Psalmów 38
1 Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.
A Psalm of David. A lament. Reprove me not, Lord, in your anger, and chasten me not in your wrath;
2 Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.
for your arrows have sunk into me, and your hand lies heavy upon me.
3 Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.
In my flesh is no soundness because of your anger, no health in my bones, because of my sin.
4 Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.
For that my guilt is gone over my head: it weighs like a burden too heavy for me.
5 Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.
My wounds stink and fester, for my foolishness I am tormented.
6 Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
Bent and bowed am I utterly, all the day going in mourning.
7 Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.
My loins are filled with burning, and in my flesh is no soundness.
8 Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.
I am utterly crushed and numb; I cry louder than lion roars.
9 Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.
Lord, you know all that I long for, my groans are not hidden from you.
10 Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.
My heart is throbbing, my strength has failed me. The light of my eyes – even it is gone from me.
11 Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.
My dear ones and friends keep aloof, and my neighbors stand afar off.
12 Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.
They who aim at my life lay their snares, they who seek my hurt speak of ruin, nursing treachery all the day long.
13 Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.
But I turn a deaf ear and hear not; like the dumb I open not my mouth.
14 I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.
I am like one without hearing, with no arguments in my mouth.
15 Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.
For my hope, O Lord, is in you. You will answer, O Lord my God,
16 Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.
when I utter the hope that those who made scorn of my tottering feet may not rejoice over me.
17 Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.
For I am ready to fall, my pain forsakes me never.
18 Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.
I acknowledge my guilt, I am anxious because of my sin:
19 Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.
My wanton assailants are strong, those who wrongfully hate me are many,
20 Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.
who render me evil for good, and oppose me, because I make good my goal.
21 Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.
Do not forsake me, O Lord; my God, be not far from me.
22 Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.
Hasten to help me, O Lord my savior.
