II Kronik 23
1 A siódmego roku zmocniwszy się Jojada, zaciągnął rotmistrzów, Azaryjasza, syna Jerohamowego, i Ismaela, syna Johananowego, i Azaryjasza, syna Obedowego, i Maasajasza, syna Adajaszowego, i Elizafata, syna Zychry, z sobą w przymierze.
Jehoiada loh kum rhih khuiah thaa a huel tih yakhat mangpa rhoek taengah, Jeroham capa Azariah taengah, Jehohanan capa Ishmael taengah, Obed capa Azariah taengah, Adaiah capa Maaseiah taengah, Zikhri capa Elishaphat taengah paipi neh amah taengla a loh.
2 Którzy obchodząc Judzką ziemię zebrali Lewitów ze wszystkich miast Judzkich, i przedniejszych z domów ojcowskich w Izraelu, a przyszli do Jeruzalemu.
Te phoeiah Judah te a hil uh tih Judah khopuei tom lamkah Levi rhoek khaw, Israel napa rhoek kah a lu rhoek khaw a coi uh phoeiah Jerusalem la mael uh.
3 I uczyniło wszystko zgromadzenie przymierze w domu Bożym z królem; bo im był rzekł Jojada: Oto syn królewski będzie królował, jako powiedział Pan o synach Dawidowych.
Hlangping boeih long khaw Pathen im ah manghai neh paipi a saii uh. Te vaengah amih te, “Manghai capa he BOEIPA loh David koca ham a thui vanbangla manghai pai saeh.
4 Toć jest co uczynicie: Trzecia część z was, którzy przychodzicie w sabat z kapłanów i z Lewitów, będzie odźwiernymi w bramach.
Hekah hno he saii uh. Nangmih Sabbath vaengah aka pawk khosoih rhoek neh Levi hlopthum khuikah te cingkhaa thoh tawt la om saeh.
5 A trzecia część będzie w domu królewskim, a trzecia część w bramie fundamentu; ale wszystek lud zostanie w sieniach domu Pańskiego.
Hlopthum ah pakhat te manghai im ah, hlopthum ah pakhat bal te khoengim vongka ah saeh. Pilnam pum he BOEIPA im kah vongup ah om saeh.
6 A niechaj nikt nie wchodzi w dom Pański, tylko kapłani, a usługujący Lewitowie; ci niechaj wchodzą, albowiem są poświęceni; ale wszystek inny lud niech trzyma straż Pańską.
Khosoih rhoek neh Levi rhoek khuikah aka thotat ham bueng phoeiah tah BOEIPA im la kun uh boel saeh. Amih tah amamih khaw a cim dongah kun uh saeh. Tedae pilnam boeih long tah BOEIPA kah a kuek te ngaithuen uh saeh.
7 I obstąpią Lewitowie króla zewsząd, mając każdy broń swą w ręce swej; a ktobykolwiek wszedł w dom, niech będzie zabity; a bądźcie przy królu, gdy będzie wchodził, i gdy będzie wychodził.
Levi rhoek loh manghai te a kut dongkah a hnopai neh a taengah rhip vael uh saeh lamtah im khuila aka kun tah duek sak saeh. Manghai a kunael vaengah khaw a vuenva vaengah khaw a taengah om puei saeh,” a ti nah.
8 I uczynili Lewitowie, i wszystek lud Judzki, według wszystkiego, co był rozkazał Jojada kapłan; i wziął każdy mężów swych, którzy przychodzili w sabat i którzy odchodzili w sabat, bo był nie rozpuścił Jojada kapłan pocztów ich.
Te dongah Levi rhoek neh Judah pum long khaw a cungkuem dongah khosoih Jehoiada kah a uen bangla a saii uh. Tedae khosoih Jehoiada loh boelnah te a phaelhael pawt dongah hlang loh amah hlang te tah Sabbath aka vuenva ham neh Sabbath aka kunael ham a khuen uh.
9 I rozdał Jojada kapłan rotmistrzom włócznie, i tarcze, i puklerze, które były króla Dawida, które były w domu Bożym.
Te phoeiah khosoih Jehoiada loh yakhat mangpa rhoek te caai neh, photling len khaw, photling ca khaw, manghai David loh Pathen im ah a khueh te a paek.
10 Postawił też wszystek lud; a każdy miał broń w ręce swej, od prawej strony domu, aż do lewej strony domu przeciwko ołtarzowi, i domowi, około króla zewsząd.
Te vaengah pilnam neh hlang boeih loh a kut dongkah a pumcumnah neh bantang im kaep lamloh banvoei im kaep hil, hmueihtuk taengah khaw, manghai im kaepvai ah khaw a pai sak.
11 Zatem wywiedli syna królewskiego, i włożyli nań koronę i świadectwo, a postanowili go królem; i pomazali go Jojada i synowie jego, i mówili: Niech żyje król!
Te phoeiah manghai capa te a khuen uh tih a soah rhuisam neh olphong a khuem sakuh. Anih te a manghai sak uh tih Jehoiada neh anih koca rhoek loh a koelh phoeiah tah, “Manghai tah hing pai saeh,” a ti uh.
12 Wtem usłyszawszy Atalija krzyk zbiegającego się ludu, i chwalącego króla, weszła do ludu do domu Pańskiego.
Pilnam kah a yong ol neh manghai kah a thangthen ol te Athaliah loh a yaak dongah BOEIPA im kah pilnam taengla cet.
13 A gdy ujrzała, że król stał na majestacie swoich w wejściu, i książęta i trąby około króla, i wszystek lud onej ziemi weselący się, i trąbiący w trąby, i śpiewaki z instrumentami muzycznemi, i tych, którzy zaczynali śpiewanie, tedy rozdarła Atalij a szaty swoje, mówiąc: Sprzysiężenie! sprzysiężenie!
A sawt vaengah tah manghai te a khuirhai kah tung taengah, mangpa rhoek neh olueng rhoek te manghai taengah tarha ana pai pah. Khohmuen pilnam boeih khaw a kohoe tih olueng a ueng thil uh. Lumlaa kah tumbael neh aka hlai khaw, thangthen hamla aka ming khaw om. Te dongah Athaliah loh a himbai te a phen tih, “Lairhui, lairhui,” a ti.
14 Przetoż rozkazał wynijść Jojada kapłan rotmistrzom i hetmanom wojska, i rzekł do nich: Wywiedźcie ją z zagrodzenia kościoła, a ktoby za nią szedł, niech będzie zabity mieczem; bo był kapłan rzekł: Nie zabijajcie jej w domu Pańskim.
Khosoih Jehoiada loh tatthai aka taem yakhat mangpa rhoek te a tueih tih amih te, “Anih he rhongpai im la khuen uh lamtah anih hnukah aka bang rhoek khaw cunghang dongah duek saeh,” a ti nah. Khosoih loh, “Anih te BOEIPA im ah duek sak uh boeh,” a ti nah.
15 I uczynili jej plac. A gdy przyszła ku wejściu bramy, którą wodzono konie do domu królewskiego, tamże ją zabili.
Te dongah manghai im kah marhang vongka khuirhai te a pha vaengah tah anih soah kut a hlah uh tih pahoi a duek sakuh.
16 Tedy uczynił Jojada przymierze między Panem, i między wszystkim ludem, i między królem, aby byli ludem Pańskim.
Te phoeiah Jehoiada loh amah laklo neh pilnam boeih laklo ah khaw, manghai laklo ah khaw, BOEIPA kah pilnam la om ham paipi a saii.
17 Potem wszedł wszystek lud do domu Baalowego, i zburzyli go, i ołtarze jego, i bałwany jego połamali, Matana także kapłana Baalowego zabili przed ołtarzami.
Pilnam pum te Baal im la cet uh tih a palet uh. A hmueihtuk neh a mueihlip te khaw a phaek pauh. Baal kah khosoih Mattan te khaw hmueihtuk hmai ah a ngawn uh.
18 I postanowił znowu Jojada przełożonych nad domem Pańskim pod rządem kapłanów i Lewitów, których był rozrządził Dawid w domu Pańskim, aby ofiarowali całopalenia Panu, jako napisano w zakonie Mojżeszowym, z weselem, i z pieśniami, według rozrządzenia Dawidowego.
Te phoeiah Jehoiada loh BOEIPA im kah cawhkung rhoek te BOEIPA im ah David loh a hmoel Levi khosoih rhoek kut ah a tloeng. Te rhoek te David kut dongah khaw BOEIPA kah hmueihhlutnah te Moses olkhueng khuiah a daek bangla kohoenah neh, laa neh aka khuen la omuh.
19 Postawił też odźwiernych u bram domu Pańskiego, aby tam nie wchodził nieczysty dla jakiejkolwiek rzeczy.
BOEIPA im kah vongka ah thoh tawt a pai sak tih rhalawt tah olka cungkuem dongah khaw mop thai pawh.
20 Potem wziąwszy rotmistrzów i przedniejszych, i tych, którzy panowali nad ludem, i wszystek lud onej ziemi, prowadzili króla z domu Pańskiego; i przyszli bramą wyższą do domu królewskiego, a posadzili króla na stolicy królestwa.
Te phoeiah yakhat mangpa khaw, aka khuet rhoek khaw, pilnam aka taemrhai rhoek khaw, khohmuen pilnam boeih khaw a khuen tih manghai te BOEIPA im lamloh a suntlak puei. Te phoeiah manghai im kah a so vongka khui longah kun tih manghai te ram kah ngolkhoel dongah a ngol sakuh.
21 I weselił się wszystek lud onej ziemi, i uspokoiło się miasto, gdy Ataliję zabili mieczem.
Te dongah khohmuen pilnam boeih tah a kohoe uh tih khopuei khaw mong. Tedae Athaliah te tah cunghang neh a duek sakuh.
