< Psalmów 102 >

1 Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.
Addu’ar mutum mai shan wahala. Sa’ad da ya rasa ƙarfi ya kuma yi makoki a gaban Ubangiji. Ka ji addu’ata, ya Ubangiji; bari kukata ta neman taimako ta zo gare ka.
2 Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.
Kada ka ɓoye fuskarka daga gare ni sa’ad da nake cikin damuwa. Ka juye kunnenka gare ni; sa’ad da na yi kira, ka amsa mini da sauri.
3 Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.
Gama kwanakina sun ɓace kamar hayaƙi; ƙasusuwana suna ƙuna kamar jan wuta.
4 Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.
Zuciyata ta kamu da ciwo ta kuma bushe kamar ciyawa; na manta in ci abinci.
5 Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.
Saboda nishina mai ƙarfi na rame na bar ƙasusuwa kawai.
6 Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.
Ni kamar mujiyar jeji ne, kamar mujiya a kufai.
7 Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.
Na kwanta a faɗake; na zama kamar tsuntsun da yake shi kaɗai a kan rufin ɗaki.
8 Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.
Dukan yini abokan gābana suna tsokanata; waɗanda suke mini ba’a suna amfani da sunana yă zama abin la’ana.
9 Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;
Gama ina cin toka a matsayin abincina ina kuma gauraye abin sha nawa da hawaye
10 Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.
saboda fushinka mai girma, gama ka ɗaga ni sama ka yar a gefe.
11 Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.
Kwanakina suna kamar inuwar yamma; na bushe kamar ciyawa.
12 Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.
Amma kai, ya Ubangiji, kana zaune a kursiyinka har abada; sunan da ka yi zai dawwama a dukan zamanai.
13 Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.
Za ka tashi ka kuma ji tausayin Sihiyona, gama lokaci ne na nuna alheri gare ta; ƙayyadadden lokacin ya zo.
14 Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;
Gama duwatsunta suna da daraja ga bayinka; ƙurarta kawai kan sa su ji tausayi.
15 A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;
Al’ummai za su ji tsoron sunan Ubangiji, dukan sarakunan duniya za su girmama ɗaukakarka.
16 Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;
Gama Ubangiji zai sāke gina Sihiyona ya kuma bayyana a ɗaukakarsa.
17 Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.
Zai amsa addu’ar marasa ƙarfi; ba zai ƙyale roƙonsu ba.
18 Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.
Bari a rubuta wannan don tsara mai zuwa, cewa mutanen da ba a riga an halitta ba za su yabi Ubangiji,
19 Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;
“Ubangiji ya duba ƙasa daga wurinsa mai tsarki a bisa, daga sama ya hangi duniya,
20 Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;
don yă ji nishe-nishen’yan kurkuku yă kuma saki waɗanda aka yanke musu hukuncin mutuwa.”
21 Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;
Saboda haka za a furta sunan Ubangiji a Sihiyona yabonsa kuma a Urushalima
22 Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.
sa’ad da mutane da mulkoki suka tattaru don su yi wa Ubangiji sujada.
23 Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.
Cikin rayuwata, ya karye ƙarfina; ya gajartar da kwanakina.
24 Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.
Sai na ce, “Kada ka ɗauke ni a tsakiyar kwanakina, ya Allah; shekarunka suna bi cikin dukan zamanai.
25 Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.
A farkon fari ka kafa tushen duniya, sammai kuma aikin hannuwanka ne.
26 One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.
Za su hallaka, amma za ka ci gaba; duk za su tsufe kamar riga. Kamar riga za ka canja su za a kuwa zubar da su.
27 Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.
Amma kana nan yadda kake, kuma shekarunka ba za su taɓa ƙarewa ba.
28 Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.
’Ya’yan bayinka za su zauna a gabanka; zuriyarsu za su kahu a gabanka.”

< Psalmów 102 >