Przysłów 31

1 Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.

verba Lamuhel regis visio qua erudivit eum mater sua

2 Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?

quid dilecte mi quid dilecte uteri mei quid dilecte votorum meorum

3 Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.

ne dederis mulieribus substantiam tuam et vias tuas ad delendos reges

4 Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;

noli regibus o Lamuhel noli regibus dare vinum quia nullum secretum est ubi regnat ebrietas

5 By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.

ne forte bibat et obliviscatur iudiciorum et mutet causam filiorum pauperis

6 Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.

date siceram maerentibus et vinum his qui amaro sunt animo

7 Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.

bibant ut obliviscantur egestatis suae et doloris non recordentur amplius

8 Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.

aperi os tuum muto et causis omnium filiorum qui pertranseunt

9 Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.

aperi os tuum decerne quod iustum est et iudica inopem et pauperem

10 Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?

aleph mulierem fortem quis inveniet procul et de ultimis finibus pretium eius

11 Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.

beth confidit in ea cor viri sui et spoliis non indigebit

12 Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.

gimel reddet ei bonum et non malum omnibus diebus vitae suae

13 Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.

deleth quaesivit lanam et linum et operata est consilio manuum suarum

14 Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.

he facta est quasi navis institoris de longe portat panem suum

15 I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.

vav et de nocte surrexit deditque praedam domesticis suis et cibaria ancillis suis

16 Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.

zai consideravit agrum et emit eum de fructu manuum suarum plantavit vineam

17 Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.

heth accinxit fortitudine lumbos suos et roboravit brachium suum

18 Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.

teth gustavit quia bona est negotiatio eius non extinguetur in nocte lucerna illius

19 Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.

ioth manum suam misit ad fortia et digiti eius adprehenderunt fusum

20 Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.

caph manum suam aperuit inopi et palmas suas extendit ad pauperem

21 Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.

lameth non timebit domui suae a frigoribus nivis omnes enim domestici eius vestiti duplicibus

22 Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.

mem stragulam vestem fecit sibi byssus et purpura indumentum eius

23 Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.

nun nobilis in portis vir eius quando sederit cum senatoribus terrae

24 Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.

samech sindonem fecit et vendidit et cingulum tradidit Chananeo

25 Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.

ain fortitudo et decor indumentum eius et ridebit in die novissimo

26 Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.

phe os suum aperuit sapientiae et lex clementiae in lingua eius

27 Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.

sade considerat semitas domus suae et panem otiosa non comedet

28 Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,

coph surrexerunt filii eius et beatissimam praedicaverunt vir eius et laudavit eam

29 Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.

res multae filiae congregaverunt divitias tu supergressa es universas

30 Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.

sin fallax gratia et vana est pulchritudo mulier timens Dominum ipsa laudabitur

31 Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.

thau date ei de fructu manuum suarum et laudent eam in portis opera eius