مزامیر 25

۱ 1 مزمور داود ای خداوند بسوی تو جان خود رابرمی افرازم. ای خدای من بر تو توکل می‌دارم.

“Of David.” Unto thee, O Lord, do I lift up my soul.

۲ 2 پس مگذار که خجل بشوم و دشمنانم بر من فخر نمایند.

O my God, in thee do I trust, let me not be ashamed, let not my enemies triumph over me.

۳ 3 بلی هر‌که انتظار تو می‌کشدخجل نخواهد شد. آنانی که بی‌سبب خیانت می‌کنند خجل خواهند گردید.

Yea, none that wait on thee will be put to shame: let those be put to shame who deal treacherously without cause.

۴ 4 ‌ای خداوندطریق های خود را به من بیاموز و راههای خویش را به من تعلیم ده.

Show me, O Lord, thy ways; teach me thy paths.

۵ 5 مرا به راستی خود سالک گردان و مرا تعلیم ده زیرا تو خدای نجات من هستی. تمامی روز منتظر تو بوده‌ام.

Lead me in thy truth, and teach me; for thou art the God of my salvation: on thee do I wait all the day.

۶ 6 ‌ای خداونداحسانات و رحمت های خود را بیاد آور چونکه آنها از ازل بوده است.

Remember thy mercies, O Lord, and thy kindnesses; for they are from everlasting.

۷ 7 خطایای جوانی وعصیانم را بیاد میاور. ای خداوند به رحمت خودو به‌خاطر نیکویی خویش مرا یاد کن.

The sins of my youth and my transgressions do not remember: according to thy kindness bear thou me in remembrance, for the sake of thy goodness, O Lord.

۸ 8 خداوندنیکو و عادل است. پس به گناه کاران طریق راخواهد آموخت.

Good and upright is the Lord: therefore he pointeth out to sinners the right way.

۹ 9 مسکینان را به انصاف رهبری خواهد کرد و به مسکینان طریق خود را تعلیم خواهد داد.

He guideth the meek in justice, and he teacheth the meek his way.

۱۰ 10 همه راههای خداوند رحمت وحق است برای آنانی که عهد و شهادات او را نگاه می‌دارند.

All the paths of the Lord are kindness and truth unto such as keep his covenant and his testimonies.

۱۱ 11 ‌ای خداوند به‌خاطر اسم خود، گناه مرابیامرز زیرا که بزرگ است.

For the sake of thy name, O Lord, pardon my iniquity: although it is great.

۱۲ 12 کیست آن آدمی که از خداوند می‌ترسد؟ او را بطریقی که اختیار کرده است خواهد آموخت.

Who is that man that feareth the Lord? to him will he point out the way which he is to choose?

۱۳ 13 جان او در نیکویی شب را بسر خواهد برد. و ذریت او وارث زمین خواهند شد.

His soul shall abide in happiness: and his seed shall inherit the land.

۱۴ 14 سر خداوند با ترسندگان او است و عهد او تا ایشان را تعلیم دهد.

The secret counsel of the Lord is for those that fear him, and his covenant—to make it known to them.

۱۵ 15 چشمان من دائم بسوی خداوند است زیرا که او پایهای مرااز دام بیرون می‌آورد.

My eyes are ever [directed] toward the Lord; for he will draw out of the net my feet.

۱۶ 16 بر من ملتفت شده، رحمت بفرما زیرا که منفرد و مسکین هستم.

Turn unto me, and be gracious unto me; for I am solitary and afflicted.

۱۷ 17 تنگیهای دل من زیاد شده است. مرا ازمشقت های من بیرون آور.

The distresses of my heart are enlarged: O bring thou me out of my afflictions.

۱۸ 18 بر مسکنت و رنج من نظر افکن و جمیع خطایایم را بیامرز.

Look on my misery and my trouble; and forgive all my sins.

۱۹ 19 بردشمنانم نظر کن زیرا که بسیارند و به کینه تلخ به من کینه می‌ورزند.

Look at my enemies; for they are many; and they hate me with the hatred of violence.

۲۰ 20 جانم را حفظ کن و مرارهایی ده تا خجل نشوم زیرا بر تو توکل دارم.

Oh, guard my soul; and deliver me: let me not be put to shame; for I put my trust in thee.

۲۱ 21 کمال و راستی حافظ من باشند زیرا که منتظرتو هستم.

Let integrity and uprightness guard me; for I wait on thee.

۲۲ 22 ‌ای خدا اسرائیل را خلاصی ده، ازجمیع مشقتهای وی.

Redeem, O God, Israel out of all his distresses.