< Hioba 17 >

1 Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.
Meu espírito está arruinado, meus dias vão se extinguindo, e a sepultura já etá pronta para mim.
2 Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
Comigo há ninguém além de zombadores, e meus olhos são obrigados a ficar diante de suas provocações.
3 Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.
Concede-me, por favor, uma garantia para comigo; quem [outro] há que me dê a mão?
4 Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.
Pois aos corações deles tu encobriste do entendimento; portanto não os exaltarás.
5 Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.
Aquele que denuncia a seus amigos em proveito próprio, também os olhos de seus filhos desfalecerão.
6 Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
Ele tem me posto por ditado de povos, e em meu rosto é onde eles cospem.
7 Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.
Por isso meus olhos se escureceram de mágoa, e todos os membros de meu corpo são como a sombra.
8 Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.
Os íntegros pasmarão sobre isto, e o inocente se levantará contra o hipócrita.
9 Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.
E o justo prosseguirá seu caminho, e o puro de mãos crescerá em força.
10 Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
Mas, na verdade, voltai-vos todos vós, e vinde agora, pois sábio nenhum acharei entre vós.
11 Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
Meus dias se passaram, meus pensamentos foram arrancados, os desejos do meu coração.
12 Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.
Tornaram a noite em dia; a luz se encurta por causa das trevas.
13 Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje. (Sheol h7585)
Se eu esperar, o Xeol será minha casa; nas trevas estenderei minha cama. (Sheol h7585)
14 Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.
À cova chamo: Tu és meu pai; e aos vermes: [Sois] minha mãe e minha irmã.
15 Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?
Onde, pois, estaria agora minha esperança? Quanto à minha esperança, quem a poderá ver?
16 W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich. (Sheol h7585)
Será que ela descerá aos ferrolhos do Xeol? Descansaremos juntos no pó da terra? (Sheol h7585)

< Hioba 17 >