Hioba 20

1 Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:

Entonces Sofar naamatita tomó la palabra y dijo:

2 Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.

“Por eso mis pensamientos me sugieren una respuesta, y a eso me mueve mi interior.

3 Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:

He oído la reprensión con que me insultas, mas el espíritu que tengo me impulsa a responder según mi saber.

4 Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;

¿No sabes tú, que desde siempre, desde que hay hombre sobre la tierra,

5 Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?

el gozo de los malos es breve, y la alegría del impío un instante?

6 Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;

Aunque su arrogancia alcance hasta el cielo, y su cabeza toque las nubes,

7 [To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?

como su estiércol, para siempre perecerá; los que le vieron, dirán: «¿Dónde está?»

8 Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.

Como un sueño volará, y no lo hallarán; desaparecerá cual visión nocturna.

9 Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.

El ojo que le vio no le verá más, no verá otra vez su lugar.

10 Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.

Sus hijos andarán pidiendo el favor de los pobres, y sus manos restituirán su riqueza.

11 Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.

Sus huesos llenos aún de juvenil vigor, yacerán con él en el polvo.

12 A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;

Por dulce que sea el mal en su boca, y por más que lo oculte bajo su lengua,

13 Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;

si lo saborea y no lo suelta, si lo retiene en su paladar,

14 [To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.

su manjar se convierte en sus entrañas, hiel de áspid se volverá en su interior.

15 Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.

Se tragó riquezas, pero las vomitará; Dios se las arrancará de su vientre.

16 Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.

Chupará veneno de áspides, y la lengua de la víbora le matará.

17 Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.

Jamás verá los arroyos, los ríos, los torrentes de miel y de leche.

18 Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].

Devolverá lo que ganó, y no se lo tragará; será como riqueza prestada, en que no se puede gozar.

19 Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.

Por cuanto oprimió y desamparó al pobre, robó casas que no había edificado,

20 Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.

y no se hartó su vientre, por eso no salvará nada de lo que tanto le gusta.

21 Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.

Nada escapaba a su voracidad, por eso no durará su prosperidad.

22 Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.

En medio de toda su abundancia le sobrevendrá la estrechez; toda clase de penas le alcanzará.

23 Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.

Cuando se pone a llenarse el vientre, (Dios) le manda el furor de su ira, y hará llover sobre él su castigo.

24 [Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.

Si huye de las armas de hierro, le traspasará el arco de bronce.

25 Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.

Se saca (la flecha), y sale de su cuerpo, se la arranca de su hiel cual hierro resplandeciente, y vienen sobre él los terrores;

26 Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.

una noche oscura traga sus tesoros, le consumirá fuego no encendido (por hombre); devorará cuanto quedare en su tienda.

27 Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.

El cielo descubrirá su iniquidad, y la tierra se levantará contra él.

28 Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.

La riqueza de su casa desaparecerá, será desparramada en el día de Su ira.

29 Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.

Tal es la suerte que Dios al impío tiene reservada, y la herencia que Dios le ha asignado.”