Przysłów 16
1 Człowiek sporządza myśli serca swego; ale od Pana jest odpowiedź języka.
Do homem são as preparações do coração, mas do Senhor a resposta da bocca.
2 Wszystkie drogi człowiecze zdadzą się być czyste przed oczyma jego; ale Pan jest, który waży serca.
Todos os caminhos do homem são limpos aos seus olhos, mas o Senhor pesa os espiritos.
3 Włóż na Pana sprawy twe, a będą utwierdzone zamysły twoje.
Confia do Senhor as tuas obras, e teus pensamentos serão estabelecidos.
4 Pan dla siebie samego wszystko sprawił, nawet i niezbożnika na dzień zły.
O Senhor fez todas as coisas para si, para os seus proprios fins, e até ao impio para o dia do mal.
5 Obrzydliwością jest Panu każdy wyniosłego serca; który choć sobie innych na pomoc weźmie, nie ujdzie pomsty.
Abominação é ao Senhor todo o altivo de coração: ainda que elle junte mão á mão, não será innocente
6 Miłosierdziem i prawdą oczyszczona bywa nieprawość, a w bojaźni Pańskiej odstępujemy od złego.
Pela misericordia e pela fidelidade se expia a iniquidade, e pelo temor do Senhor os homens se desviam do mal.
7 Gdy się podobają Panu drogi człowieka, i nieprzyjaciół jego do zgody z nim przywodzi.
Sendo os caminhos do homem agradaveis ao Senhor, até a seus inimigos faz que tenham paz com elle.
8 Lepsza jest trocha z sprawiedliwością, niż wiele dochodów niesprawiedliwych.
Melhor é o pouco com justiça, do que a abundancia de colheita com injustiça.
9 Serce człowiecze rozrządza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego.
O coração do homem considera o seu caminho, mas o Senhor lhe dirige os passos.
10 Sprawiedliwy rozsądek jest w wargach królewskich; w sądzie nie błądzą usta jego.
Adivinhação se acha nos labios do rei: em juizo não prevaricará a sua bocca.
11 Waga i szale są ustawą Pańską, a wszystkie gwichty sprawiedliwe w worku są za sprawą jego.
O peso e a balança justa são do Senhor: obra sua são todos os pesos da bolsa.
12 Obrzydliwością jest królom czynić niezbożność; bo sprawiedliwością stolica umocniona bywa.
Abominação é para os reis obrarem impiedade, porque com justiça se estabelece o throno.
13 Przyjemne są królom wargi sprawiedliwe, a szczerych w mowie miłują.
Os labios de justiça são o contentamento dos reis, e elles amarão ao que falla coisas rectas.
14 Gniew królewski jest posłem śmierci; ale mąż mądry ubłaga go.
O furor do rei é como uns mensageiros da morte, mas o homem sabio o apaziguará.
15 W jasności twarzy królewskiej jest żywot, a łaska jego jest jako obłok z deszczem późnym.
Na luz do rosto do rei está a vida, e a sua benevolencia é como a nuvem da chuva serodia.
16 Daleko lepiej jest nabyć mądrości, niżeli złota najczystszego; a nabyć roztropności lepiej, niż srebra.
Quanto melhor é adquirir a sabedoria do que o oiro! e quanto mais excellente adquirir a prudencia do que a prata!
17 Gościniec uprzejmych jest odstąpić od złego; strzeże duszy swej, kto strzeże drogi swojej.
A carreira dos rectos é desviar-se do mal; o que guarda a sua alma conserva o seu caminho.
18 Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha.
A soberba precede a ruina, e a altivez do espirito precede a quéda.
19 Lepiej jest być uniżonego ducha z pokornymi, niżeli dzielić korzyści z pysznymi.
Melhor é ser humilde d'espirito com os mansos, do que repartir o despojo com os soberbos.
20 Kto ma wzgląd na słowa, znajduje dobre; a kto ufa w Panu, błogosławiony jest.
O que attenta prudentemente para a palavra achará o bem, e o que confia no Senhor será bemaventurado.
21 Kto jest mądrego serca, słynie rozumnym, a słodkość warg przydaje nauki.
O sabio de coração será chamado prudente, e a doçura dos labios augmentará o ensino.
22 Zdrój żywota jest roztropność tym, którzy ją mają; ale umiejętność głupich jest głupstwem.
O entendimento, para aquelles que o possuem, é uma fonte de vida, mas a instrucção dos tolos é a sua estulticia.
23 Serce mądrego roztropnie sprawuje usta swoje, a wargami swemi przydaje nauki.
O coração do sabio instrue a sua bocca, e sobre os seus labios augmentará a doutrina.
24 Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom.
Favo de mel são as palavras suaves, doces para a alma, e saude para os ossos.
25 Zda się podczas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej pewna droga na śmierć.
Ha caminho, que parece direito ao homem, mas o seu fim são os caminhos da morte.
26 Człowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzają usta jego.
O trabalhador trabalha para si mesmo, porque a sua bocca o insta.
27 Człowiek niezbożny wykopuje złe, a w wargach jego jako ogień pałający.
O homem de Belial cava o mal, e nos seus labios se acha como um fogo ardente.
28 Mąż przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik rozłącza przyjaciół.
O homem perverso levanta a contenda, e o murmurador separa os maiores amigos.
29 Mąż okrutny przewabia bliźniego swego, i wprowadza go na drogę niedobrą.
O homem violento persuade ao seu companheiro, e o guia por caminho não bom.
30 Kto mruga oczyma swemi, zmyśla przewrotności; a kto rucha wargami swemi, broi złe.
Fecha os olhos para imaginar perversidades; mordendo os labios, effectua o mal.
31 Koroną chwały jest sędziwość; znajduje się na drodze sprawiedliwości.
Corôa de honra são as cãs, achando-se ellas no caminho de justiça.
32 Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta.
Melhor é o longanimo do que o valente, e o que governa o seu espirito do que o que toma uma cidade.
33 Los na łono rzucają; ale od Pana jest wszystko rozrządzenie jego.
A sorte se lança no regaço, mas do Senhor procede toda a sua disposição.
