< Hioba 39 >

1 Czy znasz porę, kiedy rodzą górskie kozice? Czy wiesz, kiedy rodzą łanie?
Tiedätkös, koska metsävuohet poikivat, eli oletkos havainnut peurat käyvän tiineenä?
2 Czy możesz zliczyć miesiące, w których noszą [młode]? Czy znasz czas ich porodu?
Oletkos lukenut heidän kuukautensa, koska ne täydellänsä ovat? eli tiedätkös ajan, koska he poikivat?
3 Przykucają, rodzą swoje młode, pozbywają się ich z bólem;
He kumartavat heitänsä poikiessansa, ja ajavat sen pois, josta heillä kipu on.
4 Ich młode wzmacniają się, rosną wśród zboża, odchodzą i już do nich nie wracają.
Heidän poikansa vahvistuvat ja kasvavat jyvistä: ne menevät ulos, ja ei palaja heidän tykönsä.
5 Kto wypuścił dzikiego osła na wolność i kto rozwiązał jego pęta?
Kuka on metsä-aasin antanut niin vapaana käydä? kuka on metsä-aasin siteen päästänyt?
6 [Za] dom dałem mu pustynię, a [za] jego mieszkanie słone miejsca.
Jolle minä olen erämaan huoneeksi antanut ja korven asuinsiaksi.
7 On naśmiewa się ze zgiełku miejskiego i nie słucha głosu poganiacza.
Hän katsoo ylön kaupungin pauhinaa: vartian huutoa ei hän kuule.
8 Wypatruje w górach paszy i szuka wszelkiej zielonej trawy.
Hän katsoo vuorella laiduntansa, ja etsii kussa viheriäistä on.
9 Czy jednorożec zechce ci służyć albo nocować przy twoim żłobie?
Luuletkos yksisarvisen palvelevan sinuas, ja makaavan yötä sinun seimelläs?
10 Czy możesz powrozem zaprzęgać jednorożca do bruzdy? Czy będzie bronował doliny za tobą?
Taidatkos sitoa yksisarvisen vaolle köydellä, niin että hän kiskois ketoa laaksossa sinun perässäs?
11 Czy zaufasz mu, ponieważ jego siła jest wielka? Czy powierzysz mu swoją pracę?
Taidatkos sinus luottaa häneen, ehkä hän paljon voi, ja jättää työs hänen haltuunsa?
12 Czy zawierzysz mu, że zwiezie twoje ziarno i zgromadzi je w twoim spichlerzu?
Uskotkos hänen siemenes kotia tuovan, ja riihees kokoovan?
13 Czy [dałeś] pawiowi piękne skrzydła, a skrzydła i pióra strusiowi?
Ovatko riikinkukkoin sulat kauniimmat kuin nälkäkurjen sulat?
14 Składa swoje jaja na ziemię i ogrzewa je w prochu;
Joka munansa jättää maahan, ja antaa maan lämpimän hautoa niitä.
15 I zapomina, że noga może je rozgnieść lub dzikie zwierzę może zdeptać.
Hän unohtaa ne tallattavan, ja että peto kedolla ne rikkois.
16 Jest twardy [dla] swoich młodych, [jakby] nie [były] jego. Nie boi się, że jego trud jest próżny;
Hän on niin kova poikiansa vastaan, kuin ei ne hänen olisikaan: Ei hän tottele turhaan työtä tehdä.
17 Bo Bóg pozbawił go mądrości i nie udzielił mu rozumu.
Sillä Jumala on häneltä taidon ottanut pois, ja ei ole antanut hänelle ymmärrystä.
18 Kiedy jednak podnosi się wysoko, naśmiewa się z konia i z jego jeźdźca.
Kuin hän ylentää itsensä korkeuteen, nauraa hän hevosta ja miestä.
19 Czy możesz dać koniowi moc? Czy rżeniem ozdobiłeś jego szyję?
Taidatkos antaa hevoselle väen, eli taidatkos kaunistaa hänen kaulansa hirnumisella?
20 Czy przestraszysz go jak szarańczę? Parskanie jego nozdrzy [jest] straszne.
Taidatkos peljättää hänen niinkuin heinäsirkan? peljättävä on hänen sieramiensa päristys.
21 Grzebie [kopytem] w ziemi i cieszy się [swą] siłą, biegnie przeciwko uzbrojonym.
Hän kaivaa maata kavioillansa, on riemuinen väkevyydessänsä, ja menee sota-aseita vastaan.
22 Drwi sobie z lęku i nie boi się, i nie ustępuje przed ostrzem miecza.
Hän nauraa pelkoa ja ei hämmästy, eikä pakene miekkaa.
23 Kołczan na nim chrzęści, błyszczy oszczep i dzida.
Ehkä vielä viini kalisis häntä vastaan, ja keihäät ja kilvet välkkyisivät;
24 Z grzmotem i z gniewem pochłania ziemię i nie staje spokojnie na głos trąby.
Hän korskuu, pudistelee ja kaivaa maata, ja ei tottele vasikitorven helinää.
25 Na głos trąby mówi: Ha, ha; z daleka czuje bitwę, grom dowódców i okrzyk.
Kuin vaskitorvi heliästi soi, luihkaa hän: hui, ja haastaa sodan taampaa, niin myös päämiesten huudon ja riemun.
26 Czy dzięki twojemu rozumowi lata jastrząb [i] rozciąga swe skrzydła ku południu?
Lentääkö haukka sinun ymmärryksestäs, ja hajoittaa siipensä etelään käsin?
27 Czy na twój rozkaz orzeł wzbija się i zakłada swoje gniazdo wysoko?
Lentääkö kotka sinun kädestäs niin korkialle, että hän tekee pesänsä korkeuteen?
28 Mieszka na skale, przebywa na iglicach jak na zamku.
Hän asuu vuorilla ja yöttelee vuorten kukkuloilla ja vahvoissa paikoissa.
29 Stamtąd wypatruje [sobie] pokarmu, jego oczy widzą daleko.
Sieltä hän katsoo ruan perään, ja hänen silmänsä näkevät kauvas.
30 Jego młode też piją krew, a gdzie są zabici, tam jest on.
Hänen poikansa särpävät verta; ja kussa raato on, siellä myös hän on.

< Hioba 39 >