< مزامیر 94 >

ای یهوه خدای ذوالانتقام، ای خدای ذوالانتقام، تجلی فرما! ۱ 1
God of vengeance — Jehovah! God of vengeance, shine forth.
‌ای داور جهان متعال شو و بر متکبران مکافات برسان! ۲ 2
Be lifted up, O Judge of the earth, Send back a recompence on the proud.
‌ای خداوند تا به کی شریران، تا به کی شریران فخرخواهند نمود؟ ۳ 3
Till when [do] the wicked, O Jehovah? Till when do the wicked exult?
حرفها می‌زنند و سخنان ستم آمیز می‌گویند. جمیع بدکاران لاف می‌زنند. ای خداوند، قوم تو را می‌شکنند و میراث تو راذلیل می‌سازند. ۴ 4
They utter — they speak an old saw, All working iniquity do boast themselves.
۵ 5
Thy people, O Jehovah, they bruise, And Thine inheritance they afflict.
بیوه‌زنان و غریبان را می‌کشند ویتیمان را به قتل می‌رسانند. ۶ 6
Widow and sojourner they slay, And fatherless ones they murder.
و می‌گویند یاه نمی بیند و خدای یعقوب ملاحظه نمی نماید. ۷ 7
And they say, 'Jehovah doth not see, And the God of Jacob doth not consider.'
‌ای احمقان قوم بفهمید! و‌ای ابلهان کی تعقل خواهید نمود؟ ۸ 8
Consider, ye brutish among the people, And ye foolish, when do ye act wisely?
او که گوش را غرس نمود، آیانمی شنود؟ او که چشم را ساخت، آیا نمی بیند؟ ۹ 9
He who planteth the ear doth He not hear? He who formeth the eye doth He not see?
او که امت‌ها را تادیب می‌کند، آیا توبیخ نخواهد نمود، او که معرفت را به انسان می‌آموزد؟ ۱۰ 10
He who is instructing nations, Doth He not reprove? He who is teaching man knowledge [is] Jehovah.
خداوند فکرهای انسان را می‌داندکه محض بطالت است. ۱۱ 11
He knoweth the thoughts of man, that they [are] vanity.
‌ای یاه خوشابحال شخصی که او را تادیب می‌نمایی و از شریعت خود او را تعلیم می‌دهی ۱۲ 12
O the happiness of the man Whom Thou instructest, O Jah, And out of Thy law teachest him,
تا او را از روزهای بلا راحت بخشی، مادامی که حفره برای شریران کنده شود. ۱۳ 13
To give rest to him from days of evil, While a pit is digged for the wicked.
زیرا خداوندقوم خود را رد نخواهد کرد و میراث خویش راترک نخواهد نمود. ۱۴ 14
For Jehovah leaveth not His people, And His inheritance forsaketh not.
زیرا که داوری به انصاف رجوع خواهد کرد و همه راست دلان پیروی آن را خواهند نمود. ۱۵ 15
For to righteousness judgment turneth back, And after it all the upright of heart,
کیست که برای من با شریران مقاومت خواهد کرد و کیست که با بدکاران مقابله خواهدنمود. ۱۶ 16
Who riseth up for me with evil doers? Who stationeth himself for me with workers of iniquity?
اگر خداوند مددکار من نمی بود، جان من به زودی در خاموشی ساکن می‌شد. ۱۷ 17
Unless Jehovah [were] a help to me, My soul had almost inhabited silence.
چون گفتم که پای من می‌لغزد، پس رحمت تو‌ای خداوندمرا تایید نمود. ۱۸ 18
If I have said, 'My foot hath slipped,' Thy kindness, O Jehovah, supporteth me.
در کثرت اندیشه های دل من، تسلی های توجانم را آسایش بخشید. ۱۹ 19
In the abundance of my thoughts within me, Thy comforts delight my soul.
آیا کرسی شرارت باتو رفاقت تواند نمود، که فساد را به قانون اختراع می‌کند؟ ۲۰ 20
Is a throne of mischief joined [with] Thee? A framer of perverseness by statute?
بر جان مرد صدیق با هم جمع می‌شوند و بر خون بی‌گناه فتوا می‌دهند. ۲۱ 21
They decree against the soul of the righteous, And innocent blood declare wicked.
لیکن خداوند برای من قلعه بلند است و خدایم صخره ملجای من است. ۲۲ 22
And Jehovah is for a high place to me, And my God [is] for a rock — my refuge,
و گناه ایشان را بر ایشان راجع خواهد کرد و ایشان را در شرارت ایشان فانی خواهد ساخت. یهوه خدای ما ایشان را فانی خواهد نمود. ۲۳ 23
And turneth back on them their iniquity, And in their wickedness cutteth them off; Jehovah our God doth cut them off!

< مزامیر 94 >