< مزامیر 34 >

مزمور داود وقتی که منش خود را به حضورابیملک تغییر داد و از حضور او بیرون رانده شده، برفت خداوند را در هر وقت متبارک خواهم گفت. تسبیح او دائم بر زبان من خواهدبود. ۱ 1
مزمور داوود، زمانی که نزد اَبیمِلِک خود را به دیوانگی زد، و او داوود را از آنجا بیرون راند. خداوند را در هر زمان ستایش خواهم کرد؛ شکر و سپاس از او پیوسته بر زبانم جاری خواهد بود.
جان من در خداوند فخر خواهد کرد. مسکینان شنیده، شادی خواهند نمود. ۲ 2
جان من به خداوند افتخار می‌کند؛ فروتنان و بینوایان این را خواهند شنید و خوشحال خواهند شد.
خداوندرا با من تکبیر نمایید. نام او را با یکدیگربرافرازیم. ۳ 3
بیایید با من عظمت خداوند را اعلام کنید؛ بیایید با هم نام او را ستایش کنیم!
چون خداوند را طلبیدم مرامستجاب فرمود و مرا از جمیع ترسهایم خلاصی بخشید. ۴ 4
خداوند را به کمک طلبیدم و او مرا اجابت فرمود و مرا از همهٔ ترسهایم رها ساخت.
بسوی او نظر کردند و منور گردیدند ورویهای ایشان خجل نشد. ۵ 5
کسانی که به سوی او نظر می‌کنند از شادی می‌درخشند؛ آنها هرگز سرافکنده نخواهند شد.
این مسکین فریادکرد و خداوند او را شنید و او را از تمامی تنگیهایش رهایی بخشید. ۶ 6
این حقیر فریاد برآورد و خداوند صدای او را شنید و او را از همهٔ مشکلاتش رهانید.
فرشته خداوندگرداگرد ترسندگان او است. اردو زده، ایشان رامی رهاند. ۷ 7
فرشتهٔ خداوند دور آنانی که از خداوند می‌ترسند و او را گرامی می‌دارند حلقه می‌زند و ایشان را از خطر می‌رهاند.
بچشید و ببینید که خداوند نیکواست. خوشابحال شخصی که بدو توکل می‌دارد. ۸ 8
بچشید و ببینید که خداوند نیکوست! خوشا به حال کسانی که به او پناه می‌برند!
‌ای مقدسان خداوند از او بترسید زیرا که ترسندگان او را هیچ کمی نیست. ۹ 9
ای همهٔ عزیزان خداوند، او را گرامی بدارید؛ زیرا کسانی که ترس و احترام او را در دل دارند هرگز محتاج و درمانده نخواهند شد.
شیربچگان بی‌نوا شده، گرسنگی می‌کشند و اما طالبان خداوند را به هیچ‌چیز نیکو کمی نخواهد شد. ۱۰ 10
شیرها نیز گرسنگی می‌کشند، اما طالبان خداوند از هیچ نعمتی بی‌بهره نیستند.
‌ای اطفال بیایید مرا بشنوید و ترس خداوند رابه شما خواهم آموخت. ۱۱ 11
ای فرزندان، بیایید تا به شما درس خداترسی یاد بدهم. به من گوش کنید!
کیست آن شخصی که آرزومند حیات‌است و طول ایام را دوست می‌دارد تا نیکویی را ببیند. ۱۲ 12
کیست که می‌خواهد زندگی خوب و عمر طولانی داشته باشد؟
زبانت را از بدی نگاه دار و لبهایت را از سخنان حیله آمیز. ۱۳ 13
پس، زبانت را از بدی و دروغ حفظ کن.
ازبدی اجتناب نما و نیکویی بکن. صلح را طلب نماو در‌پی آن بکوش. ۱۴ 14
آری، از بدی دوری کن و نیکویی و آرامش را پیشهٔ خود ساز.
چشمان خداوند بسوی صالحان است و گوشهای وی بسوی فریاد ایشان. ۱۵ 15
چشمان خداوند بر عادلان است و گوشهایش به فریاد کمک ایشان.
روی خداوند بسوی بدکاران است تا ذکرایشان را از زمین منقطع سازد. ۱۶ 16
اما روی خداوند بر ضد بدکاران است و سرانجام، اثر آنها را از روی زمین محو خواهد ساخت.
چون (صالحان )فریاد برآوردند خداوند ایشان را شنید و ایشان رااز همه تنگیهای ایشان رهایی بخشید. ۱۷ 17
نیکان فریاد برآوردند و خداوند صدای ایشان را شنید و آنها را از تمام سختیهایشان رهانید.
خداوند نزدیک شکسته دلان است و روح کوفتگان را نجات خواهد داد. ۱۸ 18
خداوند نزدیک دلشکستگان است؛ او آنانی را که امید خود را از دست داده‌اند، نجات می‌بخشد.
زحمات مردصالح بسیار است. اما خداوند او را از همه آنهاخواهد رهانید. ۱۹ 19
مشکلات شخص عادل زیاد است، اما خداوند او را از همهٔ مشکلاتش می‌رهاند.
همه استخوانهای ایشان رانگاه می‌دارد، که یکی از آنها شکسته نخواهد شد. ۲۰ 20
خداوند تمام استخوانهای او را حفظ می‌کند و نمی‌گذارد حتی یکی از آنها شکسته شود.
شریر را شرارت هلاک خواهد کرد و ازدشمنان مرد صالح موآخذه خواهد شد. ۲۱ 21
شرارت آدم شرور او را خواهد کشت؛ و دشمنان شخص عادل مجازات خواهند شد.
خداوند جان بندگان خود را فدیه خواهد داد واز آنانی که بر وی توکل دارند موآخذه نخواهدشد. ۲۲ 22
خداوند جان خدمتگزاران خود را نجات می‌دهد؛ کسانی که به او پناه می‌برند، محکوم و مجازات نخواهند شد.

< مزامیر 34 >