Przysłów 7
1 Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
Wuoda, rit wechena kendo ipand chikena e chunyi.
2 Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
Rit chikena to ibiro bedo mangima; rit puonjna mana kaka dirit tong wangʼi.
3 Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
Twegi e lith lweti kendo ndikgi e chunyi maiye.
4 Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
Wach ne rieko niya, “In e nyaminwa,” to luong ngʼeyo tiend wach ni watni;
5 Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
ginimi itangʼ ni dhako ma jachode, inibed mabor gi dhako mabayo kaachiel, kod wechene malombo ji.
6 Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
Ka nangʼicho oko gie dirisa mar oda,
7 I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
ne aneno e dier joma ngʼeyogi tin, ne afwenyo e dier yawuowi matindo, rawera maonge gi rieko.
8 Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
Ne owuotho e wangʼ yo makadho but od dhakono, kowuotho kochiko od dhakono,
9 Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
ka piny ngʼiringʼiri, ka piny dwaro yuso, e kindeno ma mudho mako piny.
10 A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
Eka apoya nono dhakono nowuok mondo oromne, korwakore kaka ochot mopongʼ gi paro marach.
11 Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
En dhako ma wangʼe tek kendo maonge wichkuot, tiendene susni ma ok obed e ot;
12 Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
sani onene e yo, to bangʼ sa matin en kuonde chokruok, kendo e kuonde mopondo duto oyudore.
13 I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
Omiyo nokwake mi onyodhe, gi wangʼ matek, nowachone niya:
14 Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
“An gi misango mar lalruok e oda, kawuononi asechopo singruok maga.
15 Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
Omiyo ne abiro mondo arom kodi, asemanyi to koro aseyudi!
16 Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
Asepedho kitandana gi suke mokikokiko moa Misri.
17 Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
Asekiro moo e kitandana, gin modhi mangʼeny mangʼwe ngʼar gi mane-mane kod obala ndago.
18 Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
Bi, wadhi wayud mor mar hera nyaka piny ru, mondo wabed mamor ka wawinjo maber e hera!
19 Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
Chwora ok nitiere dala; osedhiyo e wuoth mabor.
20 Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
Nokawo mifukone mopongʼ gi pesa, kendo ok obi duogo dala nyaka bangʼ ndalo mogwarore.”
21 I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
Kamano, dhakono nowuonde gi weche mamit; mi nohoye kendo odhi kode.
22 Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
Gikanyono noluwe kodhi kode mana ka rwadh bwoch mitero kar yengʼo, kata ka mwanda madonjo e obeto
23 I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
nyaka asere chwowe mahob chunye, kata ka winyo madhiyo e obadho ma ochikne, ka ok ongʼeyo ni ngimane ni e tho!
24 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
Koro un yawuota winjauru, chikuru itu ne gima awacho.
25 Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
Kik uyie mondo chunyu odhi e yorene, kata bayo e yorene.
26 Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
Oseketho ngima ji mangʼeny, kendo osemiyo ji mathoth mak kwanre otho.
