Psalmów 95

1 Chodźcie, śpiewajmy PANU, wykrzykujmy [radośnie] skale naszego zbawienia.

Ku zo, bari mu rera don farin ciki ga Ubangiji; bari mu yi sowa da ƙarfi ga Dutsen cetonmu.

2 Przyjdźmy przed jego oblicze z chwałą, [radośnie] śpiewajmy mu psalmy.

Bari mu zo gabansa da godiya mu rera gare shi da kiɗi da waƙa.

3 PAN bowiem [jest] wielkim Bogiem i wielkim Królem nad wszystkimi bogami.

Gama Ubangiji Allah mai girma ne, babban Sarki a bisa dukan alloli.

4 W jego rękach [są] głębiny ziemi i jego [są] szczyty gór.

A hannunsa ne zurfafan duniya suke, ƙwanƙolin dutse kuma nasa ne.

5 Jego jest morze, bo on je uczynił, i jego ręce ukształtowały suchy ląd.

Teku nasa ne, gama shi ne ya yi shi, da hannuwansa kuma ya yi busasshiyar ƙasa.

6 Chodźcie, oddajmy pokłon i padajmy przed nim; klęknijmy przed PANEM, naszym Stwórcą.

Ku zo, bari mu rusuna mu yi sujada, bari mu durƙusa a gaban Ubangiji Mahaliccinmu;

7 On bowiem jest naszym Bogiem, a my ludem jego pastwiska i owcami jego rąk. Dzisiaj, jeśli jego głos usłyszycie;

gama shi ne Allahnmu mu mutanen makiyayansa ne, garke kuwa a ƙarƙashin kulawarsa. Yau, in kuka ji muryarsa,

8 Nie zatwardzajcie waszych serc jak w Meriba, jak w czasie kuszenia na pustyni;

“Kada ku taurare zukatanku kamar yadda kuka yi a Meriba, kamar yadda kuka yi a wancan rana a Massa a hamada,

9 Kiedy mnie wystawiali na próbę wasi ojcowie, doświadczali mnie i widzieli moje dzieła.

inda kakanninku suka gwada suka kuma jarraba ni, ko da yake sun ga abin da na yi.

10 Przez czterdzieści lat czułem odrazę do [tego] pokolenia i powiedziałem: Ten lud błądzi sercem i nie poznał moich dróg;

Shekara arba’in na yi fushi da wancan tsara; na ce, ‘Su mutane ne waɗanda zukatansu suka kauce, kuma ba su san hanyoyina ba.’

11 Przysiągłem im w gniewie, że nie wejdą do mego odpoczynku.

Saboda haka na yi rantsuwa cikin fushina, ‘Ba za su taɓa shiga hutuna ba.’”