Psalmów 2
1 Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?
Why do the heathen rage, And the nations meditate a vain thing?
2 Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:
Why do the kings of the earth rise up, And the princes combine together, Against Jehovah, and against his anointed king?
3 Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.
“Let us break their bonds asunder; Let us cast away from us their fetters!”
4 Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.
He that sitteth in heaven will laugh; The Lord will have them in derision.
5 Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:
Then shall he speak to them in his wrath, And confound them in his hot displeasure.
6 Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.
“I myself have anointed my king, Upon Zion, my holy hill!”
7 Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.
I will declare the decree of Jehovah: He hath said to me, “Thou art my son; This day I have begotten thee.
8 Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.
Ask of me, and I will give thee the nations for thine inheritance, And the ends of the earth for thy possession.
9 Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.
Thou shalt break them with a rod of iron; Thou shalt dash them in pieces like a potter's vessel.”
10 Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!
Be wise, therefore, O ye kings! Be admonished, ye rulers of the earth!
11 Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.
Be subject to Jehovah with awe, And fear with trembling!
12 Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.
Kiss the son, lest He be angry, and ye perish in your way; For soon shall his wrath be kindled. Happy are all they who seek refuge in him.
