رومیان 2

۱ 1 لهذا‌ای آدمی که حکم می‌کنی، هر‌که باشی عذری نداری زیرا که به آنچه بردیگری حکم می‌کنی، فتوا بر خود می‌دهی، زیراتو که حکم می‌کنی، همان کارها را به عمل می‌آوری.

Therefore you are inexcusable, O man, whoever you are that judge: for wherein you judge another, you condemn yourself; for you that judge do the same things.

۲ 2 و می‌دانیم که حکم خدا بر کنندگان چنین اعمال بر‌حق است.

But we are sure that the judgment of God is according to truth against them which commit such things.

۳ 3 پس‌ای آدمی که برکنندگان چنین اعمال حکم می‌کنی و خود همان را می‌کنی، آیا گمان می‌بری که تو از حکم خداخواهی رست؟

And think you this, O man, that judge them which do such things, and do the same, that you shall escape the judgment of God?

۴ 4 یا آنکه دولت مهربانی و صبر وحلم او را ناچیز می‌شماری و نمی دانی که مهربانی خدا تو را به توبه می‌کشد؟

Or despise you the riches of his goodness and forbearance and long-suffering; not knowing that the goodness of God leads you to repentance?

۵ 5 و به‌سبب قساوت و دل ناتوبه‌کار خود، غضب را ذخیره می‌کنی برای خود در روز غضب و ظهور داوری عادله خدا

But after your hardness and impenitent heart treasure up to yourself wrath against the day of wrath and revelation of the righteous judgment of God;

۶ 6 که به هر کس برحسب اعمالش جزاخواهد داد:

Who will render to every man according to his deeds:

۷ 7 اما به آنانی که با صبر در اعمال نیکوطالب جلال و اکرام و بقایند، حیات جاودانی را؛ (aiōnios g166)

To them who by patient continuance in well doing seek for glory and honor and immortality, eternal life: (aiōnios g166)

۸ 8 و اما به اهل تعصب که اطاعت راستی نمی کنندبلکه مطیع ناراستی می‌باشند، خشم و غضب

But to them that are contentious, and do not obey the truth, but obey unrighteousness, indignation and wrath,

۹ 9 وعذاب و ضیق بر هر نفس بشری که مرتکب بدی می‌شود، اول بر یهود و پس بر یونانی؛

Tribulation and anguish, on every soul of man that does evil, of the Jew first, and also of the Gentile;

۱۰ 10 لکن جلال و اکرام و سلامتی بر هر نیکوکار، نخست بریهود و بر یونانی نیز.

But glory, honor, and peace, to every man that works good, to the Jew first, and also to the Gentile:

۱۱ 11 زیرا نزد خدا طرفداری نیست،

For there is no respect of persons with God.

۱۲ 12 زیراآنانی که بدون شریعت گناه کنند، بی‌شریعت نیزهلاک شوند و آنانی که با شریعت گناه کنند، ازشریعت بر ایشان حکم خواهد شد.

For as many as have sinned without law shall also perish without law: and as many as have sinned in the law shall be judged by the law;

۱۳ 13 از آن جهت که شنوندگان شریعت در حضور خدا عادل نیستند بلکه کنندگان شریعت عادل شمرده خواهند شد.

(For not the hearers of the law are just before God, but the doers of the law shall be justified.

۱۴ 14 زیرا هرگاه امت هایی که شریعت ندارند کارهای شریعت را به طبیعت به‌جا آرند، اینان هرچند شریعت ندارند، برای خود شریعت هستند،

For when the Gentiles, which have not the law, do by nature the things contained in the law, these, having not the law, are a law to themselves:

۱۵ 15 چونکه از ایشان ظاهر می‌شود که عمل شریعت بر دل ایشان مکتوب است و ضمیرایشان نیز گواهی می‌دهد و افکار ایشان با یکدیگریا مذمت می‌کنند یا عذر می‌آورند،

Which show the work of the law written in their hearts, their conscience also bearing witness, and their thoughts the mean while accusing or else excusing one another; )

۱۶ 16 در روزی که خدا رازهای مردم را داوری خواهد نمود به وساطت عیسی مسیح برحسب بشارت من.

In the day when God shall judge the secrets of men by Jesus Christ according to my gospel.

۱۷ 17 پس اگر تو مسمی به یهود هستی و برشریعت تکیه می‌کنی و به خدا فخر می‌نمایی،

Behold, you are called a Jew, and rest in the law, and make your boast of God,

۱۸ 18 و اراده او را می‌دانی و از شریعت تربیت یافته، چیزهای افضل را می‌گزینی،

And know his will, and approve the things that are more excellent, being instructed out of the law;

۱۹ 19 و یقین داری که خود هادی کوران و نور ظلمتیان

And are confident that you yourself are a guide of the blind, a light of them which are in darkness,

۲۰ 20 و مودب جاهلان و معلم اطفال هستی و در شریعت صورت معرفت و راستی را داری،

An instructor of the foolish, a teacher of babes, which have the form of knowledge and of the truth in the law.

۲۱ 21 پس‌ای کسی‌که دیگران را تعلیم می‌دهی، چرا خود رانمی آموزی؟ و وعظ می‌کنی که دزدی نباید کرد، آیا خود دزدی می‌کنی؟

You therefore which teach another, teach you not yourself? you that preach a man should not steal, do you steal?

۲۲ 22 و از زنا کردن نهی می‌کنی، آیا خود زانی نیستی؟ و از بتها نفرت داری، آیا خود معبدها را غارت نمی کنی؟

You that say a man should not commit adultery, do you commit adultery? you that abhor idols, do you commit sacrilege?

۲۳ 23 و به شریعت فخر می‌کنی، آیا به تجاوز از شریعت خدا را اهانت نمی کنی؟

You that make your boast of the law, through breaking the law dishonor you God?

۲۴ 24 زیرا که به‌سبب شمادر میان امت‌ها اسم خدا را کفر می‌گویند، چنانکه مکتوب است.

For the name of God is blasphemed among the Gentiles through you, as it is written.

۲۵ 25 زیرا ختنه سودمند است هرگاه به شریعت عمل نمایی. اما اگر از شریعت تجاوزنمایی، ختنه تو نامختونی گشته است.

For circumcision truly profits, if you keep the law: but if you be a breaker of the law, your circumcision is made uncircumcision.

۲۶ 26 پس اگرنامختونی، احکام شریعت را نگاه دارد، آیانامختونی او ختنه شمرده نمی شود؟

Therefore if the uncircumcision keep the righteousness of the law, shall not his uncircumcision be counted for circumcision?

۲۷ 27 ونامختونی طبیعی هرگاه شریعت را به‌جا آرد، حکم خواهد کرد بر تو که با وجود کتب و ختنه ازشریعت تجاوز می‌کنی.

And shall not uncircumcision which is by nature, if it fulfill the law, judge you, who by the letter and circumcision do transgress the law?

۲۸ 28 زیرا آنکه در ظاهراست، یهودی نیست و آنچه در ظاهر در جسم است، ختنه نی.

For he is not a Jew, which is one outwardly; neither is that circumcision, which is outward in the flesh:

۲۹ 29 بلکه یهود آن است که در باطن باشد و ختنه آنکه قلبی باشد، در روح نه در حرف که مدح آن نه از انسان بلکه از خداست.

But he is a Jew, which is one inwardly; and circumcision is that of the heart, in the spirit, and not in the letter; whose praise is not of men, but of God.