Psalmów 104
1 Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.
Pujilah TUHAN, hai jiwaku! Betapa agung Engkau, ya TUHAN Allahku! Engkau berpakaian kemegahan dan kemuliaan,
2 Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
dan berselubung cahaya. Engkau membentangkan langit seperti kemah,
3 Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;
dan membangun Rumah-Mu di atas air di langit. Awan-awan Kaujadikan kereta-Mu, Engkau mengendarai sayap angin.
4 Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.
Angin Kaujadikan utusan-Mu, dan kilat pelayan-Mu.
5 Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
Dengan kukuh bumi Kaupasang pada alasnya, sehingga tak akan goyang untuk selamanya.
6 Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
Engkau menyelubunginya dengan samudra raya, airnya menggenangi puncak-puncak pegunungan.
7 Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
Waktu Kauhardik, air itu mengalir, mengalir dengan deras karena gemuruh suara-Mu.
8 Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
Air mengalir melalui gunung-gunung ke dalam lembah, ke tempat yang Kausediakan baginya.
9 Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
Kautentukan batas-batas yang tak boleh ia lalui, supaya jangan kembali menggenangi bumi.
10 Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,
Engkau membualkan mata air di lembah-lembah, anak sungai mengalir di antara bukit-bukit,
11 A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.
untuk memberi minum semua binatang di ladang, dan melepaskan haus keledai-keledai hutan.
12 Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.
Di dekatnya burung-burung membuat sarang; mereka berkicau di antara daun-daunan.
13 Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.
Dari langit Kauturunkan hujan di pegunungan, bumi penuh dengan hasil karya-Mu.
14 Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
Engkau menumbuhkan rumput untuk hewan, dan bagi manusia segala macam tanaman. Maka ia dapat bercocok tanam,
15 I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.
dan menghasilkan air anggur yang menyenangkan. Juga minyak zaitun yang membuat mukanya berseri, dan makanan yang memberi dia tenaga.
16 Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;
Pohon-pohon TUHAN mendapat hujan berlimpah pohon cemara Libanon yang ditanam-Nya sendiri.
17 Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.
Di situ bersaranglah burung-burung, burung ranggung bersarang di puncaknya.
18 Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.
Gunung-gunung tinggi menjadi tempat kambing hutan; pelanduk bersembunyi di batu karang.
19 Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.
Engkau membuat bulan menjadi penanda waktu, matahari tahu saat terbenamnya.
20 Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
Bila Engkau menurunkan gelap, hari menjadi malam, dan semua binatang hutan berkeliaran.
21 Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.
Singa-singa muda mengaum mencari mangsa, meminta makanan yang disediakan Allah.
22 Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.
Bila matahari terbit, mereka menyingkir dan berbaring di tempat persembunyiannya.
23 Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.
Lalu keluarlah manusia untuk melakukan pekerjaannya, dan terus bekerja sampai hari senja.
24 O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.
Betapa banyak karya-Mu, TUHAN, semuanya Kaujadikan dengan bijaksana; bumi penuh dengan ciptaan-Mu.
25 W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.
Lihatlah laut yang luas terbentang, dengan makhluk besar kecil tak terbilang.
26 Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.
Di situ kapal-kapal berlayar, dan Lewiatan, naga laut ciptaan-Mu, bermain-main.
27 Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.
Mereka semua mengharapkan Engkau, untuk mendapat makanan pada waktunya.
28 Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.
Engkau memberi, dan mereka mengumpulkannya, Engkau menyediakannya, dan mereka makan sampai puas.
29 Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.
Bila Engkau berpaling, mereka takut; bila Kauambil napasnya, mereka binasa, dan kembali menjadi debu seperti semula.
30 Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.
Tetapi bila mereka Kauberi napas, mereka dijadikan; Engkau memberi hidup baru kepada bumi.
31 Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.
Semoga keagungan TUHAN tetap selama-lamanya! Semoga Ia gembira dengan segala ciptaan-Nya!
32 On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
Ia memandang bumi dan membuatnya gemetar, gunung-gunung disentuh-Nya, sehingga asapnya keluar.
33 Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
Aku mau menyanyi bagi TUHAN selama hidupku, menyanyikan pujian bagi Allahku selama aku ada.
34 O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
Semoga nyanyianku berkenan kepada-Nya, sebab Dialah yang membuat hatiku gembira.
35 Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.
Biarlah orang berdosa lenyap dari muka bumi, biarlah orang jahat habis binasa. Pujilah TUHAN, hai jiwaku! Pujilah TUHAN!
