Psalmów 77
1 Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.
For the end, for Idithun, a Psalm of Asaph. I cried to the Lord with my voice, yes, my voice [was addressed] to God; and he gave heed to me.
2 W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.
In the day of mine affliction I earnestly sought the Lord; [even] with my hands by night before him, and I was not deceived; my soul refused to be comforted.
3 Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)
I remembered God, and rejoiced; I poured out my complaint, and my soul fainted. (Pause)
4 Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.
All mine enemies set a watch [against me]: I was troubled, and spoke not.
5 Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.
I considered the days of old, and remembered ancient years.
6 Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:
And I meditated; I communed with my heart by night, and diligently searched my spirit, [saying],
7 Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?
Will the Lord cast off for ever? and will he be well pleased no more?
8 Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?
Will he cut off his mercy for ever, even for ever and ever?
9 Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)
Will God forget to pity? or will he shut up his compassions in his wrath? (Pause)
10 I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.
And I said, Now I have begun; this is the change of the right hand of the Most High.
11 Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.
I remembered the works of the Lord; for I will remember your wonders from the beginning.
12 I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:
And I will meditate on all your works, and will consider your doings.
13 Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?
O God, your way is in the sanctuary; who is a great God as our God?
14 Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.
You are the God that do wonders; you have made known your power amongst the nations.
15 Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)
You have with your arm redeemed your people, the sons of Jacob and Joseph. (Pause)
16 Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.
The waters saw you, O God, the waters saw you, and feared; and the depths were troubled.
17 Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.
[There was] an abundant sound of waters: the clouds uttered a voice; for your arrows went abroad.
18 Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.
The voice of your thunder was abroad, and around your lightnings appeared to the world; the earth trembled a quaked.
19 Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.
Your way is in the sea, and your paths in many waters, and your footsteps can’t be known.
20 Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.
You did guide your people as sheep by the hand of Moses and Aaron.
