Hioba 6

1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:

Job reprenant dit:

2 O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,

Plût à Dieu que l'on mît à la fois dans une balance ma colère et mes douleurs;

3 Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.

Celles-ci pèseraient plus que le sable du rivage de la mer; mais, à ce qu'il me semble, mes paroles sont en efficacité.

4 Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.

Car j'ai dans le corps les traits du Seigneur; leur courroux boit mon sang, et dès que je commence à discourir, ils me percent.

5 Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?

Mais quoi! Est-ce sans motif que l'âne sauvage se met à braire, ou parce qu'il demande à manger? Et le bœuf mugit-il devant une crèche pleine de fourrage?

6 Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?

Mange-t-on le pain sans sel? Et trouve-t-on du goût aux paroles vaines?

7 Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.

Pour moi, les aliments que l'on me sert, maintenant que je suis en proie à une colère qui ne me laisse point de repos, ont une odeur comme celle du lion.

8 Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!

Puisse ma prière être exaucée, puisse le Seigneur m'accorder ce que j'espère.

9 Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!

Le Seigneur a commencé, qu'il m'achève; qu'il mette fin à mes maux par une prompte mort.

10 Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.

Puisse ma ville être un sépulcre dont je franchisse le mur d'un saut; je n'hésiterais pas; car je n'ai jamais éludé les saintes volontés de mon Dieu.

11 Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?

Quelle est donc ma force pour subsister? Combien de temps encore ma vie me soutiendra-t-elle?

12 Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?

Ai-je la fermeté de la pierre? Mes chairs sont-elles d'airain?

13 Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?

Est-ce que je n'avais pas mis ma confiance en Dieu? Mais tout secours s'est éloigné de moi.

14 Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?

La miséricorde m'a méconnu; l'œil vigilant du Seigneur m'a méprisé.

15 Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,

Mes proches ne m'ont point regardé; ils m'ont quitté rapides comme un torrent; ils ont passé près de moi comme un flot.

16 Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;

Ceux qui me révéraient, je vois maintenant qu'ils s'étaient attachés à moi comme la neige ou la glace,

17 Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.

Qui fondent au retour de la chaleur, tellement que l'on ne peut retracer ce qu'elles étaient.

18 Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.

C'est ainsi qu'ils m'ont tous abandonné; j'ai péri et je suis devenu un homme sans asile.

19 Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.

Regardez les chemins de Théman et les sentiers de Sadeba, vous qui voyez parfaitement.

20 Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.

Ils auront à rougir de honte, ceux qui se croient forts parce qu'ils possèdent des villes et des richesses.

21 Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.

Et vous, vous êtes venus à moi sans pitié; et quand vous avez vu ma plaie, vous avez eu peur.

22 Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?

Qu'y a-t-il? Vous ai-je demandés? Est-ce que j'attends de vous quelque force

23 I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?

Pour me sauver de mes ennemis et me protéger contre les puissants?

24 Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.

Instruisez-moi et je garderai le silence; si j'ai erré en quoi que ce soit, ne tardez pas à me le dire.

25 O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?

Mais, à ce qu'il me semble, les discours d'un homme sincère sont sans efficacité, et je n'attends de vous aucune force.

26 Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?

Vos réprimandes ne me rendront même pas le calme, et je suis importuné par le bruit de vos paroles.

27 I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.

En effet vous tombez sur un orphelin; vous vous jetez sur votre ami.

28 Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.

Puisque je vous ai vus en face, je ne dissimulerai rien.

29 Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.

Demeurez; entre nous point d'iniquité, remettez-vous d'accord avec un juste.

30 A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?

Car ma langue dit-elle rien qui ne soit équitable; et mon gosier donne-t- il passage à des paroles étudiées?