مزامیر 95

۱ 1 بیایید خداوند را بسراییم و صخره نجات خود را آواز شادمانی دهیم!

Come, let us make a joyful noise to Yahweh, Let us shout in triumph, to the rock of our salvation!

۲ 2 به حضور او با حمد نزدیک بشویم! و با مزامیر او راآواز شادمانی دهیم!

O let us come before his face with thanksgiving, With the sounds of strings, let us shout aloud to him.

۳ 3 زیرا که یهوه، خدای بزرگ است،

For, a great GOD, is Yahweh, And a great king, above all gods.

۴ 4 و پادشاه عظیم بر جمیع خدایان. نشیبهای زمین در دست وی است و فرازهای کوهها از آن او.

In whose hand, are the hidden recesses of the earth, And, the peaks of the mountains, are his;

۵ 5 دریا از آن اوست، او آن رابساخت؛ و دستهای وی خشکی را مصور نمود.

Whose, is the sea, for, he, made it, And, the dry land, his hands, did form.

۶ 6 بیایید عبادت و سجده نماییم و به حضورآفریننده خود خداوند زانو زنیم!

Enter! let us bow down, and bend low, Let us kneel, before Yahweh our maker;

۷ 7 زیرا که اوخدای ما است! و ما قوم مرتع و گله دست اومی باشیم! امروز کاش آواز او را می‌شنیدید!

For, he, is our God, And, we, are the people of his pasture, and the flock of his hand? To-day, if, to his voice, ye will hearken,

۸ 8 دل خود را سخت مسازید، مثل مریبا، مانند یوم مسا در صحرا.

Do not harden your heart as at Meribah, As on the day of Massah, in the desert;

۹ 9 چون اجداد شما مرا آزمودند وتجربه کردند و اعمال مرا دیدند.

When your fathers, tested me, They proved me, yea they also saw what I could do.

۱۰ 10 چهل سال ازآن قوم محزون بودم و گفتم: «قوم گمراه دل هستند که طرق مرا نشناختند.

Forty years, loathed I that generation, So I said—A people going astray in heart, they are, Even they, have not known my ways!

۱۱ 11 پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامی من داخل نخواهند شد.»

And I sware in mine anger, —Verily they shall not enter into my rest.