Psalmów 47

1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego pieśń. Wszystkie narody klaskajcie rękoma, wykrzykajcie Bogu głosem wesela.

Przewodnikowi chóru. Psalm dla synów Korego. Klaszczcie w dłonie, wszystkie narody, wykrzykujcie Bogu radosnym głosem.

2 Albowiem Pan najwyższy, straszny, jest królem wielkim nad wszystką ziemią.

Gdyż PAN Najwyższy budzi grozę, [jest] wielkim Królem nad całą ziemią.

3 Podbija ludzi pod moc naszę, a narody pod nogi nasze.

Podda nam ludzi i narody pod nasze stopy.

4 Obrał nam za dziedzictwo nasze chwałę Jakóba, którego umiłował. (Sela)

Wybrał nam nasze dziedzictwo, chlubę Jakuba, którego umiłował. (Sela)

5 Wstąpił Bóg z krzykiem; Pan wstąpił z głosem trąby.

Wstąpił Bóg wśród okrzyków, PAN przy dźwięku trąby.

6 Śpiewajcież Bogu, śpiewajcie; śpiewajcież królowi naszemu, śpiewajcie.

Śpiewajcie Bogu, śpiewajcie; śpiewajcie naszemu Królowi, śpiewajcie.

7 Albowiem Bóg królem wszystkiej ziemi; śpiewajcież rozumnie.

Bóg bowiem [jest] Królem całej ziemi, śpiewajcie pieśni pouczające.

8 Króluje Bóg nad narodami; Bóg siedzi na świętej stolicy swojej.

Bóg króluje nad narodami, Bóg zasiada na swym świętym tronie.

9 Książęta narodów przyłączyli się do ludu Boga Abrahamowego; albowiem Boże są tarcze ziemskie; skąd on zacnie jest wywyższony.

Władcy narodów zebrali się z ludem Boga Abrahama, bo do Boga [należą] tarcze ziemi; on jest wielce wywyższony.