رومیان 9

۱ 1 در مسیح راست می‌گویم و دروغ نی و ضمیر من در روح‌القدس مرا شاهد است،

អហំ កាញ្ចិទ៑ កល្បិតាំ កថាំ ន កថយាមិ, ខ្រីឞ្ដស្យ សាក្ឞាត៑ សត្យមេវ ព្រវីមិ បវិត្រស្យាត្មនះ សាក្ឞាន៑ មទីយំ មន ឯតត៑ សាក្ឞ្យំ ទទាតិ។

۲ 2 که مرا غمی عظیم و در دلم وجع دائمی است.

មមាន្តរតិឝយទុះខំ និរន្តរំ ខេទឝ្ច

۳ 3 زیرا راضی هم می‌بودم که خود از مسیح محروم شوم در راه برادرانم که بحسب جسم خویشان منند،

តស្មាទ៑ អហំ ស្វជាតីយភ្រាត្ឫណាំ និមិត្តាត៑ ស្វយំ ខ្រីឞ្ដាច្ឆាបាក្រាន្តោ ភវិតុម៑ ឰច្ឆម៑។

۴ 4 که ایشان اسرائیلی‌اند و پسرخواندگی وجلال و عهدها و امانت شریعت و عبادت ووعده‌ها از آن ایشان است؛

យតស្ត ឥស្រាយេលស្យ វំឝា អបិ ច ទត្តកបុត្រត្វំ តេជោ និយមោ វ្យវស្ថាទានំ មន្ទិរេ ភជនំ ប្រតិជ្ញាះ បិត្ឫបុរុឞគណឝ្ចៃតេឞុ សវ៌្វេឞុ តេឞាម៑ អធិការោៜស្តិ។

۵ 5 که پدران از آن ایشانند و از ایشان مسیح بحسب جسم شد که فوق از همه است، خدای متبارک تا ابدالاباد، آمین. (aiōn g165)

តត៑ កេវលំ នហិ កិន្តុ សវ៌្វាធ្យក្ឞះ សវ៌្វទា សច្ចិទានន្ទ ឦឝ្វរោ យះ ខ្រីឞ្ដះ សោៜបិ ឝារីរិកសម្ពន្ធេន តេឞាំ វំឝសម្ភវះ។ (aiōn g165)

۶ 6 ولکن چنین نیست که کلام خدا ساقط شده باشد؛ زیرا همه که از اسرائیل‌اند، اسرائیلی نیستند،

ឦឝ្វរស្យ វាក្យំ វិផលំ ជាតម៑ ឥតិ នហិ យត្ការណាទ៑ ឥស្រាយេលោ វំឝេ យេ ជាតាស្តេ សវ៌្វេ វស្តុត ឥស្រាយេលីយា ន ភវន្តិ។

۷ 7 و نه نسل ابراهیم تمام فرزند هستند؛ بلکه نسل تو در اسحاق خوانده خواهند شد.

អបរម៑ ឥព្រាហីមោ វំឝេ ជាតា អបិ សវ៌្វេ តស្យៃវ សន្តានា ន ភវន្តិ កិន្តុ ឥស្ហាកោ នាម្នា តវ វំឝោ វិខ្យាតោ ភវិឞ្យតិ។

۸ 8 یعنی فرزندان جسم، فرزندان خدا نیستند، بلکه فرزندان وعده از نسل محسوب می‌شوند.

អត៌្ហាត៑ ឝារីរិកសំសគ៌ាត៑ ជាតាះ សន្តានា យាវន្តស្តាវន្ត ឯវេឝ្វរស្យ សន្តានា ន ភវន្តិ កិន្តុ ប្រតិឝ្រវណាទ៑ យេ ជាយន្តេ តឯវេឝ្វរវំឝោ គណ្យតេ។

۹ 9 زیراکلام وعده این است که موافق چنین وقت خواهم آمد و ساره را پسری خواهد بود.

យតស្តត្ប្រតិឝ្រុតេ រ្វាក្យមេតត៑, ឯតាទ្ឫឝេ សមយេ ៜហំ បុនរាគមិឞ្យាមិ តត្បូវ៌្វំ សារាយាះ បុត្រ ឯកោ ជនិឞ្យតេ។

۱۰ 10 و نه این فقط، بلکه رفقه نیز چون از یک شخص یعنی از پدر مااسحاق حامله شد،

អបរមបិ វទាមិ ស្វមនោៜភិលាឞត ឦឝ្វរេណ យន្និរូបិតំ តត៑ កម៌្មតោ នហិ កិន្ត្វាហ្វយិតុ រ្ជាតមេតទ៑ យថា សិទ្ធ្យតិ

۱۱ 11 زیرا هنگامی که هنوز تولدنیافته بودند و عملی نیک یا بد نکرده، تا اراده خدابرحسب اختیار ثابت شود نه از اعمال بلکه ازدعوت کننده

តទត៌្ហំ រិព្កានាមិកយា យោឞិតា ជនៃកស្មាទ៑ អត៌្ហាទ៑ អស្មាកម៑ ឥស្ហាកះ បូវ៌្វបុរុឞាទ៑ គព៌្ហេ ធ្ឫតេ តស្យាះ សន្តានយោះ ប្រសវាត៑ បូវ៌្វំ កិញ្ច តយោះ ឝុភាឝុភកម៌្មណះ ករណាត៑ បូវ៌្វំ

۱۲ 12 بدو گفته شد که «بزرگتر کوچکتر را بندگی خواهد نمود.»

តាំ ប្រតីទំ វាក្យម៑ ឧក្តំ, ជ្យេឞ្ឋះ កនិឞ្ឋំ សេវិឞ្យតេ,

۱۳ 13 چنانکه مکتوب است: «یعقوب را دوست داشتم اما عیسو را دشمن.»

យថា លិខិតម៑ អាស្តេ, តថាប្យេឞាវិ ន ប្រីត្វា យាកូពិ ប្រីតវាន៑ អហំ។

۱۴ 14 پس چه گوییم؟ آیا نزد خدا بی‌انصافی است؟ حاشا!

តហ៌ិ វយំ កិំ ព្រូមះ? ឦឝ្វរះ កិម៑ អន្យាយការី? តថា ន ភវតុ។

۱۵ 15 زیرا به موسی می‌گوید: «رحم خواهم فرمود بر هر‌که رحم کنم و رافت خواهم نمود بر هر‌که رافت نمایم.»

យតះ ស ស្វយំ មូសាម៑ អវទត៑; អហំ យស្មិន៑ អនុគ្រហំ ចិកីឞ៌ាមិ តមេវានុគ្ឫហ្លាមិ, យញ្ច ទយិតុម៑ ឥច្ឆាមិ តមេវ ទយេ។

۱۶ 16 لاجرم نه ازخواهش کننده و نه از شتابنده است، بلکه ازخدای رحم کننده.

អតឯវេច្ឆតា យតមានេន វា មានវេន តន្ន សាធ្យតេ ទយាការិណេឝ្វរេណៃវ សាធ្យតេ។

۱۷ 17 زیرا کتاب به فرعون می‌گوید: «برای همین تو را برانگیختم تا قوت خود را در تو ظاهر سازم و تا نام من در تمام جهان ندا شود.»

ផិរៅណិ ឝាស្ត្រេ លិខតិ, អហំ ត្វទ្ទ្វារា មត្បរាក្រមំ ទឝ៌យិតុំ សវ៌្វប្ឫថិវ្យាំ និជនាម ប្រកាឝយិតុញ្ច ត្វាំ ស្ថាបិតវាន៑។

۱۸ 18 بنابراین هر‌که را می‌خواهد رحم می‌کند و هر‌که را می‌خواهد سنگدل می‌سازد.

អតះ ស យម៑ អនុគ្រហីតុម៑ ឥច្ឆតិ តមេវានុគ្ឫហ្លាតិ, យញ្ច និគ្រហីតុម៑ ឥច្ឆតិ តំ និគ្ឫហ្លាតិ។

۱۹ 19 پس مرا می‌گویی: «دیگر چرا ملامت می‌کند؟ زیرا کیست که با اراده او مقاومت نموده باشد؟»

យទិ វទសិ តហ៌ិ ស ទោឞំ កុតោ គ្ឫហ្លាតិ? តទីយេច្ឆាយាះ ប្រតិពន្ធកត្វំ កត៌្តំ កស្យ សាមត៌្ហ្យំ វិទ្យតេ?

۲۰ 20 نی بلکه تو کیستی‌ای انسان که با خدا معارضه می‌کنی؟ آیا مصنوع به صانع می‌گوید که چرا مراچنین ساختی؟

ហេ ឦឝ្វរស្យ ប្រតិបក្ឞ មត៌្យ ត្វំ កះ? ឯតាទ្ឫឝំ មាំ កុតះ ស្ឫឞ្ដវាន៑? ឥតិ កថាំ ស្ឫឞ្ដវស្តុ ស្រឞ្ដ្រេ កិំ កថយិឞ្យតិ?

۲۱ 21 یا کوزه‌گر اختیار بر گل نداردکه از یک خمیره ظرفی عزیز و ظرفی ذلیل بسازد؟

ឯកស្មាន៑ ម្ឫត្បិណ្ឌាទ៑ ឧត្ក្ឫឞ្ដាបក្ឫឞ្ដៅ ទ្វិវិធៅ កលឝៅ កត៌្តុំ កិំ កុលាលស្យ សាមត៌្ហ្យំ នាស្តិ?

۲۲ 22 و اگر خدا چون اراده نمود که غضب خود را ظاهر سازد و قدرت خویش را بشناساند، ظروف غضب را که برای هلاکت آماده‌شده بود، به حلم بسیار متحمل گردید،

ឦឝ្វរះ កោបំ ប្រកាឝយិតុំ និជឝក្តិំ ជ្ញាបយិតុញ្ចេច្ឆន៑ យទិ វិនាឝស្យ យោគ្យានិ ក្រោធភាជនានិ ប្រតិ ពហុកាលំ ទីគ៌្ហសហិឞ្ណុតាម៑ អាឝ្រយតិ;

۲۳ 23 و تا دولت جلال خود را بشناساند بر ظروف رحمتی که آنها را ازقبل برای جلال مستعد نمود،

អបរញ្ច វិភវប្រាប្ត្យត៌្ហំ បូវ៌្វំ និយុក្តាន្យនុគ្រហបាត្រាណិ ប្រតិ និជវិភវស្យ ពាហុល្យំ ប្រកាឝយិតុំ កេវលយិហូទិនាំ នហិ ភិន្នទេឝិនាមបិ មធ្យាទ្

۲۴ 24 و آنها را نیزدعوت فرمود یعنی ما نه از یهود فقط بلکه ازامت‌ها نیز.

អស្មានិវ តាន្យាហ្វយតិ តត្រ តវ កិំ?

۲۵ 25 چنانکه در هوشع هم می‌گوید: «آنانی را که قوم من نبودند، قوم خود خواهم خواند و او را که دوست نداشتم محبوبه خود.

ហោឝេយគ្រន្ថេ យថា លិខិតម៑ អាស្តេ, យោ លោកោ មម នាសីត៑ តំ វទិឞ្យាមិ មទីយកំ។ យា ជាតិ រ្មេៜប្រិយា ចាសីត៑ តាំ វទិឞ្យាម្យហំ ប្រិយាំ។

۲۶ 26 و جایی که به ایشان گفته شد که شما قوم من نیستید، در آنجا پسران خدای حی خوانده خواهند شد.»

យូយំ មទីយលោកា ន យត្រេតិ វាក្យមៅច្យត។ អមរេឝស្យ សន្តានា ឥតិ ខ្យាស្យន្តិ តត្រ តេ។

۲۷ 27 و اشعیا نیز در حق اسرائیل ندامی کند که «هرچند عدد بنی‌اسرائیل مانند ریگ دریا باشد، لکن بقیه نجات خواهند یافت؛

ឥស្រាយេលីយលោកេឞុ យិឝាយិយោៜបិ វាចមេតាំ ប្រាចារយត៑, ឥស្រាយេលីយវំឝានាំ យា សំខ្យា សា តុ និឝ្ចិតំ។ សមុទ្រសិកតាសំខ្យាសមានា យទិ ជាយតេ។ តថាបិ កេវលំ លោកៃរល្បៃស្ត្រាណំ វ្រជិឞ្យតេ។

۲۸ 28 زیراخداوند کلام خود را تمام و منقطع ساخته، برزمین به عمل خواهد آورد.»

យតោ ន្យាយេន ស្វំ កម៌្ម បរេឝះ សាធយិឞ្យតិ។ ទេឝេ សឯវ សំក្ឞេបាន្និជំ កម៌្ម ករិឞ្យតិ។

۲۹ 29 و چنانکه اشعیاپیش اخبار نمود که «اگر رب الجنود برای ما نسلی نمی گذارد، هرآینه مثل سدوم می‌شدیم و مانندغموره می‌گشتیم.»

យិឝាយិយោៜបរមបិ កថយាមាស, សៃន្យាធ្យក្ឞបរេឝេន ចេត៑ កិញ្ចិន្នោទឝិឞ្យត។ តទា វយំ សិទោមេវាភវិឞ្យាម វិនិឝ្ចិតំ។ យទ្វា វយម៑ អមោរាយា អគមិឞ្យាម តុល្យតាំ។

۳۰ 30 پس چه گوییم؟ امت هایی که در‌پی عدالت نرفتند، عدالت را حاصل نمودند، یعنی عدالتی که از ایمان است.

តហ៌ិ វយំ កិំ វក្ឞ្យាមះ? ឥតរទេឝីយា លោកា អបិ បុណ្យាត៌្ហម៑ អយតមានា វិឝ្វាសេន បុណ្យម៑ អលភន្ត;

۳۱ 31 لکن اسرائیل که در‌پی شریعت عدالت می‌رفتند، به شریعت عدالت نرسیدند.

កិន្ត្វិស្រាយេល្លោកា វ្យវស្ថាបាលនេន បុណ្យាត៌្ហំ យតមានាស្តន៑ នាលភន្ត។

۳۲ 32 از چه سبب؟ از این جهت که نه از راه ایمان بلکه از راه اعمال شریعت آن را طلبیدند، زیرا که به سنگ مصادم لغزش خوردند.

តស្យ កិំ ការណំ? តេ វិឝ្វាសេន នហិ កិន្តុ វ្យវស្ថាយាះ ក្រិយយា ចេឞ្ដិត្វា តស្មិន៑ ស្ខលនជនកេ បាឞាណេ បាទស្ខលនំ ប្រាប្តាះ។

۳۳ 33 چنانکه مکتوب است که «اینک در صهیون سنگی مصادم و صخره لغزش می‌نهم و هر‌که براو ایمان آورد، خجل نخواهد گردید.»

លិខិតំ យាទ្ឫឝម៑ អាស្តេ, បឝ្យ បាទស្ខលាត៌្ហំ ហិ សីយោនិ ប្រស្តរន្តថា។ ពាធាការញ្ច បាឞាណំ បរិស្ថាបិតវានហម៑។ វិឝ្វសិឞ្យតិ យស្តត្រ ស ជនោ ន ត្របិឞ្យតេ។

Isaac Blesses Jacob