Hioba 21
1 A odpowiadając Ijob rzekł:
Porém Jó respondeu, dizendo:
2 Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
Ouvi atentamente minhas palavras, e seja isto vossas consolações.
3 Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
Suportai-me, e eu falarei; e depois de eu ter falado, [então] zombai.
4 Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
Por acaso eu me queixo de algum ser humano? Porém ainda que [assim fosse], por que meu espírito não se angustiaria?
5 Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
Olhai-me, e espantai-vos; e ponde a mão sobre a boca.
6 Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
Pois quando eu me lembro [disto], me assombro, e minha carne é tomada de tremor.
7 Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
Por que razão os perversos vivem, envelhecem, e ainda crescem em poder?
8 Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
Seus filhos progridem com eles diante de seus rostos; e seus descendentes diante de seus olhos.
9 Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
Suas casas têm paz, sem temor, e a vara de Deus não está contra eles.
10 Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
Seus touros procriam, e não falham; suas vacas geram filhotes, e não abortam.
11 Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
Suas crianças saem como um rebanho, e seus filhos saem dançando.
12 Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
Levantam [a voz] ao [som] de tamboril e de harpa e se alegram ao som de flauta.
Em prosperidade gastam seus dias, e em um momento descem ao Xeol. (Sheol h7585)
14 Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
Assim dizem a Deus: Afasta-te de nós, porque não queremos conhecer teus caminhos.
15 Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
Quem é o Todo-Poderoso, para que o sirvamos? E de que nos aproveitará que oremos a ele?
16 Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
Eis que sua prosperidade não se deve às mãos deles. Longe de mim esteja o conselho dos perversos!
17 Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
Quantas vezes sucede que a lâmpada dos perversos se apaga, e sua perdição vem sobre eles, [e] Deus em sua ira [lhes] reparte dores?
18 Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
Eles serão como palha diante do vento, como o restos de palha que o turbilhão arrebata.
19 Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
[Vós dizeis]: Deus guarda sua violência para seus filhos. Que [Deus] pague ao próprio [perverso], para que o conheça.
20 Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
Seus olhos vejam sua ruína, e beba da ira do Todo-Poderoso.
21 Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
Pois que interesse teria ele em sua casa depois de si, quando o número for cortado o número de seus meses?
22 Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
Poderia alguém ensinar conhecimento a Deus, que julga [até] os que estão no alto?
23 Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
Alguém morre na sua força plena, estando todo tranquilo e próspero,
24 Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
Seus baldes estando cheios de leite, e o tutano de seus ossos umedecido.
25 Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
Porém outro morre com amargura de alma, nunca tendo experimentado a prosperidade.
26 Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
Juntamente jazem no pó, e os vermes os cobrem.
27 Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
Eis que eu sei vossos pensamentos, e os mais intentos que planejais contra mim.
28 Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
Porque dizeis: Onde está a casa do príncipe?, e: Onde está tenda das moradas dos perversos?
29 Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
Por acaso não perguntastes aos que passam pelo caminho, e não conheceis seus sinais?
30 Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
Que os maus são preservados no dia da destruição, [e] são livrados no dia das fúrias?
31 Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
Quem lhe denunciará seu caminho em sua face? E quem lhe pagará pelo que ele fez?
32 Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
Finalmente ele é levado à sepultura, e no túmulo fazem vigilância.
33 Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
Os torrões do vale lhe são doces; e todos o seguem; e adiante dele estão inúmeros.
34 Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?
Como, pois, me consolais em vão, já que vossas em vossas respostas [só] resta falsidade?
