< Przysłów 1 >

1 Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla Izraela;
Karin maganar Solomon ɗan Dawuda, sarkin Isra’ila.
2 Do poznania mądrości i karności, do zrozumienia słów roztropnych;
Ga karin magana da za su taimake ka don samun hikima da horo; don ganewa kalmomi masu zurfi;
3 Do zdobycia pouczenia w mądrości, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
don neman rayuwa ta horo da kuma ta hankali, kana yin abin da yake daidai, mai adalci da kuma wanda ya dace;
4 Do udzielenia prostym rozwagi, a młodemu – wiedzy i roztropności.
don sa marar azanci yă yi hankali, yă sa matasa su sani, su kuma iya rarrabewa,
5 Mądry posłucha i przybędzie mu wiedzy, a rozumny nabędzie rad;
bari masu hikima su saurara, su kuma ƙara ga saninsu, bari masu tunani kuma su sami jagora,
6 Aby rozumieć przysłowia i [ich] wykładnię, słowa mądrych i ich zagadki.
don su fahimci karin magana da kuma misalai, kalmomi da kuma kacici-kacici masu hikima.
7 Bojaźń PANA jest początkiem wiedzy, ale głupcy gardzą mądrością i karnością.
Tsoron Ubangiji shi ne masomin ilimi, amma wawaye sun rena hikima da horo.
8 Synu mój, słuchaj pouczenia swego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki;
Ɗana, ka saurari umarnin mahaifinka kada kuma ka ƙyale koyarwar mahaifiyarka.
9 Bo one będą wdzięczną ozdobą na twojej głowie i [kosztownym] łańcuchem na szyi.
Za su zama kayan ado don su inganta ka da kuma sarƙar wuya don su yi wa wuyanka ado.
10 Synu mój, jeśli grzesznicy cię namawiają, nie pozwalaj.
Ɗana, in masu zunubi sun jarabce ka, kada ka yarda.
11 Jeśli mówią: Chodź z nami, czyhajmy na krew, zaczajmy się na niewinnego bez powodu;
In suka ce, “Zo mu tafi; mu yi kwanton ɓauna, mu nemi wani mu kashe, mu fāɗa wa marasa laifi;
12 Pożremy ich żywcem jak grób, całych, jak zstępujących do dołu; (Sheol h7585)
mu haɗiye su da rai gaba ɗaya kamar kabari, kamar waɗanda suke gangarawa zuwa rami; (Sheol h7585)
13 Znajdziemy wszelkie kosztowności, napełnimy swoje domy łupem;
za mu sami dukiya masu daraja iri-iri, mu kuma cika gidajenmu da ganima;
14 Dziel z nami swój los; miejmy wszyscy jedną sakiewkę.
ka haɗa kai da mu, za mu kuwa raba abin da muka sato”
15 Synu mój, nie wyruszaj z nimi w drogę; powstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki.
ɗana, kada ka tafi tare da su, kada ka taka ƙafarka a hanyarsu;
16 Ich nogi bowiem biegną do zła i spieszą się do przelania krwi.
gama ƙafafunsu kan yi sauri ga yin zunubi, suna saurin yin kisankai.
17 Na próżno zastawia się sieci na oczach wszelkiego ptactwa.
Ba shi da amfani a kafa tarko a idanun dukan tsuntsaye!
18 Oni też czyhają na własną krew, czają się na własne życie.
Waɗannan irin mutane kansu suke kafa wa tarko; ba sa kama kome, sai rayukansu!
19 Takie są ścieżki każdego, który jest chciwy zysku; swojemu właścicielowi [taki zysk] odbiera życie.
Dukan waɗanda suke neman ribar da ba a samu a hanya mai kyau; ƙarshen wannan yakan ɗauke rayukansu.
20 Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.
Hikima tana kira da ƙarfi a kan titi, tana ɗaga muryarta a dandalin taron jama’a;
21 Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:
tana kira da ƙarfi a kan tituna masu surutu, tana yin jawabinta a hanyoyin shiga gari.
22 Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?
“Har yaushe ku da kuke marasa azanci za ku ci gaba a hanyoyinku marasa azanci? Har yaushe ku masu ba’a za ku yi ta murna cikin ba’arku wawaye kuma ku ƙi ilimi?
23 Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa.
Da a ce kun saurari tsawatata, da na faɗa muku dukan abin da yake zuciyata in kuma sanar da ku tunanina.
24 Ponieważ wołałam, a odmawialiście; wyciągałam rękę, a nikt nie zważał;
Amma da yake kun ƙi ni sa’ad da na yi kira ba kuma wanda ya saurara sa’ad da na miƙa hannuna,
25 Owszem, odrzuciliście całą moją radę i nie chcieliście [przyjąć] mojego upomnienia;
da yake kun ƙi dukan shawarata ba ku kuma yarda da tsawatata ba,
26 Dlatego będę się śmiać z waszego nieszczęścia, będę szydzić z was, gdy przyjdzie to, czego się boicie.
Zan yi muku dariya sa’ad da masifa ta same ku, zan yi muku ba’a sa’ad da bala’i ya same ku,
27 Gdy nadejdzie jak spustoszenie to, czego się boicie, i [gdy] wasze nieszczęście nadciągnie jak wicher, gdy nadejdzie na was ucisk i cierpienie;
sa’ad da bala’i ya sha kanku kamar hadiri, sa’ad da masifa ta share ku kamar guguwa, sa’ad damuwa da wahala suka mamaye ku.
28 Wtedy będą mnie wzywać, a nie wysłucham; będą mnie szukać pilnie, lecz mnie nie znajdą.
“Sa’an nan za su kira gare ni amma ba zan amsa ba; za su neme ni amma ba za su same ni ba.
29 Bo znienawidzili wiedzę i nie wybrali bojaźni PANA;
Da yake sun ƙi sani ba su kuwa zaɓi tsoron Ubangiji ba,
30 Ani nie chcieli mojej rady, [ale] gardzili każdym moim upomnieniem.
da yake ba su karɓi shawarata ba suka kuwa yi kunnen ƙashi ga tsawatata,
31 Dlatego spożyją owoc swoich dróg i będą nasyceni swymi radami.
za su sami sakayyar abubuwan da suka yi su kuma ƙoshi da sakayyar makircinsu.
32 Bo odstępstwo prostych zabije ich i szczęście głupich zgubi ich.
Gama rashin hankalin marasa azanci zai kashe su, rashin kulawar wawaye kuma zai hallaka su;
33 [Ale] kto mnie słucha, będzie mieszkać bezpiecznie i będzie wolny od strachu przed złem.
amma duk wanda ya saurare ni, zai zauna lafiya yă kuma kasance da rai kwance, ba tare da tsoron lahani ba.”

< Przysłów 1 >