رومیان 1

۱ 1 پولس، غلام عیسی مسیح و رسول خوانده شده و جدا نموده شده برای انجیل خدا،

Paul, a servant of Jesus Christ, called to be an apostle, separated to the gospel of God,

۲ 2 که سابق وعده آن را داده بود به وساطت انبیای خود در کتب مقدسه،

(Which he had promised before by his prophets in the holy scriptures, )

۳ 3 درباره پسر خود که بحسب جسم از نسل داود متولد شد،

Concerning his Son Jesus Christ our Lord, which was made of the seed of David according to the flesh;

۴ 4 و بحسب روح قدوسیت پسر خدا به قوت معروف گردید ازقیامت مردگان یعنی خداوند ما عیسی مسیح،

And declared to be the Son of God with power, according to the spirit of holiness, by the resurrection from the dead:

۵ 5 که به او فیض و رسالت را یافتیم برای اطاعت ایمان در جمیع امت‌ها به‌خاطر اسم او،

By whom we have received grace and apostleship, for obedience to the faith among all nations, for his name:

۶ 6 که درمیان ایشان شما نیز خوانده شده عیسی مسیح هستید

Among whom are you also the called of Jesus Christ:

۷ 7 به همه که در روم محبوب خدا و خوانده شده و مقدسید، فیض و سلامتی از جانب پدر ما خدا و عیسی مسیح خداوند بر شما باد.

To all that be in Rome, beloved of God, called to be saints: Grace to you and peace from God our Father, and the Lord Jesus Christ.

۸ 8 اول شکر می‌کنم خدای خود را به وساطت عیسی مسیح درباره همگی شما که ایمان شما درتمام عالم شهرت یافته است؛

First, I thank my God through Jesus Christ for you all, that your faith is spoken of throughout the whole world.

۹ 9 زیرا خدایی که اورا به روح خود در انجیل پسرش خدمت می‌کنم، مرا شاهد است که چگونه پیوسته شما را یادمی کنم،

For God is my witness, whom I serve with my spirit in the gospel of his Son, that without ceasing I make mention of you always in my prayers;

۱۰ 10 و دائم در دعاهای خود مسالت می‌کنم که شاید الان آخر به اراده خدا سعادت یافته، نزد شما بیایم.

Making request, if by any means now at length I might have a prosperous journey by the will of God to come to you.

۱۱ 11 زیرا بسیار اشتیاق دارم که شما را ببینم تا نعمتی روحانی به شما برسانم که شما استوار بگردید،

For I long to see you, that I may impart to you some spiritual gift, to the end you may be established;

۱۲ 12 یعنی تا در میان شماتسلی یابیم از ایمان یکدیگر، ایمان من و ایمان شما.

That is, that I may be comforted together with you by the mutual faith both of you and me.

۱۳ 13 لکن‌ای برادران، نمی خواهم که شمابی خبر باشید از اینکه مکرر اراده آمدن نزد شماکردم و تا به حال ممنوع شدم تا ثمری حاصل کنم در میان شما نیز چنانکه در سایر امت‌ها.

Now I would not have you ignorant, brothers, that oftentimes I purposed to come to you, (but was let till now, ) that I might have some fruit among you also, even as among other Gentiles.

۱۴ 14 زیرا که یونانیان و بربریان و حکما و جهلا راهم مدیونم.

I am debtor both to the Greeks, and to the Barbarians; both to the wise, and to the unwise.

۱۵ 15 پس همچنین بقدر طاقت خودمستعدم که شما را نیز که در روم هستید بشارت دهم.

So, as much as in me is, I am ready to preach the gospel to you that are at Rome also.

۱۶ 16 زیرا که از انجیل مسیح عار ندارم چونکه قوت خداست، برای نجات هر کس که ایمان آورد، اول یهود و پس یونانی،

For I am not ashamed of the gospel of Christ: for it is the power of God to salvation to every one that believes; to the Jew first, and also to the Greek.

۱۷ 17 که در آن عدالت خدا مکشوف می‌شود، از ایمان تا ایمان، چنانکه مکتوب است که عادل به ایمان زیست خواهد نمود.

For therein is the righteousness of God revealed from faith to faith: as it is written, The just shall live by faith.

۱۸ 18 زیرا غضب خدا از آسمان مکشوف می‌شود بر هر بی‌دینی و ناراستی مردمانی که راستی را در ناراستی باز می‌دارند.

For the wrath of God is revealed from heaven against all ungodliness and unrighteousness of men, who hold the truth in unrighteousness;

۱۹ 19 چونکه آنچه از خدا می‌توان شناخت، در ایشان ظاهراست زیرا خدا آن را بر ایشان ظاهر کرده است.

Because that which may be known of God is manifest in them; for God has showed it to them.

۲۰ 20 زیرا که چیزهای نادیده او یعنی قوت سرمدی و الوهیتش از حین آفرینش عالم بوسیله کارهای او فهمیده و دیده می‌شود تا ایشان را عذری نباشد. (aïdios g126)

For the invisible things of him from the creation of the world are clearly seen, being understood by the things that are made, even his eternal power and Godhead; so that they are without excuse: (aïdios g126)

۲۱ 21 زیرا هر‌چند خدا را شناختند، ولی اورا چون خدا تمجید و شکر نکردند بلکه درخیالات خود باطل گردیده، دل بی‌فهم ایشان تاریک گشت.

Because that, when they knew God, they glorified him not as God, neither were thankful; but became vain in their imaginations, and their foolish heart was darkened.

۲۲ 22 ادعای حکمت می‌کردند واحمق گردیدند.

Professing themselves to be wise, they became fools,

۲۳ 23 و جلال خدای غیرفانی را به شبیه صورت انسان فانی و طیور و بهایم وحشرات تبدیل نمودند.

And changed the glory of the incorruptible God into an image made like to corruptible man, and to birds, and four footed beasts, and creeping things.

۲۴ 24 لهذا خدا نیز ایشان رادر شهوات دل خودشان به ناپاکی تسلیم فرمود تادر میان خود بدنهای خویش را خوار سازند،

Why God also gave them up to uncleanness through the lusts of their own hearts, to dishonor their own bodies between themselves:

۲۵ 25 که ایشان حق خدا را به دروغ مبدل کردند وعبادت و خدمت نمودند مخلوق را به عوض خالقی که تا ابدالاباد متبارک است. آمین. (aiōn g165)

Who changed the truth of God into a lie, and worshipped and served the creature more than the Creator, who is blessed for ever. Amen. (aiōn g165)

۲۶ 26 از این سبب خدا ایشان را به هوسهای خباثت تسلیم نمود، به نوعی که زنانشان نیز عمل طبیعی را به آنچه خلاف طبیعت است تبدیل نمودند.

For this cause God gave them up to vile affections: for even their women did change the natural use into that which is against nature:

۲۷ 27 و همچنین مردان هم استعمال طبیعی زنان را ترک کرده، از شهوات خود با یکدیگرسوختند. مرد با مرد مرتکب اعمال زشت شده، عقوبت سزاوار تقصیر خود را در خود یافتند.

And likewise also the men, leaving the natural use of the woman, burned in their lust one toward another; men with men working that which is unseemly, and receiving in themselves that recompense of their error which was meet.

۲۸ 28 و چون روا نداشتند که خدا را در دانش خودنگاه دارند، خدا ایشان را به ذهن مردود واگذاشت تا کارهای ناشایسته به‌جا آورند.

And even as they did not like to retain God in their knowledge, God gave them over to a reprobate mind, to do those things which are not convenient;

۲۹ 29 مملو از هرنوع ناراستی و شرارت و طمع و خباثت؛ پر ازحسد و قتل و جدال و مکر و بدخویی؛

Being filled with all unrighteousness, fornication, wickedness, covetousness, maliciousness; full of envy, murder, debate, deceit, malignity; whisperers,

۳۰ 30 غمازان و غیبت کنندگان و دشمنان خدا و اهانت کنندگان و متکبران و لافزنان و مبدعان شر و نامطیعان والدین؛

Backbiters, haters of God, despiteful, proud, boasters, inventors of evil things, disobedient to parents,

۳۱ 31 بی‌فهم و بی‌وفا و بی‌الفت و بی‌رحم.

Without understanding, covenant breakers, without natural affection, implacable, unmerciful:

۳۲ 32 زیرا هر‌چند انصاف خدا را می‌دانند که کنندگان چنین کارها مستوجب موت هستند، نه فقط آنها را می‌کنند بلکه کنندگان را نیز خوش می‌دارند.

Who knowing the judgment of God, that they which commit such things are worthy of death, not only do the same, but have pleasure in them that do them.