مزامیر 130

۱ 1 سرود درجات ای خداوند از عمقها نزد تو فریادبرآوردم.

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.

۲ 2 ‌ای خداوند! آواز مرابشنو و گوشهای تو به آواز تضرع من ملتفت شود.

خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده!

۳ 3 ‌ای یاه، اگر گناهان را به نظر آوری، کیست‌ای خداوند که به حضور تو بایستد؟

ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟

۴ 4 لیکن مغفرت نزد توست تا از تو بترسند.

اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم.

۵ 5 منتظر خداوندهستم. جان من منتظر است و به کلام او امیدوارم.

من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام.

۶ 6 جان من منتظر خداوند است، زیاده از منتظران صبح؛ بلی زیاده از منتظران صبح.

آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند.

۷ 7 اسرائیل برای خداوند امیدوار باشند زیرا که رحمت نزدخداوند است و نزد اوست نجات فراوان.

ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد.

۸ 8 و اواسرائیل را فدیه خواهد داد، از جمیع گناهان وی.

خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد.