Przysłów 31

1 Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.

Manghai Lemuel kah olka olrhuh. He nen ni amah khaw a manu loh a toel.

2 Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?

Ka ca me tlam lae? Ka bungko lamkah ka capa me tlam lae? Ka olcaeng dong lamkah ka capa me tlam lae?

3 Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.

Na thadueng te huta pum dongah pae tarha boeh, na longpuei te manghai rhoek aka khoe ham ni te.

4 Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;

Manghai Lemuel ham bueng moenih. Manghai rhoek loh misurtui a ok ham moenih. Boeica rhoek long khaw yu a tuep ham moenih.

5 By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.

A ok tih a taem te a hnilh atah, phacip phabaem ca boeih kah dumlai te talh ve.

6 Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.

Yu te aka milh taengah, misur te a hinglu aka khahing taengah pae uh.

7 Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.

O saeh lamtah a khodaeng te hnilh saeh. A thakthaenah khaw koep poek boel saeh.

8 Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.

Olmueh ham khaw, cadah cadum ca boeih kah dumlai ham khaw na ka te ong pah.

9 Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.

Na ka te ong lamtah duengnah neh laitloek pah. Mangdaeng neh khodaeng te khaw tang sak lah.

10 Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?

Tatthai nu he unim aka hmu? Lungvang lakah a phu khaw kuel.

11 Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.

A boei kah lungbuei khaw anih dongah pangtung tih, kutbuem khaw vaitah pawh.

12 Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.

A boei te hnothen neh a thuung tih, a hing tue khuiah boethae om pawh.

13 Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.

Tumul neh hlamik a tlap tih a kut naep la a saii.

14 Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.

thimpom sangpho bangla om tih, amah caak khaw khohla bangsang lamkah hang khuen.

15 I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.

Khoyin ah thoo tih a imkhui ham maeh, a tanu rhoek ham hma a taeng pah.

16 Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.

Khohmuen te a mangtaeng tih, amah kutci neh a lai. Misur khaw a tue rhoe la a tue coeng.

17 Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.

A cinghen te sarhi neh a yen tih, a bantha khaw a huel.

18 Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.

A thenpom kah a then te a ten tih, khoyin, khoyin ah a hmaithoi khaw thi tlaih pawh.

19 Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.

Cunghmui te a kut a yueng thil tih, a kutbom neh tahcap a cap.

20 Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.

A kutpha loh mangdaeng a koihlawm tih, a kut te khodaeng hamla a yueng pah.

21 Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.

A imkhui boeih loh pueinak a lingdik neh a om dongah, vuel tue ah khaw, a imkhui ham rhih voel pawh.

22 Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.

Hniphaih te amah ham a tah tih, a hnitang neh daidi pueinak khaw om.

23 Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.

A boei te vongka ah a ming uh tih, khohmuen kah a ham rhoek taengah a ngol sak.

24 Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.

Hni a tah te a yoih tih, lamko te Kanaan taengah a thak.

25 Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.

Sarhi neh rhuepomnah te a pueinak nah tih, hmailong khohnin ah cupcup nuei.

26 Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.

A ka te cueihnah neh a ang tih, a lai dongah sitlohnah olkhueng om.

27 Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.

A imkhui ah rhoilaeng khaw a pai tih, thangak buh khaw ca pawh.

28 Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,

A ca rhoek loh a thoh hang neh anih te a uem uh tih, a boei long khaw anih te a thangthen bal.

29 Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.

Huta rhoek loh tatthai la muep a saii uh. Tedae nang long tah amih te a sola boeih na poe coeng.

30 Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.

Mikdaithen khaw a honghi ni. Sakthen nu khaw a honghi la om. BOEIPA a rhih dongah ni anih te a thangthen.

31 Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.

A kutci te amah taengah pae uh. A bibi dongah amah te vongka ah thangthen uh saeh.