração.

занеже не помяну сотворити милость, и погна человека нища и убога, и умилена сердцем умертвити.

17 Visto que amou a maldição, ella lhe sobrevenha, e assim como não desejou a benção, ella se affaste d'elle.

И возлюби клятву, и приидет ему: и не восхоте благословения, и удалится от него.

18 Assim como se vestiu de maldição, como d'um vestido, assim penetre ella nas suas entranhas como agua, e em seus ossos como azeite.

И облечеся в клятву яко в ризу, и вниде яко вода во утробу его и яко елей в кости его:

19 Seja para elle como o vestido que o cobre, e como cinto que o cinja sempre.

да будет ему яко риза, в нюже облачится, и яко пояс, имже выну опоясуется.

20 Seja este o galardão dos meus contrarios, da parte do Senhor, e dos que fallam mal contra a minha alma.

Сие дело оболгающих мя у Господа и глаголющих лукавая на душу мою.

21 Mas tu, Deus Senhor, trata comigo por amor do teu nome, porque a tua misericordia é boa; livra-me,

И Ты, Господи, Господи, сотвори со мною имене ради Твоего, яко блага милость Твоя:

22 Pois estou afflicto e necessitado, e o meu coração está ferido dentro de mim.

избави мя, яко нищь и убог есмь аз, и сердце мое смятеся внутрь мене.

23 Vou-me como a sombra que declina; sou sacudido como o gafanhoto.

Яко сень, внегда уклонитися ей, отяхся: стрясохся яко прузи.

24 De jejuar estão enfraquecidos os meus joelhos, e a minha carne emmagrece.

Колена моя изнемогоста от поста, и плоть моя изменися елеа ради.

25 E ainda lhes sou opprobrio; quando me contemplam, movem as cabeças.

И аз бых поношение им: видеша мя, покиваша главами своими.

26 Ajuda-me, Senhor Deus meu, salva-me segundo a tua misericordia.

Помози ми, Господи Боже мой, и спаси мя по милости Твоей:

27 Para que saibam que esta é a tua mão, e que tu, Senhor, o fizeste.

и да разумеют, яко рука Твоя сия, и Ты, Господи, сотворил еси ю.

28 Amaldiçoem elles, mas abençoa tu: quando se levantarem fiquem confundidos; e alegre-se o teu servo.

Прокленут тии, и Ты благословиши: востающии на мя да постыдятся, раб же Твой возвеселится.

29 Vistam-se os meus adversarios de vergonha, e cubram-se com a sua propria confusão como com uma capa.

Да облекутся оболгающии мя в срамоту и одеждутся яко одеждою студом своим.

30 Louvarei grandemente ao Senhor com a minha bocca: louval-o-hei entre a multidão.

Исповемся Господеви зело усты моими и посреде многих восхвалю Его:

31 Pois se porá á mão direita do pobre, para o livrar dos que condemnam a sua alma.

яко преста одесную убогаго, еже спасти от гонящих душу мою.