Przysłów 16

1 Człowiek sporządza myśli serca swego; ale od Pana jest odpowiedź języka.

Человеку принадлежат предположения сердца, но от Господа ответ языка.

2 Wszystkie drogi człowiecze zdadzą się być czyste przed oczyma jego; ale Pan jest, który waży serca.

Все пути человека чисты в его глазах, но Господь взвешивает души.

3 Włóż na Pana sprawy twe, a będą utwierdzone zamysły twoje.

Предай Господу дела твои, и предприятия твои совершатся.

4 Pan dla siebie samego wszystko sprawił, nawet i niezbożnika na dzień zły.

Все сделал Господь ради Себя; и даже нечестивого блюдет на день бедствия.

5 Obrzydliwością jest Panu każdy wyniosłego serca; który choć sobie innych na pomoc weźmie, nie ujdzie pomsty.

Мерзость пред Господом всякий надменный сердцем; можно поручиться, что он не останется ненаказанным.

6 Miłosierdziem i prawdą oczyszczona bywa nieprawość, a w bojaźni Pańskiej odstępujemy od złego.

Милосердием и правдою очищается грех, и страх Господень отводит от зла.

7 Gdy się podobają Panu drogi człowieka, i nieprzyjaciół jego do zgody z nim przywodzi.

Когда Господу угодны пути человека, Он и врагов его примиряет с ним.

8 Lepsza jest trocha z sprawiedliwością, niż wiele dochodów niesprawiedliwych.

Лучше немногое с правдою, нежели множество прибытков с неправдою.

9 Serce człowiecze rozrządza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego.

Сердце человека обдумывает свой путь, но Господь управляет шествием его.

10 Sprawiedliwy rozsądek jest w wargach królewskich; w sądzie nie błądzą usta jego.

В устах царя - слово вдохновенное; уста его не должны погрешать на суде.

11 Waga i szale są ustawą Pańską, a wszystkie gwichty sprawiedliwe w worku są za sprawą jego.

Верные весы и весовые чаши - от Господа; от Него же все гири в суме.

12 Obrzydliwością jest królom czynić niezbożność; bo sprawiedliwością stolica umocniona bywa.

Мерзость для царей - дело беззаконное, потому что правдою утверждается престол.

13 Przyjemne są królom wargi sprawiedliwe, a szczerych w mowie miłują.

Приятны царю уста правдивые, и говорящего истину он любит.

14 Gniew królewski jest posłem śmierci; ale mąż mądry ubłaga go.

Царский гнев - вестник смерти; но мудрый человек умилостивит его.

15 W jasności twarzy królewskiej jest żywot, a łaska jego jest jako obłok z deszczem późnym.

В светлом взоре царя - жизнь, и благоволение его - как облако с поздним дождем.

16 Daleko lepiej jest nabyć mądrości, niżeli złota najczystszego; a nabyć roztropności lepiej, niż srebra.

Приобретение мудрости гораздо лучше золота, и приобретение разума предпочтительнее отборного серебра.

17 Gościniec uprzejmych jest odstąpić od złego; strzeże duszy swej, kto strzeże drogi swojej.

Путь праведных - уклонение от зла: тот бережет душу свою, кто хранит путь свой.

18 Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha.

Погибели предшествует гордость, и падению - надменность.

19 Lepiej jest być uniżonego ducha z pokornymi, niżeli dzielić korzyści z pysznymi.

Лучше смиряться духом с кроткими, нежели разделять добычу с гордыми.

20 Kto ma wzgląd na słowa, znajduje dobre; a kto ufa w Panu, błogosławiony jest.

Кто ведет дело разумно, тот найдет благо, и кто надеется на Господа, тот блажен.

21 Kto jest mądrego serca, słynie rozumnym, a słodkość warg przydaje nauki.

Мудрый сердцем прозовется благоразумным, и сладкая речь прибавит к учению.

22 Zdrój żywota jest roztropność tym, którzy ją mają; ale umiejętność głupich jest głupstwem.

Разум для имеющих его - источник жизни, а ученость глупых - глупость.

23 Serce mądrego roztropnie sprawuje usta swoje, a wargami swemi przydaje nauki.

Сердце мудрого делает язык его мудрым и умножает знание в устах его.

24 Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom.

Приятная речь - сотовый мед, сладка для души и целебна для костей.

25 Zda się podczas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej pewna droga na śmierć.

Есть пути, которые кажутся человеку прямыми, но конец их путь к смерти.

26 Człowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzają usta jego.

Трудящийся трудится для себя, потому что понуждает его к тому рот его.

27 Człowiek niezbożny wykopuje złe, a w wargach jego jako ogień pałający.

Человек лукавый замышляет зло, и на устах его как бы огонь палящий.

28 Mąż przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik rozłącza przyjaciół.

Человек коварный сеет раздор, и наушник разлучает друзей.

29 Mąż okrutny przewabia bliźniego swego, i wprowadza go na drogę niedobrą.

Человек неблагонамеренный развращает ближнего своего и ведет его на путь недобрый;

30 Kto mruga oczyma swemi, zmyśla przewrotności; a kto rucha wargami swemi, broi złe.

прищуривает глаза свои, чтобы придумать коварство; закусывая себе губы, совершает злодейство; он - печь злобы.

31 Koroną chwały jest sędziwość; znajduje się na drodze sprawiedliwości.

Венец славы - седина, которая находится на пути правды.

32 Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta.

Долго-терпеливый лучше храброго, и владеющий собою лучше завоевателя города.

33 Los na łono rzucają; ale od Pana jest wszystko rozrządzenie jego.

В полу бросается жребий, но все решение его - от Господа.