Hioba 23

1 A odpowiadając Ijob rzekł:

Mais, répondant, Job dit:

2 Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?

Maintenant encore mes paroles sont pleines d’amertume, et la violence de ma plaie s’est plus aggravée que mes gémissements.

3 Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.

Qui m’accordera que je sache trouver Dieu, et arriver jusqu’à son trône?

4 Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.

J’exposerai ma cause devant lui, et je remplirai ma bouche de récriminations,

5 Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.

Afin que je sache les paroles qu’il me répondra, et que je comprenne ce qu’il me dira.

6 Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.

Je ne veux pas qu’il lutte contre moi avec beaucoup de force, ni qu’il m’accable par le poids de sa grandeur.

7 Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.

Qu’il mette en avant contre moi l’équité, et ma cause obtiendra la victoire.

8 Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.

Si je vais à l’orient, il ne paraît pas; si à l’occident, je ne l’aperçois point.

9 Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,

Si c’est à gauche, que ferai-je? je ne l’atteindrai pas; si je me tourne à droite, je ne le verrai pas.

10 Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.

Mais pour lui, il connaît ma voie, et il m’a éprouvé comme l’or qui passe par le feu.

11 Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.

Mon pied a suivi ses traces; j’ai gardé sa voie, et je ne m’en suis pas détourné,

12 Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

Je ne me suis pas écarté des commandements sortis de ses lèvres, et j’ai caché dans mon sein les paroles de sa bouche.

13 Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:

Car lui est seul Tout-Puissant, et personne ne peut détourner sa pensée; et tout ce que son âme a voulu, elle l’a fait.

14 Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.

Quand il aura accompli en moi sa volonté, il aura encore un grand nombre de moyens semblables à sa disposition.

15 Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.

Et c’est pour cela qu’à sa face je suis troublé, et que, le considérant, je suis agité par la crainte.

16 Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.

Dieu a amolli mon cœur, et, le Tout-Puissant m’a épouvanté.

17 Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.

Car je n’ai pas péri à cause des ténèbres qui me pressent, et une obscurité n’a pas couvert ma face.