مزامیر 50

۱ 1 مزمور آساف خدا، خدا یهوه تکلم می‌کند و زمین رااز مطلع آفتاب تا به مغربش می‌خواند.

A Psalme of Asaph. The God of Gods, euen the Lord hath spoken and called the earth from the rising vp of the sunne vnto the going downe thereof.

۲ 2 از صهیون که کمال زیبایی است، خدا تجلی نموده است.

Out of Zion, which is the perfection of beautie, hath God shined.

۳ 3 خدای ما می‌آید و سکوت نخواهد نمود. آتش پیش روی او می‌بلعد. وطوفان شدید گرداگرد وی خواهد بود.

Our God shall come and shall not keepe silence: a fire shall deuoure before him, and a mightie tempest shall be mooued round about him.

۴ 4 آسمان را از بالا می‌خواند و زمین را، تا قوم خود راداوری کند:

Hee shall call the heauen aboue, and the earth to iudge his people.

۵ 5 «مقدسان مرا نزد من جمع کنید، که عهد را با من به قربانی بسته‌اند.»

Gather my Saints together vnto me, those that make a couenant with me with sacrifice.

۶ 6 و آسمانها ازانصاف او خبر خواهند داد. زیرا خدا خود داوراست، سلاه.

And the heauens shall declare his righteousnes: for God is iudge himselfe. (Selah)

۷ 7 «ای قوم من بشنوتا سخن گویم. و‌ای اسرائیل تا برایت شهادت دهم که خدا، خدای تومن هستم.

Heare, O my people, and I wil speake: heare, O Israel, and I wil testifie vnto thee: for I am God, euen thy God.

۸ 8 درباره قربانی هایت تو را توبیخ نمی کنم و قربانی های سوختنی تو دائم در نظرمن است.

I wil not reproue thee for thy sacrifices, or thy burnt offerings, that haue not bene continually before me.

۹ 9 گوساله‌ای از خانه تو نمی گیرم و نه بزی از آغل تو.

I will take no bullocke out of thine house, nor goates out of thy foldes.

۱۰ 10 زیراکه جمیع حیوانات جنگل از آن منند و بهایمی که بر هزاران کوه می‌باشند.

For all the beastes of the forest are mine, and the beastes on a thousand mountaines.

۱۱ 11 همه پرندگان کوهها را می‌شناسم و وحوش صحرا نزد من حاضرند.

I knowe all the foules on the mountaines: and the wilde beastes of the fielde are mine.

۱۲ 12 اگر گرسنه می‌بودم تورا خبر نمی دادم. زیرا ربع مسکون و پری آن از آن من است.

If I bee hungry, I will not tell thee: for the world is mine, and all that therein is.

۱۳ 13 آیا گوشت گاوان را بخورم و خون بزها را بنوشم؟

Will I eate the flesh of bulles? or drinke the blood of goates?

۱۴ 14 برای خدا قربانی تشکر رابگذران، و نذرهای خویش را به حضرت اعلی وفانما.

Offer vnto God praise, and pay thy vowes vnto the most High,

۱۵ 15 پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو راخلاصی دهم و مرا تمجید بنمایی.»

And call vpon me in the day of trouble: so will I deliuer thee, and thou shalt glorifie me.

۱۶ 16 و اما به شریر خدا می‌گوید: «ترا چه‌کاراست که فرایض مرا بیان کنی و عهد مرا به زبان خود بیاوری؟

But vnto the wicked said God, What hast thou to doe to declare mine ordinances, that thou shouldest take my couenant in thy mouth,

۱۷ 17 چونکه تو از تادیب نفرت داشته‌ای و کلام مرا پشت سر خود انداخته‌ای.

Seeing thou hatest to bee reformed, and hast cast my wordes behinde thee?

۱۸ 18 چون دزد را دیدی او را پسند کردی و نصیب تو با زناکاران است.

For when thou seest a thiefe, thou runnest with him, and thou art partaker with the adulterers.

۱۹ 19 دهان خود را به شرارت گشوده‌ای و زبانت حیله را اختراع می‌کند.

Thou giuest thy mouth to euill, and with thy tongue thou forgest deceit.

۲۰ 20 نشسته‌ای تا به ضد برادر خود سخن رانی ودرباره پسر مادر خویش غیبت‌گویی.

Thou sittest, and speakest against thy brother, and slanderest thy mothers sonne.

۲۱ 21 این راکردی و من سکوت نمودم. پس گمان بردی که من مثل تو هستم. لیکن تو را توبیخ خواهم کرد. و این را پیش نظر تو به ترتیب خواهم نهاد.

These things hast thou done, and I held my tongue: therefore thou thoughtest that I was like thee: but I will reproue thee, and set them in order before thee.

۲۲ 22 ‌ای فراموش کنندگان خدا، در این تفکر کنید! مباداشما را بدرم و رهاننده‌ای نباشد.

Oh cosider this, ye that forget God, least I teare you in pieces, and there be none that can deliuer you.

۲۳ 23 هر‌که قربانی تشکر را گذراند مرا تمجید می‌کند. و آنکه طریق خود را راست سازد، نجات خدا را به وی نشان خواهم داد.»

He that offereth praise, shall glorifie mee: and to him, that disposeth his way aright, will I shew the saluation of God.