Psalmów 2

1 Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?

Eller némishqa chuqan salidu? Néme üchün xelqler bikardin-bikar suyiqest oylaydu?

2 Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:

Dunyadiki padishahlar sepke tizilip, Emeldarlar qara niyet eyliship, Perwerdigar we Uning Mesihi bilen qarshiliship: —

3 Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.

«Ularning cheklimilirini chörüwéteyli, Ularning asaretlirini buzup tashlayli!» — déyishidu.

4 Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.

Asmanda olturghuchi külidu, Reb ularni mazaq qilidu;

5 Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:

Hem achchiqida ulargha sözlep, Qehri bilen ularni wehimige sélip: —

6 Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.

«Özüm bolsam Zionda, yeni muqeddes téghimda, Özüm mesih qilghan padishahni tiklidim».

7 Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.

«Men [ershtiki] permanni jakarlaymenki, Perwerdigar manga: — «Sen Méning oghlum; Özüm séni bügünki künde tughuldurdum;

8 Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.

Mendin sora, Men sanga miras bolushqa ellerni, Teelluqung bolushqa yer yüzini chet-chetlirigiche bérimen;

9 Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.

Sen tömür tayaq bilen ularni bitchit qiliwétisen; Sapal chinini kukum-talqan qilghandek, sen ularni pare-pare qiliwétisen» — dédi».

10 Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!

Emdi, hey padishahlar, eqildar bolunglar! Jahandiki soraqchilar sawaq élinglar;

11 Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.

Perwerdigardin qorqush bilen uning xizmitide bolunglar; Titrek ichide xushallininglar!

12 Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.

Oghulning ghezipining qozghalmasliqi üchün, Uni söyünglar; Chünki uning ghezipi sella qaynisa, Yolunglardila halak bolisiler; Uninggha tayan’ghanlar neqeder bextliktur!