Psalmów 88

1 Pieśń a psalm synów Korego przedniejszemu śpiewakowi na Machalat ku śpiewaniu, nauczający, (złożony)od Hemana Ezrahytczyka. Panie, Boże zbawienia mego! we dnie i w nocy wołam do ciebie.

Ein Lied, ein Psalm von den Korahiten; dem Musikmeister, nach (der Singweise = Melodie) »die Krankheit«; ein Lehrgedicht von Heman, dem Esrahiten. O HERR, du Gott meines Heils,

2 Niech przyjdzie przed oblicze twoje modlitwa moja; nakłoń ucha twego do wołania mego.

o laß mein Gebet vor dich kommen, neige dein Ohr meinem Flehen zu!

3 Bo nasycona jest utrapieniem dusza moja, a żywot mój przybliżył się aż do grobu. (Sheol h7585)

Denn meine Seele ist mit Leiden gesättigt, und mein Leben naht sich dem Totenreich. (Sheol h7585)

4 Poczytano mię między tych, którzy zstępują do dołu; byłem jako człowiek bez wszelakiej mocy.

Schon zählt man mich zu den ins Grab Gesunknen, ich bin wie ein Mann ohne Lebenskraft.

5 Policzony jestem między umarłymi; jestem jako pobici, leżący w grobie, na których więcej nie pamiętasz, którzy są od ręki twojej wytraceni.

Unter den Toten hab’ ich mein Lager gleichwie Erschlagne, die im Grabe liegen, deren du nicht mehr gedenkst: sie sind ja deiner Hand entrückt.

6 Spuściłeś mię w dół najgłębszy, do najciemniejszego i najgłębszego miejsca.

Du hast mich in die Grube der Unterwelt versetzt, in finstre Nacht, in die Tiefe;

7 Doległa mię zapalczywość twoja, a wszystkiemi nawałnościami twemi przytłoczyłeś mię. (Sela)

auf mir lastet schwer dein Grimm, und mit all deinen Wogen drückst du mich nieder. (SELA)

8 Dalekoś oddalił znajomych moich odemnie, którymeś mię bardzo obrzydził, a takiem zawarty, że mi nie lza wynijść.

Meine Bekannten hast du mir entfremdet, hast mich ihnen zum Abscheu gemacht; eingeschlossen bin ich und kann nicht hinaus:

9 Oko moje zemdlało od utrapienia mego; wzywam cię, Panie! na każdy dzień, wyciągając do ciebie ręce moje.

mein Auge erlischt vor Elend. Ich rufe zu dir, o HERR, jeden Tag, ich breite zu dir meine Hände aus:

10 Izali przed umarłymi cuda czynić będziesz? izali umarli powstaną, aby cię wysławiali? (Sela)

»Kannst an den Toten du Wunder tun, oder werden Schatten aufstehn, um dich zu preisen? (SELA)

11 Izali opowiadane będzie w grobie miłosierdzie twoje? a prawda twoja w zginieniu?

Wird man im Grabe von deiner Gnade erzählen, von deiner Treue im Abgrund?

12 Izali poznają w ciemnościach cuda twoje? a sprawiedliwość twoję w ziemi zapamiętania?

Verkündet man dein Wunderwalten in der Finsternis und deine Gerechtigkeit im Lande des Vergessens?«

13 Lecz ja, Panie! do ciebie wołam, a z poranku uprzedza cię modlitwa moja.

Ich dagegen rufe laut zu dir, o HERR, schon am Morgen tritt mein Gebet vor dich:

14 Przeczże, o Panie! odrzucasz duszę moję, a zakrywasz oblicze twoje przedemną?

»Warum, o HERR, verwirfst du mich, verbirgst du dein Antlitz vor mir?«

15 Jamci utrapiony, i prawie już umierający od gwałtu; ponoszę strachy twoje, i trwożę sobą.

Elend bin ich und siech von Jugend auf, ich trage deine Schrecken und verzweifle.

16 Powstał przeciwko mnie srogi gniew twój, a strachy twoje wytraciły mię.

Deine Zornesgluten sind über mich hingegangen, deine Schrecknisse haben mich vernichtet;

17 Ogarniają mię jako woda przez cały dzień; otaczają mię gromadno.

sie umgeben mich immerdar wie Wasserfluten, umringen mich allzumal.

18 Oddaliłeś odemnie przyjaciela i towarzysza, a znajomym moim jestem jako w ciemności.

Freunde und Gefährten hast du mir entfremdet: nur die Finsternis ist mir vertraut (geblieben).