< مزامیر 132 >

سرود درجات ای خداوند برای داود به یاد آور، همه مذلتهای او را. ۱ 1
Manst þú, Drottinn, allar þjáningar Davíðs?
چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قادر مطلق یعقوب نذر نمود ۲ 2
Hann náði ekki að hvílast, kom ekki dúr á auga.
که به خیمه خانه خود هرگز داخل نخواهم شد، و بر بستر تختخواب خود برنخواهم آمد. ۳ 3
Þá kom honum í hug að reisa hús yfir örk þína,
خواب به چشمان خود نخواهم داد و نه پینکی به مژگان خویش، ۴ 4
musteri fyrir hinn volduga í Ísrael.
تا مکانی برای خداوندپیدا کنم و مسکنی برای قادر مطلق یعقوب. ۵ 5
Og hann hét því að svo skyldi verða og sór hátíðlegan eið fyrir Drottni.
اینک ذکر آن را در افراته شنیدیم و آن را درصحرای یعاریم یافتیم. ۶ 6
Fyrst var örkin í Síló í Efrata og síðan í Jaar.
به مسکن های او داخل شویم و نزد قدمگاه وی پرستش نماییم. ۷ 7
Nú fær hún stað í musterinu, bústað Guðs hér á jörð. Þar munum við falla fram og tilbiðja hann.
‌ای خداوند به آرامگاه خود برخیز و بیا، تو و تابوت قوت تو. ۸ 8
Rís þú upp, Drottinn! Gakktu inn í musteri þitt ásamt örk þinni, tákni máttar þíns!
کاهنان تو به عدالت ملبس شوند ومقدسانت ترنم نمایند. ۹ 9
Við munum íklæða prestana hvítum skrúða, klæðum hreinleikans. Og þjóðin mun hrópa fagnaðaróp!
به‌خاطر بنده خودداود، روی مسیح خود را برمگردان. ۱۰ 10
Vísaðu Davíð þjóni þínum ekki frá – konunginum sem þú útvaldir handa þjóð þinni.
خداوند برای داود به راستی قسم خورد و از آن برنخواهدگشت که «از ثمره صلب تو بر تخت تو خواهم گذاشت. ۱۱ 11
Þú lofaðir Davíð því að sonur hans yrði eftirmaður hans, skyldi erfa hásætið. Vissulega munt þú aldrei ganga á bak orða þinna!
اگر پسران تو عهد مرا نگاه دارند وشهادتم را که بدیشان می‌آموزم، پسران ایشان نیزبر کرسی تو تا به ابد خواهند نشست.» ۱۲ 12
Og annað fyrirheit gafstu Davíð líka: Ef afkomendur hans héldu ákvæði sáttmála þíns við þig, þá mundi konungdómurinn haldast í ætt Davíðs að eilífu.
زیرا که خداوند صهیون را برگزیده است وآن را برای مسکن خویش مرغوب فرموده. ۱۳ 13
Ó, Drottinn, þú hefur útvalið Jerúsalem að bústað þínum.
«این است آرامگاه من تا ابدالاباد. اینجا ساکن خواهم بود زیرا در این رغبت دارم. ۱۴ 14
„Þetta er hvíldarstaður minn um aldur og ævi, “sagðir þú, „staðurinn sem ég hef þráð.
آذوقه آن را هرآینه برکت خواهم داد و فقیرانش را به نان سیر خواهم ساخت، ۱۵ 15
Borg þessa vil ég blessa og auðga og fátæklingar hennar fá nóg að borða.
و کاهنانش را به نجات ملبس خواهم ساخت و مقدسانش هرآینه ترنم خواهند نمود. ۱۶ 16
Presta hennar mun ég íklæða hjálpræði, og hinir trúuðu er þar búa munu hrópa fagnaðaróp.
در آنجا شاخ داود را خواهم رویانید و چراغی برای مسیح خود آماده خواهم ساخت. ۱۷ 17
Veldi Davíðs mun aukast, og ég mun gefa honum son, eftirmann í hásæti hans.
دشمنان او را به خجالت ملبس خواهم ساخت و تاج او بر وی شکوفه خواهدآورد.» ۱۸ 18
Ég hyl óvini hans skömm, en á honum skal kóróna hans ljóma.“

< مزامیر 132 >