مزامیر 68
| برای سالار مغنیان. مزمور و سرود داود خدا برخیزد و دشمنانش پراکنده شوند! و آنانی که از او نفرت دارند ازحضورش بگریزند! | ۱ 1 |
To the Chief Musician. David’s. A Melody, a Song. Let God arise, let his enemies be scattered, Yea let them that hate him flee before him:
| چنانکه دود پراکنده می‌شود، ایشان را پراکنده ساز، و چنانکه موم پیش آتش گداخته می‌شود، همچنان شریران به حضور خدا هلاک گردند. | ۲ 2 |
As smoke is driven about, Let them be driven about, —As wax is melted before a fire, Let the lawless perish before God.
| اما صالحان شادی کنند و در حضور خدا به وجد آیند و به شادمانی خرسند شوند. | ۳ 3 |
But let, the righteous, be glad, let them exult before God, Yea let them rejoice with gladness.
| برای خدا سرود بخوانید و به نام او ترنم نمایید و راهی درست کنید برای او که در صحراها سوار است. نام او یهوه است! به حضورش به وجد آیید! | ۴ 4 |
Sing ye to God, Make music of his Name, —Lift up (a song), to him that rideth through the waste plains, —Since Yah is his name, exult ye before him.
| پدر یتیمان و داور بیوه‌زنان، خداست در مسکن قدس خود! | ۵ 5 |
The father of the fatherless, And the advocate of widows, Is God, in his holy habitation.
| خدا بی‌کسان را ساکن خانه می‌گرداند واسیران را به رستگاری بیرون می‌آورد، لیکن فتنه انگیزان در زمین تفتیده ساکن خواهند شد. | ۶ 6 |
God, is he that causeth the solitary to dwell in a home, That bringeth out prisoners into prosperity, But, the rebellious, have made their habitation in a sunburnt land.
| ای خدا هنگامی که پیش روی قوم خود بیرون رفتی، هنگامی که در صحرا خرامیدی، سلاه. | ۷ 7 |
O God! When thou camest forth before thy people, When thou didst stride through the wilderness, (Selah)
| زمین متزلزل شد و آسمان به حضور خدا بارید. این سینا نیز از حضور خدا، خدای اسرائیل. | ۸ 8 |
Earth, trembled, Yea, the heavens, dripped at the presence of God, —This Sinai—at the presence of God, the God of Israel.
| ای خدا باران نعمت‌ها بارانیدی و میراثت را چون خسته بود مستحکم گردانیدی. | ۹ 9 |
A bounteous rain, dost thou shed abroad, O God, upon thine inheritance, When exhausted, thou thyself, hast supported it:
| جماعت تو درآن ساکن شدند. ای خدا، به جود خویش برای مساکین تدارک دیده‌ای. | ۱۰ 10 |
Thy living host, have remained therein, Thou dost provide, in thy bounty, for the humbled ones—O God!
| خداوند سخن را می‌دهد. مبشرات انبوه عظیمی می‌شوند. | ۱۱ 11 |
Let, My Lord, but give the word, The herald bands, will be a mighty host:
| ملوک لشکرها فرار کرده، منهزم می‌شوند. و زنی که در خانه مانده است، غارت را تقسیم می‌کند. | ۱۲ 12 |
Kings of armies, they flee! they flee! And, she that stayeth at home, shall share the spoil.
| اگرچه در آغلهاخوابیده بودید، لیکن مثل بالهای فاخته شده ایدکه به نقره پوشیده است و پرهایش به طلای سرخ. | ۱۳ 13 |
Though ye rest between the folds, The wings of the dove, shall be covered with silver, And, her pinions, with green-shimmering gold.
| چون قادر مطلق پادشاهان را در آن پراکنده ساخت، مثل برف بر صلمون درخشان گردید. | ۱۴ 14 |
When the Almighty scattereth kings therein, It will gleam like snow in the gloom:
| کوه خدا، کوه باشان است، کوهی با قله های افراشته کوه باشان است. | ۱۵ 15 |
A mighty mountain, is the mountain of Bashan, A mountain of peaks, is the mountain of Bashan!—
| ای کوههای باقله های افراشته، چرا نگرانید؟ بر این کوهی که خدا برای مسکن خود برگزیده است هر آینه خداوند در آن تا به ابد ساکن خواهد بود. | ۱۶ 16 |
Wherefore start ye up, ye mountains, ye peaks? The mountain God hath coveted for his habitation, Surely, Yahweh will inhabit it ever!
| ارابه های خدا کرورها و هزارهاست. خداونددر میان آنهاست و سینا در قدس است. | ۱۷ 17 |
The chariots of God, are two myriads—thousands repeated, My Lord, is among them Sinai, is in the sanctuary!
| براعلی علیین صعود کرده، و اسیران را به اسیری برده‌ای. از آدمیان بخششها گرفته‌ای. بلکه ازفتنه انگیزان نیز تا یهوه خدا در ایشان مسکن گیرد. | ۱۸ 18 |
Thou hast ascended on high, Thou hast led in procession a body of captives, Thou hast received gifts consisting of men, Yea even the rebellious, That, Yah, Elohim, might settle down to rest.
| متبارک باد خداوندی که هر روزه متحمل بارهای ما می‌شود و خدایی که نجات ماست، سلاه. | ۱۹ 19 |
Blessed be My Lord! Day by day, he beareth our burden for us, GOD himself, is our salvation. (Selah)
| خدا برای ما، خدای نجات است ومفرهای موت از آن خداوند یهوه است. | ۲۰ 20 |
The GOD we have, is a GOD of saving deeds, And, due to Yahweh, My Lord, are escapes from death.
| هرآینه خدا سردشمنان خود را خرد خواهد کوبیدو کله مویدار کسی را که در گناه خود سالک باشد. | ۲۱ 21 |
Yea, God himself, will smite through the head of his foes, —The hairy crown of him that is marching on in his guilty deeds.
| خداوند گفت: «از باشان باز خواهم آورد. از ژرفیهای دریا باز خواهم آورد. | ۲۲ 22 |
Said My Lord, From Bashan, will I bring back, —I will bring back from the depths of the sea:
| تا پای خودرا در خون فروبری و زبان سگان تو از دشمنانت بهره خود را بیابد.» | ۲۳ 23 |
That thou mayest bathe thy foot in blood, —The tongue of thy dogs, from the foes, hath its portion.
| ای خدا طریق های تو رادیده‌اند یعنی طریق های خدا و پادشاه مرا درقدس. | ۲۴ 24 |
They have seen thy progress O God, The progress of my GOD, my king into the sanctuary:
| در‌پیش رو، مغنیان می‌خرامند و درعقب، سازندگان. و در وسط دوشیزگان دف زن. | ۲۵ 25 |
In front are the singers, Behind are the harpers, In the midst of damsels playing on timbrels:
| خدا را در جماعت‌ها متبارک خوانید وخداوند را از چشمه اسرائیل. | ۲۶ 26 |
In the congregations, bless ye God, My Lord, from among the called of Israel:
| آنجاست بنیامین صغیر، حاکم ایشان و روسای یهودامحفل ایشان. روسای زبولون و روسای نفتالی. | ۲۷ 27 |
There, is Benjamin, the Diminutive—ruling them, The princes of Judah—their throng, The princes of Zebulun, The princes of Naphtali.
| خدایت برای تو قوت را امر فرموده است. ای خدا آنچه را که برای ما کرده‌ای، استوار گردان. | ۲۸ 28 |
Thy God hath commanded thy strength, —The strength, O God, which thou hast wrought for us.
| به‌سبب هیکل تو که در اورشلیم است، پادشاهان هدایا نزد تو خواهند‌آورد. | ۲۹ 29 |
Because of thy temple above Jerusalem, Unto thee, shall kings bear along a gift—
| و وحش نی زار را توبیخ فرما و رمه گاوان را با گوساله های قوم که با شمشهای نقره نزد تو گردن می‌نهند. وقوم هایی که جنگ را دوست می‌دارند پراکنده ساخته است. | ۳۰ 30 |
Rebuke thou, The wild beast of the reeds, The herd of mighty oxen among the calves of the peoples—Each one bowing down with bars of silver, —Scatter thou the peoples, who in wars take delight.
| سروران از مصر خواهند آمد وحبشه دستهای خود را نزد خدا بزودی درازخواهد کرد. | ۳۱ 31 |
Ambassadors come out of Egypt, The Ethiopian, eagerly stretcheth out his hands, unto God.
| ای ممالک جهان برای خدا سرود بخوانید. برای خداوند سرود بخوانید، سلاه. | ۳۲ 32 |
Ye kingdoms of the earth, sing unto God, Praise in song Adonay. (Selah)
| برای او که بر فلک الافلاک قدیمی سوار است. اینک آواز خود را می‌دهد آوازی که پرقوت است. | ۳۳ 33 |
Unto him that rideth upon the most ancient heavens, Lo! he uttereth his voice, a voice of strength.
| خدارا به قوت توصیف نمایید. جلال وی بر اسرائیل است و قوت او در افلاک. | ۳۴ 34 |
Ascribe ye strength unto God, —Over Israel, is his majesty, And his strength, in the skies. To be revered is God, for his sanctuary, —
| ای خدا از قدسهای خود مهیب هستی. خدای اسرائیل قوم خود راقوت و عظمت می‌دهد. متبارک باد خدا. | ۳۵ 35 |
As for the GOD of Israel, he, is giving strength and abundant might to the people. Blessed be God!
