Przysłów 4

1 Słuchajcie synowie! ćwiczenia ojcowskiego, a pilnujcie, abyście umieli roztropność;

Audite filii disciplinam patris, et attendite ut sciatis prudentiam.

2 Albowiem wam naukę dobrą daję; zakonu mego nie opuszczajcie.

Donum bonum tribuam vobis, legem meam ne derelinquatis.

3 Gdybym był młodziuchnym synem u ojca mego, i jedynakiem u matki mojej,

Nam et ego filius fui patris mei, tenellus, et unigenitus coram matre mea:

4 On mię uczył, powiadając mi: Niech się chwyci powieści moich serce twoje, strzeż przytkazań moich, a będziesz żył.

et docebat me, atque dicebat: Suscipiat verba mea cor tuum, custodi præcepta mea, et vives.

5 Nabywaj mądrości, nabywaj roztropności; nie zapominaj, ani się uchylaj od powieści ust moich.

Posside sapientiam, posside prudentiam: ne obliviscaris, neque declines a verbis oris mei.

6 Nie opuszczaj jej, a będzie cię strzegła; rozmiłuj się jej, a zachowa cię.

Ne dimittas eam, et custodiet te: dilige eam, et conservabit te.

7 Początkiem wszystkiego jest mądrość, nabywajże mądrości, a za wzystkę majętność twoję nabywaj roztropności.

Principium sapientiæ, posside sapientiam, et in omni possessione tua acquire prudentiam:

8 Wywyższaj ją, a wywyższy cię, rozsławi cię, gdy ją przyjmiesz.

arripe illam, et exaltabit te: glorificaberis ab ea, cum eam fueris amplexatus.

9 Przyda głowie twojej wdzięczności, koroną ozdoby obdarzy cię.

dabit capiti tuo augmenta gratiarum, et corona inclyta proteget te.

10 Słuchaj, synu mój! a przyjmij powieści moje, a rozmnożąć lata żywota.

Audi fili mi, et suscipe verba mea, ut multiplicentur tibi anni vitæ.

11 Drogi mądrości nauczam cię; po ścieszkach prostych wiodę cię;

Viam sapientiæ monstrabo tibi, ducam te per semitas æquitatis:

12 Któremi gdy pójdziesz, nie będzie ściśniony chód twój; a jeźli pobieżysz, nie potkniesz sií.

quas cum ingressus fueris, non arctabuntur gressus tui, et currens non habebis offendiculum.

13 Przyjmij őwiczenie, nie puszczaj się go, strzeż go; albowiem ono jest żywotem twoim.

Tene disciplinam, ne dimittas eam: custodi illam, quia ipsa est vita tua.

14 Ścieszką niepobożnych nie chodź, a nie udawaj się drogą złośliwych.

Ne delecteris in semitis impiorum, nec tibi placeat malorum via.

15 Opuść ją, nie chodź po niej; uchyl się od niej, a omiń ją.

Fuge ab ea, nec transeas per illam: declina, et desere eam.

16 Boć oni nie zasną, aż co złego zbroją; ani się uspokoją, aż kogo do upadku przywiodą;

non enim dormiunt nisi malefecerint: et rapitur somnus ab eis nisi supplantaverint.

17 Albowiem jedzą chleb niezbożności, a wino drapiestwa piją,

comedunt panem impietatis, et vinum iniquitatis bibunt.

18 Ale ścieszka sprawiedliwych jako światłość jasna, która im dalej tem bardziej świeci, aż do dnia doskonałego.

Iustorum autem semita quasi lux splendens, procedit et crescit usque ad perfectam diem.

19 Droga zaś niepobożnych jest jako ciemność; nie wiedzą, o co sií otrącić mogą.

Via impiorum tenebrosa: nesciunt ubi corruant.

20 Synu mój! słów moich pilnuj; ku powieściom moim nakłoń ucha twojego.

Fili mi, ausculta sermones meos, et ad eloquia mea inclina aurem tuam.

21 Niech nie odchodzą od oczów twoich, zachowaj je w pośród serca twego.

ne recedant ab oculis tuis, custodi ea in medio cordis tui:

22 Albowiem żywotem są tym, którzy je znajdują, a wszystkiemu ciału ich lekarstwem.

vita enim sunt invenientibus ea, et universæ carni sanitas.

23 Nad wszystko, czego ludzie strzegą, strzeż serca twego; bo z niego żywot pochodzi.

Omni custodia serva cor tuum, quia ex ipso vita procedit.

24 Oddal od siebie przewrotność ust, a złośliwe wargi oddal od siebie.

Remove a te os pravum, et detrahentia labia sint procul a te.

25 Oczy twoje niechaj na dobre rzeczy patrzą, a powieki twoje niech drogę przed tobą prostują.

Oculi tui recta videant, et palpebræ tuæ præcedant gressus tuos.

26 Umiarkuj ścieżkę nóg twoich, aby wszystkie drogi twoje pewne były.

Dirige semitam pedibus tuis, et omnes viæ tuæ stabilientur.

27 Nie uchylaj się na prawo ani na lewo; owszem, odwróć nogę twoję od złego.

Ne declines ad dexteram, neque ad sinistram: averte pedem tuum a malo. vias enim, quæ a dextris sunt, novit Dominus: perversæ vero sunt quæ a sinistris sunt. Ipse autem rectos faciet cursus tuos, itinera autem tua in pace producet.